ศรีวรรณ ไดอารี่ 8

  

  

Somsak Sansukjareanpol 28 มีนาคม · 

ขอรบกวนเพื่อนๆอีกสักครั้งนะครับ  หลายสัปดาห์ที่ผ่านมา เรามัวแต่มุ่งความสนใจทั้งหมดไปที่โรคระบาดไวรัสโควิดแต่ในอีกมุมหนึ่งไม่ใช่แค่คนเท่านั้นที่เดือดร้อนและได้รับผลกระทบช้างตามภูมิภาคต่างๆก็เดือดร้อนหนักเช่นกันทั้งในปางช้างและในที่ต่างๆขณะนี้ช้างขาดแคลนทั้งอาหารและยารักษาโรค

เนื่องจากไม่มีนักท่องเที่ยวเข้าไปที่ปางช้างเลยเพราะโรคระบาดครั้งนี้ช้างเริ่มอดอยาก บางตัวต้องถูกล่ามเอาไว้เพราะเริ่มทำร้ายกันเองเพื่อแย่งอาหาร ช้างแม่ลูกอ่อนบางเชือกยิ่งเดือดร้อนหนัก 

ถ้าสถานการณ์ยังดำเนินต่อไปเช่นนี้เรื่อยๆและยาวนาน ช้างอาจจะต้องถูกขายไปให้สวนสัตว์ บางเชือกอาจจะตายเพราะความหิวโหย บางส่วนอาจจะถูกเคลื่อนย้ายเข้าสู่ธุรกิจค้าไม้หรือช้างอาจจะต้องถูกนำไปเดินบนถนนเพื่อหาเงิน ผมได้รับการไหว้วานจากอ.ศรีวรรณ เจนหัตถการกิจ อาจารย์ที่สอนผมมาตั้งแต่ครั้งที่เรียนที่รร.ช่างศิลป์และเป็นศิลปินที่มีชื่อเสียงที่อาศัยอยู่บนดอยสะโง๊ะจ.เชียงรายให้นำภาพเขียนสีน้ำออกมาประมูลเพื่อนำรายได้ไปช่วยช้างเหล่านี้ เพื่อนๆท่านใดพอจะมีกำลังทรัพย์ รบกวนช่วยประมูลหารายได้ให้ช้างที่น่าสงสารเหล่านี้ ให้ได้มีอาหารมาประทังชีวิตต่อไปนะครับ เริ่มประมูลที่ภาพละ1,000บาทนะครับ รายละเอียดอยู่ใต้ภาพครับ ใส่จำนวนเงินใต้แต่ละภาพนะครับจะได้ไม่สับสน ปิดประมูลวันจันทร์ที่30 มีนาคมนะครับ ขอบพระคุณไว้ล่วงหน้าครับ

28/3/63

  

ข้อดีของโควิดที่ดีที่สุดคือทุกคนได้อยู่กับบ้านที่เป็นที่ซุกหัวนอน และบ้านในใจของเรามากขึ้น ได้มีเวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้น ได้มีโอกาสซ่อมแซมข้าวของอุปกรณ์ในการดำรงชีวิต ก็อย่างที่บอกกับเพื่อนๆน่ะแหละ ทำกะบะไผ่ปลูกผัก และซ่อมอุปกรณ์ต่างๆเช่นด้ามกะทะเครป ด้ามตะหลิว ด้ามตักผงเป็นไม้ไผ่ก็ซ่อมด้วยปาก โดยมีอาชาเป็นผู้ชำนาญการตัดต่อและบอกวิธีอาชาก็จะจัดให้ตามที่เห็นโดยการวาดรูปให้เขาดู ได้เห็นถึงน้ำใจของคนอยู่ใกล้ น้ำใจคนอยู่ไกลพี่สาวน้องสะไภ้ส่งหม่ำหมูแสนอร่อยทำเองมาให้ น้ำใจเพื่อนบ้านที่แวะเวียนกันมาเอาก๋วยจั๊บ เอาขนมจีนเป็นชุดสำเร็จรูปมาส่งให้ที่ดอย แทบจะไม่ต้องซื้ออาหารคนเลย น้องมิกิส่งเส้นมี่ซั่วที่เหนียวนุ่มเอามาผัดกินกับต้นหอมซอยใข่เจียวบางโรยหน้าเอื๊อกอร่อยอย่าให้เซด ชาวบ้านเพื่อนบ้านเอาผลิตผลทางการเกษตรเช่นฟักทอง แตงกวา มะเขือยาว แม้กะทั่งใข่เป็ดก็เอามาฝากกันทีเกือบยี่สิบฟองเราถามว่าไม่เก็บไว้กินเองหรือ น้องบอกหนูเลี้ยงเป็ดเองมันใข่ทุกวัน เลยมาแบ่งให้ป้า เราก็รู้สึกซาบซึ้ง เขามีลูกสองคนเคยมาวาดรูปเล่น เดี๋ยวนี้ไปเรียนกันที่เชียงแสนก็ห่างกันไปตามวิถี เราก็เลยแบ่งแหนมปลาส้มที่น้องสาวส่งมาให้แบ่งให้เขาไปครึ่งแพ็คแบ่งกันกิน แลกกันกินเป็นวิถีดีงามตามชนบท น้องแดนและครอบครัวก็เวียนเอาน้ำพริก ส้มเชียงของ ถั่วแระฟ่อนใหญ่ต้มกินกันทั้งดอยเม็ดเล็กแต่เนื้อแน่น เมื่อวันก่อนน้องมะส่งมะม่วงมาให้ จากกทม.เลยจัดน้ำปลาหวานกินที่ดอยซอยหอมแดงเตรียมรอมะม่วง ประเทศไทยใหญ่อุดม ไม่ต้องตระหนก อยู่บ้าน ทำตามระเบียบที่หมอและพยาบาลกล่าวก็ช่วยหมอ ช่วยชาติ อยู่บ้านทำงานของตัวไปมีที่ดินก็ช่วยกันปลูก ปลูกไม้ ดอก ไม้แดกตามจริตที่น้อยทำสวนครัวแนวตั้งก็ได้นะเพื่อนๆไม้ไผ่ เป็นไม้มีคุณโตวัยใช้งานได้จริง มีหน่อให้กินแต่ละสายพันธ์มีประโยชน์เฉพาะทางเป็นพืชเศรษฐกิจ เหมาะสมกับชีวิตที่เรียบง่าย ปล.ถ้าจังหวัดต่างๆทางภาคเหนือ ถ้าสามารถจัดการเรื่องการเผาป่าได้จะเป็นดินแดนแห่งความสุขสมบูรณ์ เป็นสวรรค์บนดินแท้ทรู

❌ ปิดการประมูล

ที่ 18,000 ฿.

นอกจากงานสีน้ำ มีงาน

ภาพพิมพ์อีกชิ้นนึงด้วย

ศิลปินรุ่นใหญ่ใจดี มีแต่ให้

พี่ศรีวรรณ เจนหัตถการกิจ

Sriwan Jane ส่งกำลังใจ

มาจากหอศิลป์ศรีดอนมูล

บนดอยสะโงะ อ.เชียงแสน

ส่งผลงานมาร่วมประมูลเพื่อ

นำรายได้ทั้งหมดเพื่อจัดซื้อ

อุปกรณ์การแพทย์ให้กับรพ.

ที่ต้องการความช่วยเหลือ

ผลงานภาพพิมพ์

ขนาด 75 × 75 cm.

ED.6 / 30

เริ่มที่ 5,000 บาท

และปิดประมูล วันเสาร์ที่

4 เมษายน เวลา 20.00

1/4/63

   

  

2เมษา วันนี้เป็นวันพระราชสมภพครบ 65พระชันษา

สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้ากรมสมเด็จพระเทพรัตนสุดาฯสยามบรมราชกุมารี พระองค์ทรงเล็งเห็นความสำคัญของคืนศักด์ศรีกระบือไทย ให้ได้ทำงาน พระองค์ทรงก่อตั้งโรงเรียนสอนควายกาสรกสิวิทย์กระจายไปหลายจังหวัดฝึกควายไถนา เป็นวิถีเกษตรพอเพียงตามโครงการพระราชดำริของพ่อหลวงร.9

ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน ทรงงานอันเป็นแบบอย่างของปวงชนชาวไทย

2/4/63

  

  

เด็กสาวบ้านๆน่ะเขาเอาตัวรอด เมื่อสี่ปีก่อนก็มาช่วยปลูกปลูกคะน้ากินกันไม่หวัดไหว เลยเก็บไปฝากเพื่อนบ้านและแม่ค้าก๋วยเตี๋ยว รวมไปถึงจูจิงฉ่าย เอาผักเอาต้นไปให้ร้านเลือดหมูแม่ค้าทำซุปให้มาถังหนึ่งถือว่าแลกกันกิน 3/4/63

เมื่อวานหลังจากกินอาหารเช้าก็นั่งยาวปอกกะเทียม เพื่อดองสามรสใส่พริกยูนานที่ดองขายเป็นเม็ดผสมกับกุ้งแห้งที่อาม่าส่งมา เพิ่งรู้ว่าการแกะกะเทียมต้องใช้เวลามากพอๆกันกับการเขียนรูป ตอนที่เราไปซื้อกินเป็นขวดๆก็จะไม่รู้หรอกว่าการถนอมอาหารแบบนี้ต้องใส่ใจ ต้องใช้เวลา โควิด ทำให้ทุกคนติดdisc break ตั้งต้นนับหนึ่งใหม่ การใช้ชีวิตแบบหนูถีบจักรก็ต้องหยุดชะงักลง ตามเหตุและปัจจัย เมื่อเราหยุดอยู่กับตัวเองปราศจากคนรอบกายอย่างที่เคยเป็น สำหรับเราเราปรับตัวได้เพื่อนๆไม่ต้องห่วงตอนมาดอยใหม่ๆไม่รู้จักใครเลยก็ยังไม่มีลูกน้องทุกอย่างก็ทำด้วยตัวเอง งานบ้าน ทำกับข้าว ถามว่าตอนนั้นกับตอนนี้ต่างกันไม่ ขอบอกว่าต่างเพราะว่าตอนนี้67 ความคล่องตัวน้อยลง แต่สามารถขยับทำงานได้ อะไรที่เกินความสามารถก็จะขอให้เด็กมาช่วยอาทิตย์ละวันปัด กวาด เช็ดถูงานแกะกระเทียมบรรจุใส่ขวด

ก็แจกเพื่อนบ้าน อาชา และน้องมน ตลอดจนน้องๆที่เข้ามาทำความสะอาด บ้านช่อง กะเทียมดองสามรสกินกะข้าวต้มข้าวสวยร้อนๆกับใข่มะตูม อ้อลืมถ่ายรูปข้าวต้มถ้าดีดเกลือใส่สักครึ่งช้อนชา เด็ดยอดผักจูจิงฉ่าย หรือใบอะไรที่มีตามปลูกเช่นใบโหระพา ใบกะเพาได้ทั้งนั้นข้าวต้มบ้านใหนกินข้าวเหนียวนึ่งเอามาสักก้อน ต้มผสมก็จะทำให้ข้าวต้มนั้นนัว ลำขนาดเหมาะกับสว.ยิ่งนักปล.ข้าวต้มดีดเกลือผสมข้าวเหนียว เป็นสูตรจากครัวใข่เป็ดของน้องจี๋ เชียงใหม่ ใครชอบยอดผักอะไรก็ต้องทดลองเองค่ะ เริ่มกลับรู้จักวางแผนทำอาหารให้ตัวเองอ่ะ

  

เมื่อวานภาพแรกนี้เด้งขึ้นในมโน เลยรีบsketchก่อนกันลืมส่วนภาพที่สอง ก็เริ่มอ่านทบทวนเรื่องราวของช้างนาฬาคิริง ที่เทวทัตวางแผนร้ายร่วมกับพระเจ้าอชาตศัตรูให้ควาญช้างเอาสุรามอมเมาพญาช้างซึ่งมีนิสัยดุร้ายอยู่แล้วจงใจปล่อยช้างให้เข้ามาในเส้นทางที่พระพุทธองค์ทรงเสด็จบิณฑบาตรโปรดสัตว์กับสาวก ในเมืองราชคฤห์ แคว้นมคธ ช้างนาฬาคิริงได้ยินเสียงร้องของทารกที่พลัดหลงกับแม่ ก็ตรงเข้าไปหมายทำร้าย พระพุทธองค์ ทรงแผ่พระเมตตาจิต เมตตาจิตจากพระองค์กำซาบไปในดวงจิตของพญาช้าง และทรงเปล่งสุรเสียงอันไพเราะเสนาะโสตประสาทยิ่งนักว่า"ดูกร นาฬาคิริงเจ้าถูกกรอกสุราเสียจนเมามาย อย่าคิดเบียดเบียนทิ่มแทงบุคคลผู้หนึ่งผู้ใดเลย จงมาหา ตถาคต ณ.บัดนี้เถิด"พญาช้างสารสัมผัสกระแสธารแห่งพระเมตตาเกิดความสงบคลานมาหาพระพุทธองค์ "ดูกรนาฬาคิริง ตัวเจ้านี้บังเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน แต่ได้มีโอกาสมาประสบพบพานกับตถาคตในครั้งนี้ นับว่าเป็นกุศลบารมีธรรมอันใหญ่หลวง แต่นี้ในเบื้องหน้า เจ้าจงตั้งมั่นในจิตบริสุทธิ์ อันเป็นเมตตา เพื่อระงับโทษะ ความดุร้ายในใจเจ้าเมื่อเจ้าสิ้นชีวิตไปในชาตินี้ จักได้บังเกิดในดาวดึงษ์เทวโลกเสวยสุขบนพิมานนั้น"เลยsketchอีกชิ้นค่ะ

