ห้องเรียนที่ครูสอน อาจไม่ได้อยู่ในรั้วในโรงเรียนเสมอไป วิชาที่ครูให้ อาจไม่ได้ใช้เพื่อตัดเกรดเอา
คะแนนวัดผล สิ่งที่ครูทำให้เห็นนั่นต่างหากที่เป็นประจักษ์พยานอันล้ำค่า ว่า ทุกอย่างกว่าจะได้มา ต้องใช้ความมานะพากเพียร...
เพื่อนรักน้องรักที่เชียงคานท่านอาจารย์กมลมาถึงที่พัก รูปนี้เป็นรูปสีน้ำรูปที่สองแล้ว
รศ.ปริญญา ตันติสุข กับผลงานสีน้ำ
บรรยากาศตอนเช้าที่ศูนย์ศิลปสิรินธรที่ เมืองเลย
เมื่อวานบ่ายไกด์ณีพากรุ๊ปนักท่องเที่ยวชาวอเมริกันมาเยี่ยมชมหอศิลป์ สนุกสนานเพราะคุณลุงคุณป้า ช่างซักถามคุยกระท่อนกระแท่น แต่ก็ผ่านไปด้วยดี มีคนมาดูงานมันปลื้ม จำได้ว่าในปี2519 งานนิทรรศการวิทยานิพนธ์ของพวกเราจิตรกรรมรุ่น29 เราเป็นคนเฝ้างาน คอยเช็คแขกแต่ละวันไม่เกิน20คน ในปัจจุบันก็ถือว่า ประชาชนทั่วไปเริ่มเห็นความสำคัญของศิลปะ มีพ่อแม่รุ่นใหม่ๆที่ส่งเสริมให้ลูกๆได้เรียนศิลป ทำให้ลูกเกิดความมั่นใจ กล้าแสดงออก อีคิวกับไอคิวต้องมาด้วยกัน แปลงผักก็เดินไปดู
อยากเอาผลงานเด็กชาวกะเหรี่ยง มูลนิธิกระต่ายในดวงจันทร์ ที่มีครูอ๋อยให้คำแนะนำสั่งสอนให้ช่างสังเกตธรรมชาติ ในใบไม้แต่ละใบจะมีโครงสร้างภายใน ที่แตกต่าง มีช่องไฟที่ไม่เหมือนกัน ใช้สีอคริลิคระบายลงบนใบไม้ นานวันใบไม้เปลี่ยนสี แต่สีที่ระบายยังคงสภาพสามารถนำมาตกแต่งบ้าน ลุงอ๋อยไม่หวง ใครๆก็สามารถระบายด้วยตัวเองได้ ใบไม้ไม่ต้องซื้อหา ซื้อแต่พู่กันและสีอคริลิค
เมื่อวานบ่ายมีน้องๆอาจารย์ศรีใจ กันทะวังคุณน้องศรีภรรยา อาจารย์ทรงเดช ทิพย์ทอง ได้พาศิลปินอเมริกันและภรรยาชาวจีน อีกคนสุดท้ายใส่แว่นเพิ่งจบการบริหารจัดการมาจากอเมริกา ได้นำสูจิบัตรที่พวกเขารวมตัวกันจัดนิทรรศการกลุ่มมีเนื้อหาเกี่ยวกับธรรมชาติโดยมุมมองที่หลากหลาย และถ่ายทอดออกมาตามเทคนิคที่ตนถนัด เปิดดูสูจิบัตรแล้ว รู้สึกมีความสุขรูปแบบที่นำเสนอเรียบง่าย แต่ชัดเจนในเส้นทางของตัวเองงานของอาจารย์ศรีใจ มีเสน่ห์แสดงเนื้อหาเกี่ยวกับธรรมชาติ และสัตว์เช่นนก ไก่ที่มีลีลาร่าเริง ด้วยท่วงท่าของการแกะแม่พิมพ์ไม้ที่พริ้วไหว เดี๋ยวนี้หาศิลปินภาพพิมพ์ที่แกะแม่พิมพ์ไม้ยากขึ้นทุกที เต๋วพรุ่งนี้ค่อยเขียนถึงงานท่านอื่นๆ