5/4/63

ไม่มีมนุษย์มีแต่จียอนเลยเซลฟี่กะแมว มีพวกเขาเป็นเพื่อนดีเหมือนกัน

6/4/63

วันนี้ได้น้องแดน จิรพงศ์ ผัสวี ขับรถเข้ามาในดอยเพื่อมารับภาพเขียนสีน้ำ และผลงานภาพพิมพ์ที่ผู้ใจบุญประมูลได้จัดนำส่งให้ทุกท่านได้แก่คุณจิรเทพ เสนีย์วงศ์ ณ อยุธยาคุณณัฐพงศ์ ศรีสุดคุณธนทัศน์ แผ่สุวรรณคุณวัลลภ ประสพผลสี่ท่านแรกประมูลช่วยโควิดได้โอนเงินเข้าบัญชีตามโรงพยาบาลเรียบร้อยแล้วและก่อนหน้านี้ทั้งสามท่านได้ร่วมประมูลนำเงินเข้าช่วยมูลนิธิช่วยซื้ออาหารช้างที่เชียงใหม่ได้แก่

คุณยุทธนา ตันติพาณิชย์กุลช่วยบริจาคด้วยค่ะคุณLuckkana Ja Thawesukอาจารย์พูนโชค กุหลาบวงศ์คุณSiri Photoขอเพื่อนๆร่วมอนุโมทนาบุญด้วยกันนะคะ ปล.คนไทยไม่มีวันทิ้งกัน

7/4/63

  

ประหยัดค่าไถผมไปอีก100สั่งแบตเตอเลี่ยนไฟฟ้าจากเน็ตอาศัยว่าเคยเป็นช่างตัดผมให้นักเรียนช่างศิลป์สมัยสอนที่นั่น มีแค่ใบคัตเตอร์คมแนบกับหวีตาถี่ เอามือจับปะกบกับหวีก็สามารถซอยผมให้เด็กๆหล่อได้ เกิดมาไม่เคยกร้อนผมใครมีแต่จะซอยให้หล่อให้สวยอังคารที่แล้วได้โอกาสถอยแบตเตอเลี่ยนไถหัวตัวเอง ทรงนี้การไถก็ไม่ยุ่งยาก แค่เอาหน้าไปใกล้กระจกเพราะถอดแว่นตา จะได้เดินเส้น ส่วนข้างหลังใช้มือคลำค่อยๆไถ ก็ได้ทรงเก่าตามที่เพื่อนๆเห็นดังนี้แล เรียนวาดเขียน ก็สามารถมั่นใจไทยแลนด์ ไว้โค จรไปไกลมาใช้บริการได้5555

 9/4/63

ไปแอ่วบ้านศิลปินหญิงรุ่นน้อง มีอาณาจักรนาข้าวและสวนดอกไม้ พืชผักอุดมสมบูรณ์ สร้างสรรค์อาหารตา อาหารใจ สลัดดอกไม้อันลือลั่น เมื่อ พี่โค ได้จากไปแล้ว ใครมีครอบครัวพาลูกเที่ยว ชมสตูดิโอชิมอาหารหลากสีสัน ดื่มด่ำประสบการณ์แห่งสุนทรีย์(Artistic experience)ที่จะประทับใจมิรู้ลืม แล้วค่อยๆไล่ตามไปชื่นชมบ้านศิลปินเชียงรายท่านอื่นๆอีกมากมายช่วงนี้ค่อยๆหาข้อมูลจัดสรรค์โปรแกรมไว้คร่าวๆนะคะ เราต้องตั้งสติให้มั่น ภาวนาและช่วยกันให้ความร่วมมือกับคุณหมอ คุณพยาบาลให้ท่านได้พักผ่อน คือไม่มีใครติดเชื้อคนไทยไม่ทิ้งกัน ร่วมแบ่งปันตามกำลังพัฒนาจิต และร่วมใจให้ประเทศไทยเดินหน้า พ่อหลวงท่านหยั่งรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า เศรษฐกิจแบบพอเพียงจะช่วยให้คนไทยผ่านวิกฤตนี้ไปด้วยกัน

พุทธังแคล้วคลาด

ธรรมมังแคล้วคลาด

สังฆังแคล้วคลาด

พระพุทธเจ้าย่างบาท

อิติปิ โส ภะคะวา

ณ เมตตา โม กรุณา

พุทธปราณี ธา ยินดี ยะ เอ็นดู

สารพัดศัตรู วินาสสันตุ

อิติปิ โส ภะคะวา.

เห็นหน้า วาจา เอ็นดูด้วย นโม

พุทธ ธายะ พุทธัง ร่วมจิต

ธรรมมังร่วมใจ สังฆังหลงใหล

ร่วมใจ พุทโธ นโมพุทธายะ

ขอความสุขสวัสดีกลับคืนสู่คนไทยทุกคนค่ะ เราต้องร่วมมือกัน

10/4/63

  

ท่ามกลางสถานการณ์อันไม่เสถียรในโลกใบเล็ก เรารู้ทุกเรื่องที่จริง และไม่จริง หลวงปู่ดุลย์ อตุโล

 "สิ่งที่เขาเห็นน่ะเขาเห็นจริง แต่สิ่งที่ถูกเห็นน่ะไม่จริง" ซึ่งเป็นการเตือนสติ ให้พวกเราอย่าได้ลืมหลักกาลามสูตร ขี้เกียจอ่านก็ผ่านไปนะคะ เปิดอากู๋อ่านทบทวนกันเองละกัน ในมนุษย์นั้นจิตไวเหมือนลิงและเร็วยิ่งกว่ารถไฟคิงกันเซน ไอน์สไตน์ก็ดันตายไปแล้วเลยไม่รู้ว่าเร็วขนาดใหน ให้ทุกคนคะเนเอาแล้วกันทุกอย่างเป็นนามธรรม ศิลปินมักจะมีจินตนาการ บางทีก็ให้อดสยองไม่ได้ ก็ได้แต่ภาวนายื้อเวลาออกไป ดาลี เขียนนาฬิกาให้ความรู้สึกเหมือนโดนความร้อนละลาย ท่านอังคารก็เขียนบทกวี น้ำจะท่วม ฟ้า ปลาจะกินดาว นิคม รายยวาได้เขียนตลิ่งสูงซุงหนักจนได้รางวัลซีไรต์ปี2531 ให้ตระหนักถึงคุณค่าในชีวิตทั้งควานช้างและช้าง"ตลิ่งสูง"เปรียบเสมือนอุปสรรค"ซุงหนัก"เปรียบเสมือนภาระหน้าที่ที่ต้องแบกรับไม่มีใครหนีพ้น ช่วยกันคิดว่าความคิดคู่ขนานคืออะไรผีเสื้อขยับปีกมีผลอะไร ก่อนที่เราจะเป็นใบไม้ร่วงลงเป็นฝุ่นยามนี้ถ้ายังคิดอะไรไม่ออกซ้อมมือปลูกผัก ปลูกต้นไม้ตามหน้าตัก ปลูกในกระถาง ในดินในป่า ในเขา ในริมถนนไกล้ๆบ้านทุกครัวเรือนต้องต่อเนื่องส่งต่อไปสู่ลูกหลานเถอะค่ะ ต้นไม้มีแต่คุณค่า ทั้งโลกธรรม นามธรรม ให้ความร่มเย็น ให้ อ๊อกซิเจน ให้ดอก ให้ผล ให้ยอด ให้ฝัก ให้ลำต้นสร้างบ้านทำเฟอร์นิเจอร์ ดูดซับน้ำฝนจนเกิดลำธาร แม่น้ำ ลำคลองถ้ามีป่าไม้โรคภัยใข้เจ็บคงไม่พิศดารแบบนี้หลอกค่ะ ความสมดุลย์มันหายไป หายนะจะตามมา สงกรานต์ปีนี้ส่งจิตส่งใจไปหากันนะคะ

11/4/63

เป็นภาพครอบครัวของเราที่เหลืออยู่ขาดแต่ป๋า กับน้องชายคนเล็ก จากพวกเราไปตั้งแต่ปี2002ครบรอบ18ปีพอดแม่ น้องสาว น้องสะไภ้ หลานชายคนเดียวน้องเมฆ กำพร้าพ่อตั้งแต่หกขวบ ปัจจุบันเรียนจบมหาวิทยาลัยมหิดลสาขาการจัดการ เล่นดนตรี วาดรูปเก่ง แต่ไม่เคยบังคับหรือ ทุกอย่างให้เขาตัดสินใจเอง พวกเราลูกๆโชคดีที่แม่ หรืออาม่าเข้มแข็ง ป๋ากับน้องชายลูกรักสุดท้องตายห่างกันแค่เดือนแม่ครองสติความโทรมนัสทั้งหลายด้วยสติ มีแต่ผมที่เปลี่ยนเป็นสีขาวชั่วข้ามคืนที่ปรากฏให้เห็นเป็นนามธรรมถึงความอาดูรภายใน ทุกวันนี้แม่ก็เป็นหลักยึดโยงความรัก ความห่วงใยให้ครอบครัวเรา ใช้ชีวิตบั้นปลายอยู่กับลูกหลานที่ฝั่งธนบุรี บางแค ภาพนี้ก็ถ่ายไว้นานสิบกว่าปีพวกเราพาแม่ไปทานอาหารทะเลที่สมุทรสาครก่อนที่เราจะตัดสินใจเดินมาตามฝัน อยากมีสตูดิโอสร้างสรรค์งานศิลปะ มาถึงตอนนี้ก็เกินที่ฝันไปบ้างแล้ว คือได้ทำหอศิลป์เปิดให้นิสิตนักศึกษา ประชาชนที่ชื่นชอบงานศิลปะได้เข้าชม เป็นความสุขเล็กๆที่สามารถเป็นส่วนหนึ่งของการแทนคุณแผ่นดินตามความรู้ ความสามารถเฉพาะทาง เป็นการงานที่เหมาะกับคนหลังเกษียนวาดรูป มีคนมาเข้าชม ได้พบปะ พูดคุย มีปฏิสัมพันธ์กับบุคคลที่มาจากสถานที่ต่างๆ แต่มีความสนใจใน ศิลปะและวัฒนธรรมร่วมกัน ดีใจที่ค้นเจอรูปนี้รวมครบทุกคนแทนความคิดถึง สงกรานต์ปีนี้ อยู่บ้านใครบ้านมันไปก่อน ส่งจิต ส่งใจให้กำลังใจ ปรับตัว ปรับใจเสริมสร้างกำลังภายในให้แข็งแกร่ง ชวนกันหายใจลึกๆหากิจกรรมทำ เผลอก็ผ่านไปอีกวัน อยู่บ้านเราแสนสุขใจอยู่เมืองไทยไม่มีอด ช่วงนี้เขียนรูปได้ดี เพราะมีสมาธิคิดถึงอาม่า ซุ้ง พัช น้องเมฆและเก๋า เดี๋ยวพี่โค ได้จรไปไกลจะลงกทม.ไปหานะ รวมถึงเพื่อนๆน้องๆที่อยู่กทม.คิดถึงมากมาย

12/4/63

    

     วันมหาสงการนต์ ปีใหม่ไทย ขออารธนาองค์พระพุทธชินราช มาเป็นสิริมงคลประทานความสุขสวัสดิ์มงคล ให้เพื่อนกัลยาณมิตร fb พี่ น้อง เพื่อนที่ทำงานศิลปะ ลูกศิษย์ และบริวารทั้งหลายทั้งคน และสัตว์ ให้รอดปลอดภัยจากภยันตรายโรคร้ายทั้งปวง ขอจงตั้งสติจัดการทีละเรื่อง จากร้ายกลายเป็นดีโควิดทำให้คนไทยมีวินัย มีความสามัคคี มีความเอื้ออารีย์มีความเมตตา ความกรุณา มุทิตา อุเบกขา มีการบริจาคทานแก่ผู้ตกทุกข์ได้ยาก ทำหน้ากากแจก ทำทานแจกอาหาร บริจาคทรัพย์เข้าโรงพยาบาล เจ้าของโรงแรมที่กรุณาดูแลพนักงานโดยให้พนักงานทำอาหารราคาถูกขายสร้างงาน ไม่ต้องตกงาน บางโรงแรมเอื้อเฟื้อให้เป็นที่กักตัว ให้เป็นที่พักเก็บตัวชาวจีน จนพวกเขาได้กลับประเทศอย่างปลอดภัย จีนก็แทนคุณโดยส่งหน้ากากมาบิริจาคให้ไทย ศิลปินก็มีน้ำใจหลั่งใหลบริจาคภาพเพื่อประมูลสมทบทุนในโครงการArt cure for covid 19 บริจาคเข้ารพ.100เปอร์เซ็น เอาว่าโดยรวมคนดีๆมีเยอะกว่าพวกมือไม่พาย ช่างเขาเถอะ ช่างหัวมัน โดยส่วนตัวเรากับมองว่าสถานการณ์นี้ เรามองเห็นแง่ดี(โดยเฉพาะประเทศไทยนะคะ)ทะเลก็เป็นทะเล ได้พักหาดขยะน้อยลง ภูเขาที่ถูกเผาจะแก้กันอย่างไร คุณหมอ คุณพยาบาล ผู้ช่วยทางการแพทย์เขาระดมพละทางการแพทย์ ศักยภาพทุกด้านต้านโควิด19ขอกราบ ขอปรบมือให้โฆษกคุณหมอทวีศิลป์ที่รู้สึกดีที่ท่านออกมาให้ข้อมูล ด้วยความมีสติมีเมตตา ตลอดจนแพทย์พยาบาลเจ้าหน้าที่ในรพ.ทุกแห่ง ขณะที่อากาศร้อนแล้ง แต่คนไทยไม่เคยแล้งน้ำใจ โควิดช่วยชาติถ้าจะจริง ขอบคุณรัฐบาลไทยที่บริหารจัดการจนเชื้อโควิดเบาบาง จัดการเด็ดขาดพวกไม่รักษากฏหมายพระพุทธชินราชนี้ อาม่า มอบให้เราอุ้มมาไว้ที่หิ้งพระตอนมาอยู่ดอยเพื่อเป็นสิริมงคล ท่านจึงมีภาพแม่ซ้อนอยู่ในมโนสำนึก แม่คือพระอรหันต์ของลูกทุกคน

15/4/63

การบ้านเสร็จอีกหนึ่งชิ้นตั้งแต่เมื่อวาน ในวันปีใหม่ไทยพอดี คุณพ่อคุณแม่ของน้องไมค์ตี้เคยมาแอ่วหากันที่ดอยตั้งแต่ปีที่แล้ว เมื่อสองสามเดือนต้นปีมาแล้ว น้องจือ และน้องกึงสอง สามีภรรยาน่ารักมาก คงมีใจ อันเป็นกุศลและคงอยากช่วยอุปถัมภ์ค่าบำรุงหอศิลป์ น้องจือจึงเอ่ยปากขอให้เราช่วยเขียนคำอวยพรเพื่อจะไปติดตั้งที่บ้านปลูกใหม่ เราเองก็นึกสงสัยคงแก่ได้ที่จนเป็นซินแส แล้วกระมังสามารถเขียนคำอวยพรตามแบบฉบับของเราเอง มานึกเสียดายป๋าอุตส่าห์จ้างซินแสมาสอนภาษาจีนให้ลูกทุกคนสมัยตอนเรียนชั้นประถม แต่ตอนนั้นพวกเราก็ห่วงแต่เล่นกระโดดน้ำลงคลองหรือไม่ก็แอบลงน้ำเกาะเรือโยงจากบ้านไปตั้งไกล หนีเรียนรวมหัวเกเรงอแงนั่งสัปหงกจนซินแสบอกฟ้องป๋า กับแม่ ลูกลื้ออีหลับ ตลอด555 จำได้แต่ " มามาไหล มามาไหลค่อนตี่ตี๋" กับเสียงตามสาย "เช้า เช้าอ่านหนังสือ อ่านทั้งปีก็ไม่เข้าใจ"สรุปการเรียนเขียนอ่านภาษาจีนจึงไม่สำเร็จ เพราะ ฉะนั้นจึงเป็นฉะนี้ จึงเป็นการเขียนคำอวยพรแบบร่วมสมัย ตามแบบฉบับของเราก็เพลินไปอีกแบบ คือการหาถ้อยคำสั้นๆแต่อ่านแล้วรู้สึกเรียบง่าย ความหมายดี "สิ่งที่สำคัญไม่อาจเห็นได้ด้วยตา" เจ้าชายน้อยกล่าว "ก้าวหน้า"

ขนาด59x59cm.เทคนิคผสม

  

ตื่นเช้ามาได้รับหน้ากากผ้าจากน้องวะ ศรุดา กันทะวงศ์ส่งมาหลายไซด์ และเผื่อให้แจกเด็กๆในดอยด้วย ขอขอบคุณน้องวะและน้องติ๊กด้วยนะคะเป็นงานฝีมือมัดย้อมและตัดเย็บอย่างปราณีตสวยงามคุณภาพจริงๆ ฝีมือระดับA+ฝีมือสูสีกับคุณน้ำหวานกลุ่มDIYเย็บหน้ากากของเชียงรายเลยค่ะ

ขออนุโมทนาในน้ำใจของน้องๆทุกๆคน เดี๋ยวจะแจกต่อให้เด็กๆในดอยนะคะ บุญรักษาทุกๆคนค่ะปล. เขาให้มาแจกไม่ได้ขายนะเฟสบุ๊คแล้วหัวจั่วขึ้นมาว่าขายสินค้าหมดปัญญาแก้อิอิ

17/4/63

  

ส่วนใหญ่ผลงานภาพพิมพ์จะโพสต์เพื่อหารายได้ไว้ทำบุญค่ะเพื่อนๆ เช่นทำบุญไถ่ชีวิต โคกระบือ ปีก่อนก่อนทำบุญช่วยช้างที่ถูกกับดักนายพราน บาดเจ็บสาหัส สัตว์บางตัวก็ถูกไฟป่าคลอกหนีตายได้รับบาดเจ็บ คนเผาไม่มีจิตสำนึกถ้าเป็นตัวเองโดนยังจะทำอีกไหม วันนี้ตั้งใจจะชวนเพื่อนๆร่วมทำกุศลหาเงินทุนให้นักศึกษา คณะจิตรกรรม มหาวิทยาลัยศิลปากรสาขาทฤษฎีศิลป์ ลูกศิษย์รุ่นแรกที่เราสอนสีน้ำปี2524 สุธี คุวิชชยานันท์ในปัจจุบันเป็นหัวหน้าภาคติดต่อกันสองสมัย ในปัจจุบันผู้ช่วยช่วยศาสตราจารย์โอชนา พูลทองดีวัฒนาเข้ามาเป็นหัวหน้าภาค ส่วนเราก็อยากช่วยหลานศิษย์ตามกำลัง แบ่งเบาภาระในภาวะลำบากอย่างทุกวันนี้ รูปซ้ายชื่อภาพ "สังสารวัฏ"Samsara,2018 เป็นเทคนิคผสม etchingกับSilk screenขนาด70x100cm. ราคา25,000เหลือเพียง8ภาพเท่านั้นจัดพิมพ์แค่30Aditionค่ะ

ชิ้นที่สองรูปขวาเป็นแม่พิมพ์แผ่นยาง(Lino Cut)ที่เราสร้างแม่พิมพ์ไว้ตั้งแต่ปี2548 ได้แสดงเดี่ยวที่โรสกาเด้น แกลลอรี่ ศ.ถาวร โกอุดมวิทย์เป็นCurator ชื่อภาพ"กินเจ" 2548 The Vegetarian festival.2005,38x57cm.เอาAP.ออกแสดง งานชิ้นนี้เป็นสมบัติทางพิพิธภัณฑ์เซ็นหลุยซ์ที่อเมริกาเราเก็บแม่พิมพ์ไว้อย่างดีเพิ่งมีโอกาส ในเวลานี้จึงพิมพ์ออกมา100Aditionเท่านั้นเพื่อให้ผู้จับจองร่วมทำบุญภาพละ1,000บาท ราคาสบายร่วมกันทำกุศลนะคะ ใครสนใจก็อินบ๊อกซ์มาค่ะจะทยอยจัดส่งไปนะคะปล.และยังมีเรื่องซ่อมแซมหลังคาโบสถ์วัดป่ายาง ดอยสะโง๊ะอีกค่ะ ร่วมด้วยช่วยกัน

19/4/63

เมื่อสองคืนก่อนน้องรักเธอเป็นหมอดูแม่นมากๆเคยเขียนทำนายดวงลงนิตยสารรายสัปดาห์และหนังสือสารคดีเกี่ยวกับศิลปวัฒนธรรมพื้นบ้านของไทย มีผลงานตีพิมพ์มามากมายหลายเล่ม เราสองคนได้คุยกันด้วยความสังหรณ์ใจว่าหมดจากโควิด เราอาจจะต้องเจอวิบากเกี่ยวกับความร้อนระอุ เมื่อปีที่แล้วเราป่วยเป็นงูสวัดปลายมีนานอนยาวไปถึงปลายพค.ถึงฟื้นลุกมาทำงานเบาๆได้ เรียกว่าปวดแสบปวดร้อนปางตายเป็นเพราะนั่งทำงานขนาดจ่อพัดลมเหงื่อก็ไหลจนคัน เอามือเกาต้นขาเล็บสกปรกคราวนี้ติดเชื้อลามไปตามรอยบิกินี่ ทรมานมากทั้งแสบ ทั้งคัน ปีที่แล้วว่าร้อนแล้วปีนี้กับร้อนกว่าอากาศจะระอุดุเดือด 🐜ที่คลานออกมามากมายจากรัง จากรอยแตกของร่องดินเพราะคงร้อนจนต้องอพยพออกจากรังเข้ามาตายในบ้าน ตายในห้องนอนแต่ปีนี้ ความที่เรามาอยู่ป่าได้สิบกว่าปีก็คอยสังเกตความเป็นไปความผิดปกติบางอย่าง ทำให้พอประเมินว่าจะเกิดเรื่องเกี่ยวกับภัยพิบัติทางธรรมชาติ ต่างคนต่างคุยเรื่องสังหรณ์ใจกลัวจะเกิดวาตะภัยน้ำท่วม แผ่นดินไหวขึ้นอีก เพราะมีพวกลักลอบเผาป่า ได้ยินเสียงระเบิดภูเขาภูเขาไม่มีต้นไม้ขาดความชุ่มชื้น เขาหัวโล้นฝกตกหนักๆก็ลงมาเต็มพิกัดไม่มีรากไม้ซับน้ำ ที่เขียนเล่าให้ฟังเพื่อให้เพื่อนๆตั้งสติ ปีนี้ถ้าเราผ่านมันไปได้ ก็เพราะคนไทยเวลาลำบากจริงๆก็ไม่เคยทิ้งกัน โดยเฉพาะศิลปินเป็นกลุ่มแรกๆในสายอาชีพที่ลุกขึ้นมาช่วยสังคมประมูลภาพหารายได้ช่วยโรงพยาบาลจัดหาอุปกรณ์เพื่อป้องกันรักษาโควิดมีจิตอาสา จิตอาสาเชียงรายกลุ่ม DIYจัดอบรมทำหน้ากากแจกคุณหมอ พยาบาลและเจ้าหน้าที นอกจากนี้ยังมีกลุ่มปิดทองหลังพระ จ่ายเงินช่วยสั่งร้านอาหารเจ้าอร่อยเพื่อนำส่งตามโรงพยาบาลให้บุคลากรทางการแพทย์ที่เหนื่อยจากการดูแลคนใข้ ได้รับประทานอาหารที่อร่อย ข้าราชการทหาร ตำรวจออกมาล้างทำความสะอาดกทม.ผู้ประกอบการ ร้านค้าทำอาหารแจกคนยากไร้ตามจุดต่างๆพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมหาวชิรเกล้าและพระราชินี พระราชทานถุงยังชีพให้แก่ประชาชน เศรษฐีใจบุญบางท่านออกมาบริจาคเงินให้แพทย์ พยาบาล บางกลุ่มจัดซื้ออุปกรณ์ช่วยหายใจ หน้ากาก ชุดป้องกันเชื้อโรคเจ้าของโรงแรมหลายแห่งเปิดห้องให้เป็นที่กักตัวเฝ้าระวัง มิให้เชื้อโรคแพร่ ถึงอย่างไรทุกคนคงต้องอดทนอยู่บ้านทำงานที่ตัวเองถนัด ใครๆก็หนีความตายไม่พ้น แต่ตราบที่ยังมีลมหายใจอยู่ก็ประคองลมหายใจช่วยอะไรใครได้นิดๆหน่อยไปก็ช่วยกันไป ตามหน้าตัก ถ้ามันหนักก็ไม่แบก วางเลยค่ะเพื่อนๆ ส่วนพวกบ้าบอขัดคำสั่งหมอ ติดเชื้อก็สำนึกเอง
22/4/63