น้องๆเด็กมัธยม มาออกนอกสถาณที่,น้องปลื้ม แห่งโรงเรียนเซ็นคาเบียลระบายสีน้ำรูปหอศิลป์ น้องอยากเรียนนิเทศศิลป์ค่ะ ครูอุ้ม ครูเปิ้ล อมยิ้มได้เลย
วันนี้ลงมากรุงเทพ ที่สุวรรณภูมิ แวะกินร้านเตี๋ยวเรือถนนพระอาทิตย์ อิ่มท้องแล้วต่อแท็กซี่แวะไปดูงาน The last portraits. ของฉันทวุฒิ สุววรณหงษ์ ที่หอศิลป วังหน้า
อยู่กรุงเทพเกือบ10วัน จัดการธุระที่ค้างคา ที่ละเรื่อง ออกไปนอกบ้านทีไรกลับเข้าบ้านก็หมดสภาพด้วยอากาศร้อน ไม่มีอะไรทำก็เขียนหนังสือดีกว่า
วันนี้อยากเขียน. ว่าด้วยเรื่องของใจภาษาไทยละเอียดอ่อน เขียนสั้นๆ แต่ได้ใจความ ได้ความรู้สึก หนักเบาไม่เท่ากัน ไม่มีมาตร ชั่ง ตวง วัด เป็นนามธรรม บางทีก็เป็นรูปธรรม. ปรากฏให้เห็นเป็นอาการกริยาในชีวิตสามัญทั่วไป
ใจร้อน ใจเร็ว ใจร่มร่ม ใจเย็นเย็น ใจบางบาง ใจสั่น ใจหาย ใจอ่อน
ใจแข็ง ใจร้าย ใจดำ ใจดี ใจหนอใจ ใจด้าน. ใจไม่ด้าน ใจนักเลง ใจระแวง
ใจกระจอก ใจแคบ ใจกว้าง ใจเขา ใจเรา ใจไม่แน่นอน ใจเต้น ใจแกว่ง
ใจลอย ใจเป็นธรรม ใจลำเอียง ใจจดใจจ่อ ใจขุ่นมัว ใจซื่อ ใจกระเจิง
ใจลิงโลด ใจกล้า ใจขี้ขลาด ใจสงบ ใจวอกแวก
เย็นใจ หายใจ อ่อนใจ หวานใจ หมดใจ มีใจ น้อยใจ วัดใจ แค่สลับที่ความหมายก็เปลี่ยนไป
"ใจบ้าน" คำนี้มารู้จักตอนมาอยู่เชียงแสน คล้ายเสาหลักเมือง คงมีความหมายเป็นเสาหลักประจำของทุกหมู่บ้านเป็นศูนย์รวมการประกอบพิธีงานบุญเรียกขวัญ และกำลังใจเสริมพลังเป็นที่ประชุมทำกิจกรรมของลูกบ้าน
"ใจไม่เสมอกัน". คำนี้ได้ยินครั้งแรกจากปากของลูกน้องเก่าที่ชื่อ อาชา เป็นชาวอาข่าจากพม่า เค้าบ่นว่าเพื่อนฝูงของเขา แบบน้อยใจ แกมตำหนิ
ใจไม่เสมอกันน่ะป้า หมายถึงคนนั่งดูดาย ไม่รู้ร้อน รู้หนาว ไม่รู้จักฮอมแรง ไม่รู้จักช่วยกันคนละไม้ คนละมือ งานที่คั่งค้างจะได้เสร็จๆ กรณีเป็นงานพัฒนาหมู่บ้านที่ต้องช่วยกัน ลงขัน ลงแขก
"ใจเสมอกัน" คือมีจิตอาสามีความสามัคคี ไม่แบ่งเขา แบ่งเรา ร่วมด้วย
ช่วยกัน คนละนิดคนละหน่อย ตามกำลังที่มี ต่อเพื่อนมนุษย์ ร่วมเกิด แก่ เจ็บ ตาย ในโลกที่สับสน วุ่นวาย และไม่จีรัง คนเรายกระดับจิตใจ ใจพอมันเสมอกัน ใจก็เป็นสุข