สองวันก่อนอากาศร้อนอบอ้าวเลยเขียนครอบครัวช้างออกหากินในป่ามีกล้วยอุดมสมบูรณ์ มีป่าก็มีช้าง
ชื่อภาพ "Family"2020
Color gel pen,Water color 26cm.
25/4/63

อำลา อาลัย พี่จิ๋ว ชวลิต เสริมปรุงสุข
เป็นรุ่นพี่ที่รักและเคารพกราบไหว้ได้สนิทใจ ในอดีตก่อนปี2534 ได้เจอพี่กลับมาเมืองไทยเอาผลงานมาแสดงที่กทม.พี่ก็มาซื้อห้องชุดอาศัยใน กทม.เจอพี่ในงานแสดงเดี่ยวศิลปพี่จิ๋วก็ให้นามบัตรบอกว่าศรีวรรณถ้ามีโอกาสได้ไปเที่ยวทางยุโรป ไปเที่ยวดูพิพิธภัณฑ์ถ้าได้ไปที่เนเธอร์แลนด์ก็โทรไปหาพี่นะจะไปรับที่สนามบินไปพักกับพี่พาเพื่อนมาพักบ้านพี่ได้เลย ผ่านไปปีสองปีเราแสดงเดี่ยวพอมีตังค์ซื้อตั๋วเครื่องบิน ได้โทรศัพท์ไปแจ้งว่าจะบินไปขออาสัยนอนบ้านพี่สักสองสามคืนกับเพื่อนอีกคน พี่จิ๋วก็ตอบรับขับรถมารับเรากับมนน้องมีอาชีพเป็นมัคคุเทศที่สามารถพูดภาษาฝรั่งเศสและภาษาอังกฤษได้คล่องเคยเรียนอยู่เมืองลิยงในฝรั่งเศสเป็นปีก็ได้น้องพากะเหรี่ยงศรีวรรณขึ้นเครื่ิอง ขึ้นรถเมล์ ขึ้นรถไฟตะลอนดูพิพิธฑภัณฑ์ในอัมสเตอร์ดาม ช่วงเช้าบางวันพี่จิ๋วจะพาเรากับมนไปเที่ยวตลาดสด ไปยืนกินสลัดกับปลาแฮริ่งอร่อยมิรู้ลืม ทุกวันก็จะให้ข้อมูลการนั่งรถเมล์ไปแวะตามมิเซี่ยมไปดูหญิงเทนม ดูหญิงไข่มุก pearl earringดูของVermeerไปดู ดมกลิ่นคนจนรองเท้าชาวนาและดอกทานตะวันของ Vangogh พี่จิ๋วเป็นคนเนี๊ยบ สะอาด มีระเบียบ มีวินัย ตรงต่อเวลา บ้านของพี่มีความเป็นร่วมสมัยมีกลิ่นอายตะวันตกการออกแบบในบ้านข้าวของเครื่องใช้จะถูกเก็บไว้ในกำแพง ในตู้ด้วยการออกแบบแบบภูมิปัญญาตะวันตก มีกลิ่นอายตะวันออกแบบเซ็นคือความเรียบง่าย ก่อนจะเกิดโควิดพี่นัดว่าจะบินมาแอ่วหาที่เชียงแสน พี่เคยมาแอ่วกับอาจารย์นคร พงษ์น้อยครั้งแรกเมื่อสามสี่ปีมาแล้ว นั่นเป็นครั้งสุดท้าย เพราะครั้งสุดท้ายพี่นัดว่าจะมา27,28ช่วงปลายปีที่แล้วโดยให้น้องบีสุชาย โทรมานัดแต่พอไกล้วันพี่ก็ป่วยกระทันหัน เข่าปวดจนเดินไม่ได้ ได้แต่คุยกับพี่ทางช่องแมสเซ็นเจอร์ เพลานี้พี่ไปเที่ยวไกลบนฟ้า ไปแอ่วทางช้างเผือกล่วงหน้า พี่จิ๋วกับน้องมองหน้าแบบรู้กันว่า ฉันเป็นนกเสรี ชีวิตเปรียบเสมือน....ลมพัดผ่าน ฉันไม่อยากเอ่ยคำ
ว่าอำลา.....คาระวะพี่จิ๋วสู่คติ จิตรกรรมรุ่น29
27/4/63

ชีวิตต้องดำเนินต่อไป ขอขอบคุณน้องทราย วรรณพรแห่งRebel art spaceที่ช่วยเอางานสีน้ำชิ้นนี้ไปโพสต์มีคนรับไปดูแล รายได้ทั้งหมดนำช่วยกะเหรี่ยงที่ลำบากจากสถานการณ์โควิดขาดที่ทำกิน อนุโมทนากับผู้ให้การสนับสนุนนะคะ ยังหายใจอยู่ก็เทคแคร์กันไปตามกำลัง
"ชีวิตนี้น้อยนัก"สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร
28/4/63

 

น้องๆนักศึกษากศน.เชียงแสนมีน้ำใจเข้ามาแอ่วหาได้ร่วมกันกับกลุ่มเพื่อน นำโดยคุณครูรุ่งทำกิจกรรมเย็บหน้ากาก ป้องกันภัยจากโรคระบาดโควิดได้นำมามอบให้หลายชิ้น ตื้นตันในน้ำใจ คนไทยไม่ทิ้งกัน
ขอขอบคุณจากใจค่ะ  1/5/63

  

ก่อนจะเกิดสถานการณ์ ระยะห่างทางสังคม เพราะโควิด19
อุบัติขึ้นในโลก เกือบจะสองเดือนแล้ว ในดอยก็ออกจะเงียบเพราะแทบจะไม่ได้รับแขก หอศิลป์ก็ยังไม่เปิดให้เข้าชม แต่ในระหว่างนี้ ก็ยังมีคนงานประจำอาชา ป้าปั๋นเป็นชาวอาข่าทั้งคู่มาช่วยทำสวน ปลูกผักตอนนี้กะหล่ำปลีก็เข้าหัวทำกะหล่ำปลีทอดน้ำปลาได้แล้ว งานแม่บ้านได้น้องพร น้องหมวยมาช่วยแบบอาทิตย์ละสองวันให้สถานที่สะอาดรอจังหวะที่เหมาะสม ข้อดีที่ดอยโดยตัวมันเองเป็นสถานที่ปลอดภัยอยู่แล้ว เพราะไกลจากคนหมู่มาก พอสงบได้ที่มวลหมู่ไก่ป่าที่เคยอาศัยอยู่ที่บนวัดป่ายางก็อพยพลงมาอยู่ข้างล่างอย่างถาวรช่วงสงบ บนวัดก็ได้ยินมาว่ามีคนใจร้ายแอบดอดเอาปืนไปยิงไก่ไปทำคั่วแฮ่มกระมัง เลยค่อยๆอพยพลงมาอยู่ที่ลุ่มในเวิ้งนาครอันสงบ อยู่รวมกับหมาแมว ก็มีหมั่นใส้ ล้ำเส้นเพราะไก่มีแอบบมาจิกกินอาหารเม็ดก็มีการวิ่งไล่ตะเพิดหวงอาหารซึ่งเป็นสัญชาติญานของสัตว์งานเข้าซิเพื่อน คราวนี้ก็ต้องไปหาซื้อข้าวหักมาบริการ เพราะออกลูกเล็กครอบครัวละแปดหรือเก้าตัว มันก็ฉลาดเดินไปมาระหว่างบ้านมนใหญ่และบ้านเราก็ได้กิน เดี๋ยวนี้เลยไม่กลับวัด เพราะอยู่ข้างล่างดูจะปลอดภัยกว่า วันนี้แดดสวยพวกมันเริ่มคุ้นออกมากองในสนาม ซึ่งปกติกินแล้วจะเดินพาลูกเข้าป่า รู้สึกว่าจะมีแม่ไก่ อยู่สามตัวลูกใครก็เดินตามแม่คุ้ยเขี่ยกินทั้งวัน พออิ่มก็นั่งนอนพักผ่อนตามประสา นั่งดูพวกมันเติบโต เป็นไก่เสรีภาพเดินไปมาตามใจชอบในนาครอันเกษมแห่งนี้ เพราะอิ่มท้องและไม่มีใครมารังแก เห็นพวกมันมีความสุข เราก็สุขด้วย ปล.เฟสบุ๊คสู่รู้ จะให้เป็นแม่ค้าขายไก่5555
7/5/63

  

ในวันที่อากาศร้อนอบอ้าว จนขยับก็เหงื่อออก คิดโน่นนี่จิตวิญญาณกระเจิง ร้อนอย่างนี้จะทำอะไรดีล่ะ สายตาเหลือบไปเห็นถาดดินสอ ดินสอสีที่เก็บจากที่เด็กๆเหลือใช้ตอนมาวาดรูปกัน บางด้ามก็หัก กุด
ด้ามสั้น นึกถึงตอนสมัยสอนภาพพิมพ์ นิสิต นักศึกษาบางคนใช้ดินสอเปลืองมาก ใช้ไปแค่ค่อนแท่งก็ทิ้งเกลื่อน ต้องตามเก็บเพราะเสียดาย จนติดนิสัยเก็บจนได้เป็นถาด วันนี้เลยได้ใช้เวลาในการนั่งเหลาดินสอ ดินสอสี การเหลาดินสอด้วยคัตเตอร์คม เป็นกุศโลบายในการเรียกจิตวิญญาณคืนร่าง ดินสอแต่ละแท่งมันถูกผลิตมาต่างกรรม ต่างวาระ คุณภาพดี เลว ปานกลาง ดินสอบางด้ามไม้จะแตกลานไปทั้งด้ามมือโปรเหลาดินสออย่างเรายังเอาไม่อยู่ เพราะไม้มันไม่หุ้มแกนดินสอไม่แน่น ดินสอถูกแพงมันจะมีคุณภาพต่างกัน ของดีมันก็แพงเป็นธรรมดา ดินสอดีเนื้อไม้เจะเนียนนุ่มเหลาง่ายจะ แหลม จะกุดเหลาได้ตามใจชอบ เวลาเอามาเขียนมาวาดก็เลือกเบอร์เอาชอบแบบดินสอถ่านEE หรือชอบเขียนเส้นปลายแหลมก็ไปเลือกดู บางคนชอบจดเลคเชอร์ด้วยดินสอ บางคนชอบปากกากาเจล บางคนชอบหมึกซึมสีดำ หรือสีน้ำเงินตามจริตที่แตกต่าง การเหลาดินสอเรา ไม่ต่างจากการแกะไม้ แกะแผ่นยาง แกะแผ่นสังกะสีตะกั่วด้วยเหล็กหน้าตัด "engrave"สรุปก็เป็นสิ่งที่ทำแล้วมีความสุขคือการเหลาดินสอ นอกจากนี้ คือการเอาไม้ไผ่เหลืองมาเหลาเป็นปากกาคอแร้ง สำหรับจุ่มหมึกจีนเขียนงานวาดลงไปบนสีน้ำที่กำลังมีหมาด มันจะเพลิดเพินกับเส้นหมึกที่ปะทะกับสีชุ่มน้ำ เกิดจังหวัดเหมือนกับเสียงดนตรี ทั้งนี้ต้องขึ้นอยู่กับจังหวะของความหมาดของสี และความฉับไวตอนลากเส้นในลักษณะแบบcontourคือเขียนแแบบต่อเนื่อง อิสระมีจังหวะหนักเบาให้เกิดรูป ร่าง รูปทรงแบบกึ่งนามธรรม หรือนามธรรม ขึ้นอยู่กับแนวความคิดภายในในขณะลงมือทำงาน วิธีเรียกวิญญานคืนร่างคืออยู่กับสิ่งที่ทำตรงหน้าเพื่อจัดระเบียบจิตความฟุ้งซ่านรำคาญใจจะค่อยๆหายไป สติก็จะเริ่มตั้งมั่นว่าการงานอันใหนก่อนหลัง
11/5/63

 

ช่วงเวลาสองเดือนที่ผ่านมา พี่โควิด19 สามารถจัดระเบียบ
ชีวิต จัดสภาพแวดล้อม ทำความสะอาด สางขยะ พยายามบอกตัวเองและน้องๆที่เข้ามาช่วยงานทำความสะอาดหอศิลป์ฯอาทิตย์ละสองครั้งเปิดให้มีอากาศถ่ายเทถึงแม้จะไม่ได้เปิดให้ชม อาชาคนงานก็ช่วยริดกิ่งใบ พรุนต้นไม้ต้นเล็กต้นใหญ่ๆต้องรอน้องตอด อาจารย์พิชิต สิทธิวงษ์เอาลูกน้องมีรถมีกะเช้าขึ้นไปเอากิ่งไม้ใหญ่ลง นี่คือน้ำใจของน้องๆศิลปินเชียงราย ที่คอยแวะเวียนมาดูแลหิ้วน้ำเงี้ยวมาฝากเวลาเข้ามาที่ดอยเมื่อสองวันก่อนมีครอบครัวชาวรัสเซียบอกอาศัยอยู่ที่เชียงใหม่ส่งข้อความขอเข้าชมหอศิลป์เขาบอกว่ามาเชียงรายมาฉลองวันเกิดกับครอบครัวลูกสาวเดินได้แล้ว สถานที่หอศิลป์เราว่ามันสะอาดและเปิดให้เขาได้ไปเดินชมตามลำพังให้ลูกน้องเดินแบบ มีระยะห่างไปถ่ายรูป เพื่อนๆดูเจ้าตัวเล็กน้องหน้าตาน่ารัก คุณแม่ ขากลับเดินมาลาและบอกว่าชอบผลงานชุดกระดูกสีชมพูมาก เราก็เลยบอกว่านั่นคือลายผ้าที่เราเคยเอามาตัดเสื้อ เอาเศษผ้าที่เหลือมาปิดปะcollageแล้วจึงระบายสีทับซ้อนลงไป นางบอกว่าเห็นรูปในเพจSridonmoon นางกับสามีก็ดั้นด้นมาถึงเชียงแสน จึงให้ชมกันเองอย่างมีระยะห่าง เลยไม่ได้คุยกันยาว สังเกตว่าพวกเขาดูชอบใจผลงานในหอศิลป์ คนวาดก็เป็นปลื้ม ว่าแล้วพล่ามเสร็จไปเขียนรูปให้สศร.ตอนนี้80เปอร์เซ็นเขียนทุกวันตาถลนแว้วเพื่อนๆ แต่ห้าโมงเย็นหยุดเขียนค่ะ แค่นั้น ต้องพักร่าง พักสายตา
17/5/63

  

เอาผ้าเพ้นท์ของน้องJimmo
Srisawatไปตัดชุดมูมูใส่ตอนกลางวัน น้องจิ๋มสาดสีย้อมผ้าได้ถูกใจวัยรุ่น ซุ่นซน มองไปมองไปมองมา บีบสีออกมามากไปตอนเพ้นท์งานให้สศร. สีเหลือเสียดายเลยจัดกระดูกลงบนชุด สู้โควิด 19เขียนไปเขียนมาเสร็จไปหนึ่งชุด ก็เริ่มมีอาการชัก ชักมันก็เลยเอามาเขียนอีกชุดให้แล้วใจเขียนให้มัน overlapping ทับซ้อนกันอย่างมีrhythm จังหวะ ก็สนุกบางจังหวะก็deline เขียนแต่เส้น บางจังหวะก็ระบายสีทึบopaque สรุป บ้าก็บ้าวะศ.พิษณุ ศุภนิมิตร ตอนไปชมงานที่วังหน้าบอก กระดูกน้องศรีไม่น่ากลัว แค่เอามาเตือนตัวว่า ตายแน่ ตายแน่ แต่ถ้ายังหายใจ ก็เดินจิต เดินใจไม่ต้องท้อ ท่านพุทธทาสก็กล่าวว่า "ไม้เท้า ค้ำกาย ค้ำใจไม่ต้องล้ม" ช่วงนี้อากาศร้อนเพื่อนๆดื่มน้ำเยอะๆ ถ้าเกิดอาการคัน อย่าเอาเล็บเกาเด็ดขาด เล็บสกปรกจะติดเชื้อ ช่วงนี้ทั้งร้อนและฝนความอับชื้นคือกระจายเชื้อไวรัสเริมherpes ช่วงเวลานี้ของปีที่ผ่านมานอนยาวทุกข์ทรมารตอนทำความสะอาดแผลและตอนทายาทั้งแสบ ทั้งคันเหมือนโดนย่างไฟ เลยค่ะ สว.เริ่มตระหนักว่าอย่าอาบน้ำร้อน อาบน้ำอุ่นค่อนไปเย็นซื้อสบู่ที่มีน้ำมันผสมให้ผิวไม่แห้ง เพื่อนสว.ต้องหาครีมทาผิวให้ชุ่มชื้นก็ไม่คัน เจอมาแล้วเลยเล่าสู่กันฟัง ปีที่แล้ววาดไปสองชุด ปีนี้อีกสองชุด 18/5/63

เพื่อนๆวันนี้เขียนเสร็จอีกหนึ่งรูป ลองใช้สีArtistic Thai Tone เขียนงาน ชุด "Party"สีมันจะดูขลึมขลังได้บรรยากาศแบบให้รู้สึกแตกต่างจากสีฉูดฉาดที่เขียนด้วยสีน้ำมัน ส่วนตัวก็รู้สึกชอบ เพราะเข้ากับสถานการณ์ในปัจจุบัน ความเป็นกับความตายในชีวิตของมนุษย์และสัตว์โลกทั้งหลายช่างไม่เสถียร ความเพลินเพลินเจริญใจก็คือการได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรักคือการวาดรูป และดูแลคนที่เรารัก กัลยาณมิตรที่ได้แต่พูดคุยกันในfb และได้เจอกันตามที่ชาติต้องการ พากันไปวัด ไปทำบุญ ไปเที่ยวเล่นเย็นใจ ตามประสาคนสีเทา บางทีก็ค่อนไปทางขาว บางทีก็ค่อนไปทางดำ สลับตามจังหวะ ตอนนี้ก็ได้คุยแต่ในLine กับเพื่อน ช่วงนี้ก็ได้บริวารทั้งหลายที่เป็นสัตว์เช่นแมว หมา ไก่ป่ามาออกลูกเล็กเดินไปมาให้ดูมีชีวิตชีวา ก็ดูแลให้ได้มีความสุขตามอัตภาพ คนเราเอาเข้าจริงๆ มีที่คุ้มหัวนอนมีข้าวปลากินอิ่มท้อง มีกัลยาณมิตรพูดคุย ปรึกษากันได้ เตือนสติกันได้ มีพี่น้องร่วมอุทร และนอกอุทรที่ดูแลกันยามยาก อยู่ในป่าตีนดอยสำหรับเราก็เป็นสถานที่รื่นรมย์แล้วค่ะ
25/5/63

วันนี้วันพระ ขอนำเสนอนางแบบอ้วนที่สุดสวมชุดกระดูกที่วาดเอง ชุดนี้ดูจะหนักแน่นลงตัว เอียงตัวแทบแย่เผื่อจะดูผอม5555 เอาเข้าจริงก็อ้วนน่ะแหละ
29/5/63

  

ข้อดีของfb จำไม่ได้ว่าภาพปอดที่ตัดจากกระดาษปรู๊ฟ
ใครเป็นคนโพสต์(ขอขอบคุณตรงนี้กับเจ้าของผลงาน และคนหยิบมาโพสต์คนแรก)พอเห็นแล้วปิ้งไอเดียเลยว่าคนที่คิดได้คนแรกนั้นฉลาด สามารถนำเอาเศษกระดาษสิ่งใกล้ตัวมาสื่อความคิดด้วยการตัดออกเป็นรูปร่างของปอด และทิ้งร่องรอยเป็นรูที่เกิดจากการเผาไหม้ เรียบง่าย สื่อสารด้วยความชาญฉลาดเป็นปัญญาล้วนๆเป็นความงามอันเกิดแต่ความคิดเป็น(Intellectual beauty)พอเราเห็นภาพนี้ เราก็คว้าดินสอมาร่างความคิดที่เกิดจากการเห็นภาพแรกออกมาเป็นภาพที่สองคือรีบsketchไว้ก่อนกันลืม โดยเป็นการวางโครงสร้างของภาพคร่าวๆ เพิ่มองค์พระพุทธเจ้าปางรำพึง ซึ่งตามพุทธประวัติพระองค์ทรงมีพระปรีชาญาณจำแนกมนุษย์เปรียบกับบัวสี่เหล่า ช่วงตอนนั้นเพิ่งจะมีข่าวโรคระบาดโควิด19 ประเทศไทยเริ่มมีคนติดเชื้อ คนไทยเริ่มตื่นกลัวระวังตัวอยู่บ้าน ทำงานกันที่บ้านรูปsketchมีแผนที่ประเทศไทยซ้อนอยู่ และเป็นโทนสีแดง มีรอยดำเป็นบางส่วน เป็นการบันทึกถึงความรู้สึกขณะนั้น พอเริ่มลงมือเขียนจริง คนเขียนเริ่มตั้งสตินิ่งๆอยู่กับงาน รำลึกถึงพุทธคุณ แผนที่ประเทศไทยเริ่มกลายเป็นสีเขียวโดยทิ้งนัยนะของพระพุทธรูปปางรำพึงไว้เป็นปริศนา งานศิลปะที่เราsketchพอลงมือทำงานอารมณ์ความรู้สึกจะเปลี่ยนไปตามความรู้สึกที่ทำงานในขณะนั้นค่ะ เปรียบเสมือน เรามีโครงสร้างของบ้านมั่นคงแล้ว เราสามารถปรับเปลี่ยนลายละเอียด จัดใหม่ได้ทุกวัน ไม่งั้นมันจะเกร็ง ภาพจะขาดชีวิตชีวาค่ะ นี้เป็นสันดานส่วนตัวนะคะ ทุกสิ่งอย่างบนโลกใบนี้ ความดีงาม ความหายนะล้วนเกิดแต่น้ำมือมนุษย์ทั้งสิ้น นรกสวรรค์ไม่ต้องนั่งเทียนไปดู เปิดจอดูเราก็จะเห็นมันด้วยตาเนื้อ แต่ถ้าตาในใจไม่เปิดก็รังแต่จะสร้างความวิบัติให้แก่โลก เทพโควิด19ได้บังเกิดมาเตือนสติให้ผู้มีปัญญาใด้ขบคิดวิเคราะห์ สังเคราะห์ การใช้ชีวิต เราตื่นเช้าขึ้นมาคือการเกิดใหม่หายใจลึกๆ นึกถึงคนที่เรารัก นึกถึงพ่อแม่ ครู อาจารย์ กัลยาณมิตร ลูกศิษย์ทั้งหลาย ตลอดจนบริวารที่เป็นคนเป็นสัตว์ปราถนาให้เขาเป็นสุข เมื่อเห็นเขาเป็นสุข เราก็สุขด้วย เมื่อทุกคนรู้สึกได้ก็จะเป็นบัวเบิกบานไม่ทำลายสภาพแวดล้อม ปลูกต้นไม้ มีก็แจกกล้าไม้ ยามคับขันลำบากก็แบ่งปัน ลูกศิษย์ทำนาข้าวกล้องปลอดสารพุทธรักษาจากร้อยเอ็ด และข้าวปลอดสารจากPuntaraKhaoyai resortคนแรกจบศิลปกรรม มศว.ประสานมิตร อีกคนจบช่างศิลป์ มีอาณาจักรของตัวเองปลูกข้าวไว้กินเองเหลือก็ทำการตลาดจำหน่าย สัมมาอาชีพ ให้วิชาศิลปะออกแบบผลิตภัณฑ์ช่วยให้สินค้าดูดีมีคลาส อุตส่าห์ส่งข้าวสารมาให้ที่ดอยช่วงอยู่บ้านสร้างศิลป์ ก็ได้แต่อนุโมทนาสาธุกับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆลูกศิษย์ที่ทำกุศลทำตู้แบ่งปันความสุขตามจุดต่างๆ ทำข้าวไปส่งแพทย์ พยาบาล เจ้าหน้าที่ตามรพ.ทั่วประเทศ และนำอาหารไปแจกตามสถานที่ต่างๆแก่ชุมชนยากไร้ เอาเป็นว่าคนไทยไม่ทิ้งกัน มันก็มีบ้างบัวปริ่มน้ำ บัวใต้น้ำ บัวบางกอพอใจแต่ตม ก็เป็นไปตามกรรมนั้นแล ตถตา   31/5/63

เมื่อวานเสร็จอีกหนึ่งชิ้น เฟรมกลม 60cm.ที่สั่งมาชิ้นสุดท้าย เหลือเฟรมกลม 120cm.อีกสาม ให้น้องพรลงพื้นอีกสาม รอแห้ง
ชื่อภาพ "Party"2020
เทคนิค Arttistic arylic thai
tone สีคนไทยผลิต ไทยทำ
ไทยใช้ ไทยเจริญ

2/6/63

  

"ทำทุกอย่างในวันนี้ให้มีคุณค่า เพื่อที่พรุ่งนี้คุณจะไม่ลืมมัน" แผ่นไม้สักเก่าที่ลูกศิษย์ชาวเยอรมันคุณแองจี้มากับเพื่อนๆคือเรนาเต้ และมากาเร็ต และวาดบนแผ่นไม้เก่า วันเวลาผ่านไปรวดเร็วปานกามนิตหนุ่ม รูปวาดดอกไม้สีม่วงสด ถ้อยคำ ก็หลุดลอก ไปตามกาลเวลา14-15ปีแล้วตอนเราเริ่มมาอยู่ดอยใหม่ๆ ถนนที่เข้าดอยเป็นถนนลูกรัง เวลาขับรถเข้ามาจะมีกิ่งไม้ กิ่งต้นไผ่ระกระจกรถมาตลอดทาง5km.จากปากทางเข้าดอยสะโง้ ช่วงปิดเทอมก็จะเข้ามาใช้เวลานั่งเขียนรูป ปั้นกระดาษทำมือ ทุกสิ่งอย่างเป็นไปดังถ้อยคำที่เธอเขียนทิ้งไว้ NEVER DO ANY THING THAT YOU WILL
HAVE FORGOTTEN BY
TOMORROW.