นอกจากจะทำกับข้าวอร่อยแล้ว น้องออยยังมีความสามารถพิเศษคือ เขียนรูปได้ดีด้วย นี่ก็เป็นตัวอย่างของคนใช้เวลาว่างได้อย่างมีคุณค่า ความสุขที่ได้ทำ เป็นการพักผ่อนที่ดีที่สุด คือการมีสมาธิตั้งมั่น
ผลงานเด็กชายพัตเตอร์ ลูกชายคนโตของน้องแดน จิรพงศ์ ผัสวี (รักษ์โขง) ลูกไม้ย่อมไม่หล่นไกลต้น เห็นลายเส้นของเขาแล้วชอบมากเลย มีจินตนาการ มั่นใจสุดๆ ค่อยๆเปิดดูทีละรูปนะ
เดี๋ยวนี้เด็กบ้านป่ายางพัฒนาแล้วได้ข่าวว่าไปเรียนภาษาอังกฤษเพิ่มเติม
วันนี้มากันแค่นี้ให้ลองหัดวาดเส้นไม่ต้องลงสี
ปีนี้ธรรมชาติ ได้ส่งสัญญานส่งคลื่นความร้อน ส่งแดดแรงกล้า ภาพถ่ายดาวเทียมแผนที่ประเทศไทยทำให้รู้ว่า พื้นที่สีเขียวหายไป อยากให้คนไทยร่วมใจปลูกต้นไม้ 22 เมษายน 2016
น้องฝน เจ้าหน้าที่โรงแรมอนันตราพาแขกชาวฮ่องกง ชื่อคุณซิม มาเยี่ยมชมหอศิลป์
ผลงานบุ๊คเล่มเล็ก เป็นหนังสือทำมือ สื่อสารด้วยมือแม่ ที่มีครอบครัวที่อบอุ่นเปี่ยมด้วย ความรัก การใช้ชีวิตที่มีคุณค่ากับงานศิลปและการปฏิบัติธรรม(ทำ) ควบคู่กันไปการเจริญสติการเจริญสมาธิ สมถสมาธิ วิปัสนาสำกรับน้องจู นรินดา ศรีวัฒนธรรมเป็นรุ่นน้องคณะจิตรกรรม แต่งงานมีครอบครัวไปแล้ว ก็ยังใช้เวลาว่างในการสร้างสรรค์ผลงานผ้า เห็นงานชิ้นนี้ของน้องแล้วโดน ชอบมากๆ อยากจับต้องของจริง น้องๆคนตาบอดสามารถลูบคลำตัวอักษรนามธรรม ที่เกิดจากฝีจักร มีรอยนูน เป็นจังหวะหนักเบา คนตาดีก็จะเห็นสีเส้น มีจังหวะ ที่ทุกคนสามารถสัมผัสได้ถึงความละเอียดอ่อน ละเมียดละไมในผลงานบันทึก ถึงความงาม ความสงบ ในธรรมชาติและภายในจิตใจของเธอเอง 4 พฤษภาคม 2016
เมื่อวานได้คุณติ๋มอาสาต้มขาหมูได้น้องมนกับใหญ่ขับรถไปขัวศิลป์ ร่วมเปิดงานนิทรรศการกลุ่ม ฅนพาน ศิลปินเมืองพานไม่ธรรมดาเพิ่งรู้ว่าสล่าจำรัส พรหมทร์(สล่าขิ่น) เรียนรู้ศิลปะด้วยตนเอง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ดำรง วงศ์อุปราชศิลปินแห่งชาติปี2542 ก็เป็นคนเมืองพานเช่นกัน กลุ่มรุ่นหลังจึงได้รวมตัวกันมายาวนานถึง14ปี ความสามัคคีคือพลังสร้างสรรค์ ขอให้ประสบความสำเร็จตามจุดมุ่งหมายได้เจอน้องพานทอง แสนจันทร์ อาจารย์บรรจบ ปูธิปิน(กำลังรอหนังสือวาดเส้นอยู่นะ) อาจารย์สุวิทย์ ใจป้อมและน้องๆอีกหลายท่าน เจอน้องเหงี่ยมน้องอ้อย เตรียมจะไปเขียนรูปที่หลวงพระบางอีกแล้ว คนเจียงฮายขยันแท้ ใครมีเวลาจูงเพื่อนๆ และครอบครัวไปใช้เวลาที่ขัวศิลป์ชื่นชมศิลปกันเน้อ
8 พฤษภาคม 2016
8 พฤษภาคม 2016
ต้องขอบคุณน้องอังกฤษ อัจฉริยโสภนเป็นอย่างมากที่ให้ไม้ปีกฝากน้องแดน มาเลยได้แดนออกแบบสลักตัวอักษรให้ เพิ่งระบายสีเสร็จ ใส่ดอกชบาเพราะเป็นดอกไม้บ้านๆ ตอนเด็กๆเคยเด็ดเกษรปลายแหลมมาติดปลายจมูกเล่น ค่อยๆทำไปวันละนิด จากหอศิลป์ศรีดอนมูล ก็กำลังจะกลายเป็น(บ้านเขียว) ถ้าจะสบายและไม่เครียดนะเพื่อนๆ มาแอ่วหากันแบบสบายๆ 9 พฤษภาคม 2016
ผลงานน้อง พัตเตอร์ เด็กชายจิตภัทร ผัสวี เจ็ดขวบ วาดรูปบนกล่องไม้เก็บนามบัตร ราคา200บาท
มาอุดหนุนเด็กน้อยได้ที่ดอยค่ะ 12 พฤษภาคม 2016
ขอยืมเจ้าลิ ลูก อาจารย์เปิ้ล กับอาจทรย์กล้า มาเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้ย่าศรีวรรณ ไว้ฝนน้อยลง อากาศดี ก็ค่อยเข้า มาดูงานศิลป์ที่ดอยละกัน 18 มิถุนายน 2016
ลงมากรุงเทพ ลูกศิษย์อุ้มไปเขียนถ้วย ชาม จาน โรงงานที่กระทุ่มแบน สนุกมากแสนเพลิน รอเผาด้วยใจจดจ่อ เขียนสองวันได้เท่าที่เห็น 15 กรกฎาคม 2016
วันนี้ที่ดอยมีกรุ๊ปทัวร์จากประเทศ ตาฮิติ เป็นชาวเกาะ มาเยี่ยชม ดื่มกาแฟที่หอศิลป์ศรีดอนมูล ก็ต้องขอบคุณ ไกด์ นิตยา มน ใหญ่ น้องพร น้องออยช่วยเป็นธุระเปิดหอศิลป์ให้นักท่องเที่ยวเข้าชม
ผ่านไปด้วยดี 19 กรกฎาคม 2016
เมื่อวันที่25กรกฎาคมที่ผ่านมา รู้สึกมีความสุขที่รองอธิปดีกรมศิลปากร ท่านจรูญ นราคร และเจ้าหน้าที่สำนักงานศิลปวัฒนธรรมเชียงราย และเชียงแสนได้มาเยี่ยมชมหอศิลป์และที่ทำงานที่บ้าน ท่านจรูญได้พูดคุยให้ฟังว่าเกษียณเมื่อไรก็จะเขียนรูปอย่างจริงจังว่าแล้วท่านก็โชว์ผลงานสีน้ำหลายๆชิ้นเปิดภาพนมือถือให้ดู ฝีมือไม่ธรรมดา นานๆจะเห็นผู้หลักผู้ใหญ่ ที่ให้ความสนใจศิลปะและลงมือปฏิบัติจริงจัง อีกคนที่จำได้คือท่านชวน หลีกภัย อดีตนายกท่านมีฝีมือวาดเส้นไม่เบาทั้งนี้ต้องขอบคุณน้องรุ่ง ศิริกัลยา จันแดง ที่ให้เพื่อนคนเชียงแสนนำพามาดูเส้นทางล่วงหน้า ก่อนจะมาชมในวันจริงเพื่อป้องกันปัญหาหลงทาง 28 กรกฎาคม 2016