5/6/63

อำลา อาลัย ศ.เกียรติคุณ วิโชค มุกดามณี
ท่านอาจารย์้เป็นบุคคลหนึ่งที่ทรงพลังขับเคลื่อนวงการ
ศิลปะร่วมสมัยของไทยตลอดจนทางด้านวิชาการ และการเผยแพร่ศิลปะเด็ก ปี2525ท่านเป็นแรงผลักดันก่อตั้งกลุ่ม "WHITE"ซึ่งเป็นการแสดงจิตรกรรมสีน้ำร่วมสมัยเป็นครั้งแรก เป็นสีสันของนิทรรศการ ศิลปะในสมัยนั้น การเรียนการสอนศิลปะเด็ก การสร้างหลักสูตรสำหรับศิลปะเด็กท่านก็มีส่วนผลักดันให้เด็กเล็กได้มีพื้นที่ในการแสดงออกโดยการจัดการเรียนการสอนศิลปะเด็กขึ้นที่ศูนย์ศิลปวัฒนธรรมไทย ญี่ปุ่นและเป็นจุดเริ่มต้นที่วงการศึกษาของไทย เริ่มตระหนักถึง เด็กคือศูนย์กลางการเรียนรู้ กิจกรรมการเรียนการสอนศิลปะ ไม่จำเป็นอยู่แต่ในห้องเรียน ขอพี่สู่สุคติเดินทางไปไกลบนฟากฟ้า

7/6/63

 

7 มิถุนายน เวลา 20:00 น. · 

อาจารย์ศรีวรรณ เจนหัตถการกิจ

วาดภาพนี้จากถ้อยคำงดงามที่ผุดขึ้นในใจ

.

โยกเยกเอย

น้ำท่วมเมฆ

กระต่ายลอยคอ

หมาหางงอ

กอดคอโยกเยก

.

ภาพ “เพลงกล่อมเด็ก”

สีน้ำบนกระดาษสาช่างเวฬุวัน

เส้นผ่าศูนย์กลางขนาด 25.5 ซม.

.

อาจารย์ศรีวรรณเขียนถึงแรงบันดาลใจในการเขียนภาพนี้ว่า

"ได้รับคลิปจากน้องเอียด มีการพูดคุยถึงเรื่องเกี่ยวกับ แม่

แม่ที่เป็นทุกสิ่งอย่าง ผู้ให้ชีวิต และคอยโอบอุ้มลูกให้ชีวิตดำเนินต่อไปได้ คำว่าแม่จึงได้ถูกเอานำหน้า แม่น้ำ แม่พระธรณี แม่โพสพ แม่คงคา แม่โขง เป็นผู้ให้สภาพแวดล้อมความอุดมสมบูรณ์ ดำเนินการพูดโดยท่านอาจารย์ ศรวณีย์ สุขุมวาท หนึ่งในผู้เชี่ยวชาญเรื่องเกี่ยวกับแม่ในทุกมิติและจิตวิญญานแห่งความเป็นแม่อยู่ในตัวของทุกคน

เราพอฟังคลิปจบ ภาพนี้ก็มโนขึ้นมา ก็แค่ลายเส้นดูไม่จืดอย่างที่เห็นเมื่อวาน ได้แต่ขึ้นรูปไว้ แว่วเสียงเพลงกล่อมเด็ก (Lullaby) โยกเยกเอย น้ำท่วมเมฆ กระต่ายลอยคอ หมาหางงอ กอดคอโยกเยก

เพื่อนลองไปเปิดดู ครองศักดิ์ จุฬามรกต พาชม "พิพิธภัณฑ์แม่" โครงการสวนประติมากรรมปฐมอุทยานแห่งความรัก เป็นอีกหนึ่งสถานที่ที่พ่อแม่สามารถพาลูกๆไปสร้างการเรียนรู้ ซึมซับสิ่งดีงาม  IQ EQ ในปัจจุบัน จึงต้องเพิ่ม SQ คือ ศักยภาพทางจิตวิญญาณ โลกนี้จึงจะอยู่รอด ยิ่งในยุคที่เราสมมุติบัญญัติใหม่คำว่าNew Normal ถ้าประชากรโลกไม่มี จิตวิญญาณของความเป็นแม่ โลกนี้ก็จะยิ่งทุกข์ ทนทุกข์ทุกหย่อมหญ้า ทีวี มือถือมีให้เลือกดู และวิเคราะห์กันด้วยเหตุผลและปัญญา".  ขอบคุณอาจารย์ศรีวรรณ แห่งหอศิลป์ศรีดอนมูลอาร์ตสเปซ Sridonmoon Art Space อ.เชียงแสน จ.เชียงรายค่ะ สำหรับความอบอุ่นที่ฉาดฉายในภาพ รู้สึกได้ถึงโลกที่แม่นำพามาสู่เจ้าตัวเล็กในอ้อมกอด ว่าช่างน่ารักและเบิกบานจริงๆ

ช่วงนี้เป็นเวลาที่เพื่อน พี่น้อง
น้องหนีเที่ยว ข้ามผ่านทางสายรุ้งบนฝากฟ้า Over the rainbow เพิ่งทราบข่าวน้องนุ่งอีกคน น้องชาลีแห่งเชียงของ อดีตเคยเป็นเจ้าของ สวัสดีเกสต์เฮาส์ที่เชียงของ รู้จักคบหาสมาคมตั้งแต่ย้ายมาอยู่เชียงแสนก็ราว15 16ปี น้องชาลีเพิ่งพาครอบครัวของน้องสาว มาชมหอศิลป์ เมื่อต้นปีนุ้ยที่สมรสกับชาวแคนนาดามีลูกชาย หญิงด้านซ้าย รูปนี้น้องชาลีเป็นคนถ่ายจึงไม่มีภาพเขาปรากฏ น้องชาลีปกติเป็นคนมีวินัยสุขภาพอนามัยแข็งแรง ไม่มีวี่แววว่าจะป่วยใข้ แต่ต้องมาจากไปด้วยหัวใจวายเฉียบพลัน น้องชาลีพยายามไลน์ ติดต่อเพื่อนบ้าน เพราะเริ่มหายใจติดขัดและยังมีสติโทรหาน้องสาวที่อยู่ชลบุรี น้องสาวก็พยายามติดต่อส่งรถไปทำการส่งรพ.แต่ไม่ทันการสิ้นลมระหว่างทาง ขอน้องชาลีไปสู่สุคติ ทราบข่าวเมื่อวานนี้ค่ะ ชีวิตเป็นของไม่เที่ยงหนอ ที่ยังอยู่ ก็ชวนกันหายใจทำหน้าที่ดูแลคนข้างกายทั้งที่เป็นคนในครอบครัว บริวารที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่ เจ็บตายรวมถึงกัลยาณมิตรตามสภาพค่ะ

8/6/63

สองสามวันนี้ มีเรื่อง มรณาสติ
ก็ได้แต่เขียนตามมโนที่แวปเข้ามา เป็นภาพเต้นรำของ
Henri matesseมาอยู่ในสวนชื่อภาพ
"V Skelleton Dance"2020
5โครงกระดูกเริงระบำ2563
เทคนิค สีน้ำ ,ปากกาเจลบนกระดาษสาช่างเวฬุวัน 26cm.

10/6/63

  

ผลงานสีน้ำที่ลงให้ชมเมื่อวานกับชิ้นนี้วาดเสร็จไล่เรี่ยกัน
การสร้างสรรงานของเราจะเกิดขึ้นแบบฉับพลัน ถ้าคิดได้เวลากลางวันมันก็ขึ้นรูปวาดมันเดี๋ยวนั้นเลย และต่อเนื่องจนหายอยากกันไปข้างหนึ่ง บางทีคิดออกตอนกลางคืนก็จะเขียนร่างเป็นลายเส้น สร้าง
โครงสร้างความคิดไว้คร่าวๆ แล้วจะเขียนรูปเล็ก รูปใหญ่ ก็ต้องขึ้นอยู่กับพลัง การเขียนวาดเส้น เขียนสีน้ำก็เปรียบเสมือนเรียกน้ำย่อย เรียกพลังเรียกสมาธิเข้าร่าง เหมือนกับการเหลาดินสอ คล้ายๆกับกับอินเดียนแดงต้องเต้นรอบกองไฟก่อนออกไปรบ ฮั่นแน่โม้ไปอย่าได้อ่านเพลิน นึกย้อนไปสมัยนั่งฟังรุ่นพี่ที่ร้านมิ่งหลีหน้าพระลาน พี่สาโรจณ์ จารักษ์ท่านมีบุคลิกน่าเกรงขาม ถ้าไม่มีธุระที่ใหนท่านจะมานั่งที่ประจำคือนั่งโต๊ะแรกชิดผนังหันหน้าเข้าร้านเพื่อจะได้มองเห็นน้องนุ่งทั้งร้าน เราเดินผ่านพี่จะเรียกให้นั่ง กินดื่มฟรีตลอดชีพที่เรียนที่คณะจิตรกรรมถ้าเจอพี่สาโรจณ์ น้าออด น้านนท์ น้าแพ็ท
แม่แต๋วอาจารย์สุวรรณี น้าเต๋อ น้าดอนเขียนคอลัมน์ริมสวน พี่เซียน รุ่นพี่จะเรียกเราก็จะไปนั่ง ด้วยเป็นเด็กกิจกรรม ตำแหน่งมือตีนไว ถูกใจรุ่นพี่ พี่สาโรจณ์จะชอบเล่าเรื่องโน้นนี้ให้ฟังจนมาถึงเรื่องของสังขารว่าเดี๋ยวนี้ผมไม่อยากจะมีเรื่องอะไรกับใครแล้ว ผมนั่งเฉยๆ จิ๊กโก๋นักเลงที่ใหนมันไม่กล้ายุ่งเพราะหน้าของผมมันยังได้อยู่พี่เขามีหนวดหน้าตาน่าเกรงขามถ้ามันรู้นะว่าแค่เอานิ้วดันผม ผมก็ตกเก้าอี้แล้วว่าแล้วพี่ก็หัวเราะชอบใจดังสนั่นร้านมิ่งหลี เป็นคนจริง ใจดี มีเมตตา แม่ค้าขายใข่ข้าวผัวทิ้ง ทิ้งให้เลี้ยงลูก อีกสองสามคน มานั่งยองๆยกมือไหว้จ่ายค่าเทอมลูกทุนหมด พี่ฟังเรื่องราวก็ฟักเงินให้แม่ค้าไปห้าพัน แม่ค้าก้มกราบ ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา พวกเราจะได้กินใข่ข้าวที่สอาดและอร่อยที่สุดเป็นกับแกล้มแทบจะทุกครั้งที่มานั่งมิ่งหลี ใข่ข้าวแทนคุณพี่สาโรจณ์ก็แค่เล่าเรื่องให้เพื่อนๆฟังในสิ่งที่เป็นประสบการณ์สุนทรีย์ แม่น้ำไหลลงส่งความชุ่มฉ่ำลงห้วย บ่อ ลำคลองให้แผ่นดินมีความชุ่มชื้นพอจะปลูกต้นกล้าอ่อนได้ฉันใด ศิลปะก็คงเป็นเฉกเช่นสายน้ำไหลเหมือนน้ำหลาก ล่องลงไม่คืนหลัง น้ำก็ยัง ชุ่มเย็นเป็นสายน้ำ ไม่เคยขาด ไม่ไหลคืนคือความจริงชีวิตของคนเรา เหมือนลมพัดผ่าน ยังหายใจอยู่กอดคอกันไปในฝัน อยู่ห่างกันไม่ใช่ชาติเชื้อก็เนื้ออาตมา เป็นเพื่อน เกิด แก่ เจ็บ ตายด้วยกันหมดทั้งสิ้น รักคนอ่านจบ ปล.เพลงของ พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ เพียงลมพัดผ่าน ใครไม่เคยฟังไปหายูโทเปีย เอา

10/6/63

  

  