วันเสาร์ที่ 6สิงหาคม2559 ครูหน่อย สุรดาจะมาสอนเด็กๆวาดรูป เย็บ ปักลวดลายทำตุ๊กตาตัวน้อยๆ ผู้ใหญ่ท่านใดสนใจก็มาพบกันที่ หอศิลป์ ศรีดอนมูลตั้งแต่ 9.00น.-17.00น. จัดเต็มค่ะครูหน่อยเป็นรุ่นน้องจบเพาะช่างค่ะ ครูหน่อยใจดี ใจเย็น 3 สิงหาคม 2016
มาอาศัยที่เชียงแสน มาอยู่ใหม่ๆขาแข้งยังมีแรง สังขารเริ่มล้า ก็ได้อาศัยไหว้วานน้องๆที่อยู่ไกล้เช่น น้องมน ใหญ่ แดน โด้ พร เจ ออย ใครถนัดทำอะไรก็ว่ากันไป ตอนนี้ได้คุณครูหน่อยมาช่วยสอนศิลปะให้แก่เด็กๆอย่างเป็นเรื่องเป็นราวขึ้น วันนี้เป็นอีกวันที่ครูหน่อยนำทีมเด็กทำความสะอาดห้องเรียน จัดข้าวของ เข้าที่ เพื่อเป็นห้องเรียนสำหรับพวกเขา ดูแล้วรู้สึกเบิกบาน อุ่นใจ คนเดียวทำไม่ได้ทุกอย่าง ทุกชีวิตล้วนต้องพึงพา ถ้าเข้าใจในสิ่งที่ตัวเองทำ ทำไปเพื่ออะไร เห็นพวกเขามีความสุข เราก็พลอยเป็นสุขไปด้วย มีวิชาติดตัวไป เอาตัวรอดได้ก็พอ 6 สิงหาคม 2016
เรียกขวัญและกำลังใจด้วยการเย็บใบตองทำบายศรีบูชาพระคเณศ และอาจารย์ศิลป์ เพื่อเป็นสิริ แก่ตัวเขาเอง ให้เขียนรูปก็ดูจะคล่อง พอสอนให้เย็บใบตองทำท่างงๆ ก็บอกว่าต้องทำให้ได้ ทำไม่สวยก็ทำใหม่ ที่นี่ใบตองเยอะ ทุกอย่างต้องลองผิดลองถูก ความพยายามอยู่ที่ใหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น
ห้องเรียนอเนกประสงค์ รีโนเวทไปแปดสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว เดี๋ยวเสร็จธุระค่อยไปจัดการทีละนิดละหน่อย ไปเรื่อยๆใจเย็นเข้าไว้ พวกเธอจได้คุณครูหน่อยใจดีมาช่วยสอน 23 สิงหาคม 2016
น้องชลอและน้องโหนก ทั้งสองน้องรักเป็นไกด์ฝรั่งเศสเราชอบการทำงานของเขาทั้งสองคือ มีความเป็นธรรมชาติ มีมาดทรงภูมิ มีความรู้มีทั้งศาสตร์ มีทั้งศิลป์ มีอารมณ์ขัน มีความเป็นมนุษย์ ให้ความใส่ใจกับสิ่งรอบกาย รู้จักเก็บเกี่ยวประสบการณ์ มีความรัก มีน้ำใจกับผู้คนรอบข้าง แขกชาวฝรั่งเศสที่ขึ้นชื่อว่าเยอะกว่าชาติอื่นๆยังต้องเกรงใจ ว่านอนสอนง่ายเมื่อเจอเขาทั้งสอง ต้องขอบคุณน้องๆ ถึงแม้พี่ไม่ได้อยู่ที่เชียงแสนก็ยังลงมาแวะเวียนช่วยพี่มิได้ขาด ไกด์ชาติอื่นๆพี่ก็ต้องขอบคุณนะที่พาแขกมาเดินชม แค่นี้คนทำงานศิลปก็มีความสุขแล้ว
28/8/2016
เห็นเก้าอี้ตัวนี้แล้วโดน เป็นของอาจารย์สยามออกแบบ ลีลาของไม้ดูมีชีวิต 6 กันยายน 2016