วันนี้มีเซอร์ไพรส์ ครอบครัวมีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้อง มาแอ่วหา ครอบครัวของอู๋มีศักดิ์เป็นหลานคนโต คุณพ่อของอู๋เป็นพี่ชายคนโต ส่วนป๋าหรือพ่อเราเป็นน้องชายสุดท้อง ครอบครัวอู๋มีภรรยาชื่อนันท์มีลูกสาวคนเดียวชื่อน้อง เจนค่ะเรียนมอหนึ่งแล้ว เรียนได้เกรดประมาณ3.9 เกือบทุกเทอมแม่เล่าให้ฟัง กู้โผว(น้องพ่อ)เป็นภาษาจีนแคะค่ะเพื่อนๆ เราได้ฟังว่าอยากเรียนหมอ แต่ก็ชอบวาดรูปด้วย เราก็บอกว่าเป็นหมอก็วาดรูปได้ เป็นอีกครอบครัวหนึ่ง ที่รู้สึกว่าเขาเดินทางมาให้พลังกับกู้โผว อู๋บอกว่าถ้ามาไหว้พระธาตุที่เชียงรายและตั้งใจมาแวะหาทุกครั้ง บอกตรงๆ เห็นพ่อแม่ลูกที่เดินทางไปไหว้พระ ไหว้พระธาตุมักจะเห็นดวงตาพวกเขาแจ่มใส มีความอบอุ่น รังสีแห่งความรักความผูกพัน ฉายแสงแห่งความสุข
เราก็พลอยได้ผลบุญเกิดความปิติไปกับพวกเขาด้วยช่วงนี้ก็เรียนเชิญนะคะ ช่วงลูกๆยังไม่เปิดเทอม พากันมาเข้าชมใช้เวลา เดินชมผลงานตามอัธยาสัย สงสัยอะไร เดินมาคุยมาถามได้เลยค่ะ ยินดีต้อนรับค่ะ 10.00น.-17.00น. ปิดวันจันทร์นะคะ

12/6/63

  

น้องน้ำหวาน และ หมีภู ได้แวะเอาหน้ากากมาให้สี่ชิ้น เมื่อวานวันพระ ได้นั่งนิ่งๆคิดอยู่ว่าจะทำอะไรดี นึกถึงหน้ากากเลยตั้งใจจะเขียนให้เพื่อนรักชาวเยอรมัน ที่ไม่กลัวกระดูกเป็นโยมอุปฐากซื้อสี สมุดวาดเขียนให้เด็กๆที่ดอยเป็นของขวัญทุกปี เมื่อวานจัดไปสี่ชิ้นหมดเกลี้ยง ไปแบ่งกันเองคนละชิ้นนะ ถึงแม้จะปลดล็อค ไปในที่คนเยอะไป อย่าการ์ดตกนะเพื่อนๆ

14/6/63


  

การงานวันนี้ ได้เขียนหน้ากากย้อมครามของอาจารย์ Saruda Kantawong ที่เหลืออยู่สองชิ้น ลวดลายที่ย้อมสีครามมีสีอ่อนแก่ ลวดลายเกิดจากจังหวะของการมัดย้อม ช่างมีเสน่ห์ ความเป็นจริงการย้อมคราม มันมีคุณลักษณะพิเศษเป็นสีทีถูกสกัดมาจากต้นครามไปหาซื้อมาย้อมไม่มี ต้องเรียนรู้กรรมวิธีการหมักสีจากผู้รู้คืออาจารย์วะ นี่แหละลูกศิษย์ย้อมครามออกมาลวดลายสวยทุกคน กำลังจะบอกเพื่อนๆว่า วาดไปก็เกิดจินตนาการใส่ดอกไม้ ใบหญ้าตามจังหวะลายผ้าไปเพลินๆ วันนี้เอาแค่นี้ เมื่อยแล้วลูกตา ปล.โทนสีครามเป็นบรรยากาศที่ดอยวันนี้ ฝนตกตั้งแต่เมื่อคืน สายๆฝนก็หยุดมันคือบรรยากาศแบบที่เห็นในหน้ากากค่ะ 16/6/63


   
      

เพื่อนของหลาน เอกบุตร ตั้งพูลผล ปกติ เป็นช่างภาพฝีมือดี ถ่ายภาพประเพณีการแต่งกาย บวชลูกแก้ว หรือประเพณีปอยส่างลอง บวชเป็นสามเณรในพุทธศาสนาการถ่ายภาพเน้นอารมณ์ความรู้สึกจากใบหน้า และการแต่งกาย ประเพณีนี้สืบเชื้อสายมาจากไทยใหญ่ ปกติเคยเปิดแกลลอรีแสดงผลงานภาพถ่ายร้านอยู่จตุจักร เจอโควิด ปิดร้านเลยแกะไม้เป็นตุ๊กตาหน้าตามีเอกลักษณ์ของเอกบุตร รับรองไม่มีใครเลียนแบบได้ ขอขอบคุณมากๆครับ กู้(อา)วรรณจะเก็บรักษาไว้ที่หอศิลป์ให้คนชม
17/6/63


  

เมื่อวานตอนสายรุ่นน้องRambyกับน้องโอ๋ ขับรถมาจากเชียงใหม่ บอกว่าจะมาทำเพจ ARTSWORK น้องโอ๋เห็นตัวเท่าเมี่ยงนี่จบปั้นมาจากเพาะช่างมานานมีบริษัทArt composite Co.th ที่กรุงเทพ รับงานทำงานประติมากรรมหลากหลายรูปแบบโดยเฉพาะแมวกวักหน้าตาน่ารักน้องบอกมีคนสั่งทำมากที่สุด แต่แมวเปเปอร์มาเช่(paper mache)ตัวที่อุ้มนี้รุ่นน้องจิตรกรรมเพิ่งจบเป็นผศ.ดร.วัชราพร ศรีสุข หรือ
Ramby ทาสแมว ปั้นแมวได้ทุกอริยาบท ที่อุ้มอยู่ตัวนี้น้องอุ้มมาฝากถึงดอย เป็นท่าหมอบเงยหน้าหลับตาอ้อนให้เกาคอคนเลี้ยงแมวจะรู้ว่ามันอยากให้เราทำให้หน่อย เราก็เลยมอบชุดพู่กันArt secreat
เป็นการแสดงความยินดีกับดร.คนใหม่คงได้มาสอนที่มอชอกระมัง น้องโอ๋เป็นเพื่อนซี้มีความตั้งใจมาทำเพจARTSWORKเผยแพร่ศิลปะทำไปด้วยใจรัก ค่าตอบแทนคือความสุข การได้เดินทางหาประสบการณ์สุนทรีย์ การได้พูดคุยแลกเปลี่ยน ทัศนคติของศิลปิน การมองโลกและชีวิต ตลอดจนความบันดาลใจในการสร้างสรร การดำรงชีวิตอยู่ ท้ายสุดเราก็เลยบอกน้องโอ๋ว่า"โชคดีที่ได้เรียนศิลปะ ศิลปะ คือ การเดินสติ"  19/6/63

  


เมื่อวานนั่งว่างๆหันไปหันมาเลือกเศษกระดาษที่จดกระจุกกระจิก แผ่นใหนไม่ใช้ค่อยๆเลือกแยกใส่ถุงเก็บไว้ให้คนงานไปชั่งกิโลขาย ถุงเอกสารค้นไปค้นมาเเจอแบบฝึกหัดสอนเด็กๆระบายสีน้ำแบบแห้งทับแห้งสามสี่แผ่น ก็ปิ้งขึ้นมาว่าถ้าเขียนลายเส้นผลงานชุดสังสารวัฏเช่น"Twolovers" ,"Party"แล้วจะเป็นเช่นไร สำหรับความคิดเห็นส่วนตัวเรารู้สึกว่ามันดูดีให้ความรู้สึกไปอีกแบบModernขึ้นมาอีกหน่อยDramaขึ้นมาอีกนิด ทั้งนี้ทั้งนั้นขึ้นอยู่กับElementsหรือวัตถุธาตุทางศิลปที่เรานำมาใช้มีความเป็น
New Normal style ในแบบของเรา เริ่มลดความอิสระในแบบเก่า ปาดสีแบบสบาย มาระบายแบบอยู่ในพื้นที่รูปทรงเรขาคณิต และเส้นสี ที่โปร่งใสระบายทับซ้อนเหลื่อมสี ในความมีระเบียบก็ยังสนุกได้อยู่5555 ค่อยๆปรับตัวกันไป ไปในที่เรารู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยละกันค่ะ
22/6/63


  

เมื่อวานนี้เจอน้องคิดถึง คุณพ่อตั้งกับคุณแม่ฝ้ายพามาหา
ย่าอ้วนถึงดอย น้องฝ้ายนำโปรไฟล์หรือPortfolio มาส่งเห็นที่น้องฝ้ายทำมาแล้ว รู้สึกดีใจที่น้องตั้งใจทำมาอย่างดี และสามารถเป็นข้อมูลประจำตัวในอาชีพศิลปินอิสระมีrespect ในสิ่งที่ทำเรารู้สึกชื่นชมว่าการกระทำสิ่งใดก็ดีถ้าตัดสินใจทำแล้วก็ต้องทำให้ดีที่สุด ส่วนผลจะออกมาเช่นใดก็เป็นอีกวาระหนึ่ง แต่พอได้ลงมือทำแล้วอย่างน้อย เล่มนี้สามารถวางไว้ที่สตูดิโอของตัวเองให้แขกที่มาเยี่ยมชม ส่วน ข้อมูลในเครื่องก็สามารถอัฟเดทข้อมูลได้ตลอดเวลา การส่งข้อมูลต้องระบุ ให้ครบนะคะ ส่งมาแต่รูปคนดูเดาไม่ออก ช่วงระยะการทำงานปีใหน วาดเทคนิคอะไร ขนาดภาพ เคยทำงานช่วยสังคม ที่ใหนต้องบอกค่ะ อะไรที่เป็นผลงานสร้างสรรสิ่งดีงามให้แก่ตัวเอง และสังคมใส่ลงไปในเล่มนี้แหละค่ะ เพราะจะรวบรวมเพื่อนำเสนอขอทุนมาทำกิจกรรมที่ SridonmoonArt spaceและLa Vallee'Resro Aubergeซึ่งเป็นพื้นที่เชื่อมโยง แหละเอื้อเฟื้อให้การช่วยเหลือส่งแขกเข้ามาชมหอศิลป์เสมอมา ในเวลาเช่นนี้ไทยต้องช่วยไทย คนไทยเที่ยวเมืองไทย จับจ่ายใช้สอยในไทย ดอยช้าง-งูหรือดอยสะโง้รอให้เพื่อนๆได้เข้าเยี่ยมชม สรุปก็ขอแรงน้องๆให้มาช่วยสร้างบรรยากาศ ให้ครึกครื้นซึ่งยังไม่ใช่ตอนนี้นะคะ คงจะเป็นช่วงปลายปี ต.ค.หรือพ.ย.นะคะ ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามคาดหมายถ้าได้รับความร่วมมือจากน้องๆ
23/6/63

วาดรูปเกือบทุกวันเดี๋ยวค่อยทะยอยลงให้เพื่อนไปชม ข่าวทีวีทุกวันนี้ถ้าเสพสื่อแบบรู้ไม่เท่าทัน มันจะชวนให้เศร้า เอาเข้าจริง ทุกคนก็ดูแลบ้านคือจิตวิญญานของตัววิญญานภายในของตัวเองญาติมิตรบริวารคนใกล้ตัว รวมถึงบริวารที่เป็นสัตว์เลี้ยง และสัตว์อื่นๆ ที่เข้ามาอิงอาศัยตามธรรมชาติ สัตว์มันจะมีสัญชาติญาณ ถ้ารู้สึกปลอดภัยเขาก็จะมาจอมอยู่ด้วย ถึงอย่างไรก็อยู่กันมาได้สำหรับเรา " โชคดีที่ได้เรียนศิลปะ ศิลปะคือการเดินจิต"ช่องจิตเวลามีเหตุก่อให้เกิดความรู้สึกไม่ว่าจะเป็นเรื่องใดสุข ทุกข์ อลหม่าน สงบ เวทนา ความรัก ความกลัวความตาย ล้วนเป็นเรื่องราวทางโลกีย์วิสัย หรือความสงบ รำงับ ความศรัทธา มันล้วนผสมปนเปในสภาวะที่ทับซ้อนกันระหว่าง รูปธรรมและนามธรรม และสามารถสื่อออกมาในรูปแบบที่เราสมมุติบัญญัติว่าศิลปะ และถ้อยแห่งคำนิยามนี้ มันช่างมีขอบข่ายแห่งมายาคติ ตามลำดับของอัตตาที่มันซ้อนทับหนา บางไม่เท่ากันมันขึ้นอยู่กับกาลเวลา และสถานที่Time,place,Personสามารถปรับเปลี่ยนค่านิยมไปตามยุคสมัยตลอดจนทัศนคติที่แคบกว้าง ลึก ที่ทีต่อโลกที่เป็นบ้านให้มนุษย์ทุกคนได้อาศัย บนดิน มีน้ำจืด น้ำเค็ม อากาศท้องฟ้า มีดวงดาวส่องสว่างให้เต็มยามเดือนมืด มีพระอาทิตย์และพระจันทร์ดวงเดียวกันเป็นบ้านหลังใหญ่ให้มวลมนุษย์ชาติแบ่งปัน ใช้ทรัพยากรร่วมกัน มนุษย์ได้ชื่อว่าสัตว์อันประเสริฐก็คงต้องช่วยกันคนละไม้ละมือดูแล บ้านข้างนอกคือสภาพแวดล้อม และบ้านที่อยู่อาศัยที่ต้องอาศัยความร่วมมือกันจากทุกๆคน แต่บ้านในใจก็บ้านใครบ้านมัน ก็ค่อยๆขัดถูกันไปตามกำลังวันละนิดวันละหน่อย ได้แค่ใหน เอาแค่นั้น

ชื่อภาพ"Visible "2020 ,Water colour on Sa ,Handmade paper ,21x31cm.

26/6/63

 

เดือนหลานลูกผู้พี่พาครอบครัว เหิรและเหลน
น้องฮานอายุ18เดือนมาแอ่วหากู้โผวตอนนี้หนีไม่พ้นเริ่มมีเหลนมาเยี่ยมหาแล้ว ต้องชมเดือนและเหิรเลี้ยงลูกได้ดีมากเอาใจใส่ ทำอาหารให้ ฮานทานทุกมื้อ สิ่งที่สำคัญไม่สามารถมองเห็นด้วยตา เลี้ยงลูกด้วยความรัก ความเอาใจใส่ น้องฮานจะชวนพ่อแม่คุย มีอารมณ์แจ่มใส มาอยู่นอนดอยสองคืนยังไม่เคยเห็นร้องให้โยเย บอกตรงเห็นแล้วพลอยให้เราเป็นสุขไปด้วย ฮานรักสัตว์ ปีนป่ายเล่น พ่อแม่เดินตามห่างมีระยะ กินข้าวฮานลุยกินเองบ้างป้อนบ้างทุกมื้อผ่านไปด้วยดี เลี้ยงลูกแบบนี้ พ่อแม่ไม่มีเกี่ยงกันสลับกันตามจังหวะ เด็กก็รับรู้ว่าเป็น ศูนย์กลางจักรวาลที่ห่อหุ้มด้วยรัก แน่นอนสุขภาพจิตดี อารมณ์แจ่มใสไอคิว อีคิวเอสคิวพร้อม เด็กวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า มาอยู่กับกู้โผวหลายๆวันนะ

29/6/63

"อาสาฬหปูรณมีบูชา"แปลว่า"การบูชาในวันเพ็ญเดือนอาสาฬหะ"

 ตรงกับวันเพ็ญเดือน8 ตามปฏิทินจันทรคติเป็นวันสำคัญทางพุทธศาสนาที่พระพุทธเจ้าได้แสดงธรรม จากการตรัสรู้ให้แก่ปัญจวัคคีย์ทั้ง5 ณ.มฤคทายวัน เมืองพาราณสี 

ชื่อภาพ "Utopia"2020 เมืองแมน 2563 

Water colour on sa paper  30.5x21cm.

5/7/63

    

เมื่อวานลูกศิษย์ ยุทธนา ตันติพาณิชย์กุล เคยสอนเขาสาขาออกแบบนิเทศน์ศิลป์ตั้งแต่ปี2534หรือ35นี่แหละที่มหาวิทยาลัยเกษมบัณทิต นานมากแล้วที่ไม่ได้เจอกัน สิ่งที่น่ายินดีคือตอนนี้มีครอบครัวที่อบอุ่น มีร้านขายของเล่น มีธุรกิจของตัวเองสร้างครอบครัว มีคอนโดหรูจากน้ำพักน้ำแรง สัมมาอาชีวะมีภรรยาน้องแอนที่ทั้งสวยและเข้มแข็งเลี้ยงลูกชายสี่คน แต่ละคนก็รูปหล่อน่ารัก นายแบบน้อยเป็นลูกคนเล็กชื่อทันเดอร์ เขียนหน้ากากให้เขาเพื่อเป็นการขอบคุณ ยุทธนาช่วยบริจาคเงินหนึ่งหมื่นบาท ช่วยโควิด และไม่เอาภาพเขียนช่วยครูด้วยความบริสุทธิ์ใจ แต่ชอบหน้ากาก อยากได้ก็เลยจัดไปส่งไปอันเดียวเวียนใส่ถ่ายรูปน่ารักดี เห็นครอบครัวเธอมีความสุข เราก็พลอยสุขใจด้วย ลูกศิษย์เจริญเติบโตเป็นคนคุณภาพ สร้างครอบครัวที่แข็งแรง เพราะปกครองกันด้วยความรัก ลูกไม่แตกแถว แต่แตกหน่อ กิ่งก้านที่แข็งแรงซึมซาบความรัก ความดีงาม ความสุข และความเมตตา รู้จักแบ่งปันแค่นี้ก็เป็นจิ๊กซอร์รอตัวเชื่อมเกี่ยวร้อย ให้สังคมไทยงดงามให้ปรากฏเป็นรูปธรรม เมืองไทยของเราน่าอยู่ อยู่เมืองไทยไม่มีอด และจึงขอน้อมนำเอาพระคติธรรมที่ เจ้าพระคุณสมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราชสกลมหาปรินายกในวันอาสาฬหบูชา นอกจากจะเตือนใจให้รำลึกถึงคุณพระรัตนตรัย อันเป็นสรณะสุดของ ยังนำพาให้เราทั้งหลาย มั่นคง แน่วแน่ด้วยปณิธานแห่ง "ความกรุณา" เพราะฉะนั้นหากท่านกำลังเผชิญความเหนื่อยยากจากการบำเพ็ญกรณียกิจด้วยความกรุณา ขอจงอย่าลดละหรือท้อแท้ ขอให้จงตระหนักแน่วแน่ว่าท่านกำลังเจริญรอยตามยุคลบาทของพระพุทธองค์ ผู้ ทรงพระมหากรุณาเป็นที่พึ่ง แล้วจงประคับประคองจิตใจให้อาจหาญร่าเริง เบิกบานด้วยเมตตา การุณยธรรม พร้อมทั้งทำคุณประโยชน์ ด้วยการพลี กำลังกาย กำลังใจ กำลังทรัพย์และกำลังสติปัญญา เกื้อกูลให้เพื่อนร่วมชาติ ร่วมสังคม สามารถ ก้าวพ้นจากทุกข์ภัย นำมาซึ่งสันติสุขร่วมกันของสรรพชีวิตบนโลกนี้ สืบไปกาลนานเทอญ น้อมกราบสาธุเจ้าค่ะ
6/7/63

   

งานปั้นกระดาษทำมือหรือHand made paper เป็นอีกเทคนิคที่ชอบมาก เอาเศษกระดาษที่เหลือใช้ จากกระดาษFabrianoสำหรับพิมพ์ งานภาพพิมพ์โลหะ จะเป็นกระดาษชนิดดี เอามาฉีกเป็นชิ้นเล็กๆประมานสองเซ็น แช่น้ำทิ้งไว้หนึ่งคืน เอาขึ้นมาปั่นกับเครื่องมูลิเน็กซ์ จนเนื้อเยื่อฉีกขาด การปั่นต้องใส่น้ำช่วย ถนอมมอเตอร์ไม่ให้ทำงานหนัก เนื้อกระดาษที่ปั่นนำมาปั้นบนตะแกรงมุ้งลวด สามารถเอาวัสดุ เปลือกหอย ปะการัง กิ่งไม้ เส้นด้าย เชือกผังลงระหว่างสร้างงาน เหมือนกับปั้นดินค่ะ เพียงแต่ปั้นเยื่อกระดาษจะไม่สกปรกเหมือนปั้นดิน สามารถใช้เครื่องมือกดให้เป็นร่องรอย เป็นร่องลึกตามต้องการ เอาสีอคริลิคผสมลงในเยื่อกระดาษก็ได้ หรือปั้นเสร็จ รอจนแห้ง มาระบายสีลงทีหลังก็ได้ค่ะ ผลงานชุดนี้ทำตั้งแต่ปี2540 ผ่านไป แค่27ปีเองค่ะ ลืมบอกว่าหน้าร้อนจะตากเยื่อกระดาษได้แห้งเร็วทันใจค่ะ ปั่นกระดาษแล้วควรใส่กาวเม็ด หรือกาวลาเท็กซ์ผสม เนื้อเยื่อกระดาษจะเกาะตัวแน่นขึ้นค่ะ

7/7/63

  

  

เมื่อวานน้องมนเดินมาตอนเย็น ได้นั่งคุยกันถึงเรื่องเวลาว่าวันหนึ่งช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน น้องโพล่งมาว่าปีหน้าหนู60แล้วนะพี่ ส่วนเราฟังก็เออว่ะเร็วจริงปีนี้พี่ก็67พย.ที่จะถึงก็68 รู้สึกได้เลยว่าเวลาเดินเร็ว แต่สังขารทำให้เราช้าลงในทุกเรื่อง แต่ก็โอเคมันก็เป็นเช่นนั้น ยอมรับโดยดุษฎีถึงความเป็นจริงแห่งชีวิต ปี2530ได้เขียนไว้ในสูจิบัตรการแสดงเดี่ยวผลงานชุดมนุษย์กับธรรมชาติว่า "การสร้างสรรค์ศิลปะ เป็นการงานอย่างหนึ่งที่เป็นมายา และเงื่อนไข แห่งการดำรงชีวิตที่เป็นสุขที่สุด ในโลก แห่งความสับสน และไม่จีรังแห่งนี้" 33ปีมาแล้วก็คิดว่ามันยังคงเป็นเช่นนั้น ศิลปะมันเป็นศาสนาในใจ ศิลปะเป็นสื่อในการเดินสติในทุกอิริยาบถ เวลาลงมือปฏิบัติการสร้างสรรค์ คือการมีสติตั้งมั่นในสิ่งที่เราวาด วาดเพื่อการดำรงอยู่ในโลกแห่งนี้ การตื่นรู้ รู้จักให้ รู้จักรับ รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย รู้จักผิด รู้จักถูก รู้จักขอโทษเวลาทำอะไรผิดพลาด ไม่มีใครเฟอร์เฟค เพียงแต่ยอมรับ ปรับปรุงพัฒนา ศิลปะมันช่วยขัดเกลา
ได้ในหลายๆเรื่อง สี่ห้าวันมานี่นั่งเขียนหน้ากาก ให้กับเพื่อนรัก พี่ๆที่นับถือตลอดจนบุคคลที่เรานับถือเป็นโดยเคยเป็นโยมอุปฐาก ช่วยเหลือในยามยาก มาถึงตอนนี้ได้ใช่ว่าข้ามาคนเดียว ที่แท้มีหลายมือเลยที่ช่วยทั้งต่อหน้า และลับหลัง นอกจากนี้ยังมีกัลยาณมิตรที่ช่วยแบบไม่ประสงค์จะออกนามอีก เราทำแบบสนุกด้วย น้องวะ น้องน้ำหวาน ส่งหน้ากากมา เราก็วาดแบบเพลิน และตอนนี้ก็จะเริ่มงานชิ้นใหม่แล้วค่ะ เพื่อนไปทางกทม.คนหนาแน่น การ์ดอย่าตกนะคะ ไปที่คนเยอะ ใส่หน้ากากด้วยนะ ที่ต่างจังหวัด มีระยะห่างกันหลายกิโลเลยกว่าจะเจอกัน หน้ากากที่เห็นน่ะแจกหมดแล้วนะคะ
7/7/63

  

เมื่อวานต้องขอบคุณน้องมอร์นิ่ง น้องหล้า สองสามีภรรยามีศักดิ์เป็นหลานพี่
อินสนธิ์ วงศ์สาม เป็นธุระพาพี่มาจากลำพูนมาเยี่ยมชมSridonmoon Art spaceและที่Studio พี่ดูอารมณ์ดี มีความสุข ใจดีมากพี่มาส่งข่าวว่าวันที่25 ปลายเดือนนี้จะเปิดเรือน ติดตั้งงานพี่ชวลิต เสริมปรุงสุขแสดงที่    

ลำพูน อยากให้ไปกันเยอะๆ พี่ทั้งสองเป็นเพื่อนรักรุ่นเดียวกันรวมทั้งพี่ทวี รัชนีกรด้วย พี่มาคราวนี้วาดรูปสีน้ำให้ด้วยค่ะเพื่อนๆ จะได้นำใส่กรอบ แขวนให้เด็กๆ น้องรุ่นหลังได้ชม รวมทั้งผลงานพี่ชวลิต อีกสองชิ้นที่เป็นงานภาพพิมพ์ดิจิตอลที่น้องบี และพี่เปี๊ยกเพ็ญสินมามอบให้ที่ Sridonmoon เมื่อปลายเดือน

ที่แล้ว ไม่ติดอะไรคงได้ไปนะคะ 

ปล.ขอบคุณน้องหนึ่ง มนที่มาช่วยต้อนรับ 

เตรียมข้าวเหนียวมะม่วง ก๋วยเตี๋ยว นำชาของหนูอิ๋มมาชงต้อนรับ

7/7/63