วันนี้สาวๆจากร้านโกใข่ แห่งครัวไทยชวนหนุ่มน้อยอีกหนึ่งคนมาเยี่ยมชมหอศิลป์ นำทีมโดยน้องเปิ้ล ว่างๆก็ชวนเพื่อนพี่น้องมาแอ่วชมได้ค่ะ อากาศเริ่มจะสบายแล้วยินดีที่มาชม
ผลงานของบู้ซือ เมย์ อาจอ ศิลปินหญิงเชียงราย ชาวอาข่าเขียนรูปมาหลายปีแล้ว ฉายแสงแห่งจิตวิญญาณ(spiritual concern) ในทุกๆภาพ
ปิดเทอมแล้ว ได้ลงจากดอยมาเยี่ยมกัน วันนี้มีแต่หนุ่มน้อย 8 ตุลาคม 2016
ขอพระองค์ผู้ทรงเปี่ยมด้วยพระเมตตาพ่อหลวง และแม่หลวงของปวงชนชาวไทย ทรงสดับโพช์ฌังคะปะริตตังที่ปวงชนชาวไทย และครูบาอาจารย์ที่ร่วมกันสวดถวาย ขอพระองค์ทรงแช่มชื่นหายจากพระประชวร สาธุ 10 ตุลาคม 2016
สองสามวันที่ผ่านมา มีลูกศิษย์จากมศว.ประสานมิตร เจ้าโอม และเจ้าแทนพาแฟนมาเยี่ยมหา และน้องปี่ กับแก้วรุ่นน้องจิตรกรรมซึ่งเรียนจิตรกรรมสาขาภาพพิมพ์มาด้วยกัน ตั้งแต่จบมาเพิ่งได้เจอน้องปี่ตอนนี้เป็นด๊อกเตอร์สอนอยู่ภาควิชารัฐประศาสนศาสตร์ คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย บอกได้คำเดียวว่าดีใจที่ได้เจอ ที่พวกเขาเติบโตเป็นกำลังที่เข้มแข็ง ยังสามารถทำคุณประโยชน์อเนกอนันต์ให้แก่ประเทศชาติของเรา น้องปี่บอกว่ากำลังทำวิจัย มาเชียงรายจะมานัดเจอพี่เหลิมคืออาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัตน์เพื่อสัมภาษณ์หาข้อมูล ได้โอกาสแวะมาเชียงแสนด้วย พูดมาซะยาวก็ต้องขอบคุณทั้งสองคณะที่มาอุดหนุนเสื้อยืดส่วนน้องปี่กับแก้วคราวหน้าจกะุฒิกับต้อยมาด้วยนะ
21 ตุลาคม 2016
21 ตุลาคม 2016
เราคิดว่าทั่วโลกจะต้องรีบกันศึกษาเรื่องราวของพระราชา พระเจ้าอยู่หัวของปวงชนชาวไทยด้วยพระองค์ทรงปกครองแผ่นดินโดยธรรม พระองค์ทรงมีพระเมตตา มีความกรุณาพระราชทานโครงการต่างๆเป็นแบบอย่าง และสามารถนำไปปฏิบัติแบบพึ่งพาตนเอง โครงการต่างๆเป็นรูปธรรมจับต้องได้ และได้พิสูจน์แล้ว ว่ามันยั่งยืน เป็นพระราชาที่คนไทยภำคภูมิใจในจริยวัตรเป็นพระราชาองค์เดียวในโลกที่ศิลปินพร้อมใจกันเขียนพระบรมฉายาลักษณ์ของพระองค์ในทุกอริยบทตั้งแต่ทรงพระเยาว์จนขึ้นครองสิริราชสมบัติ 70 ปี ที่ทรงงานเหน็ดเหนื่อย ภาพที่ปรากฏเป็นการร่วมมือร่วมใจกันของนักศึกษาคณะจิตรกรรม ศิลปากรทั้งศิษย์เก่า ใหม่และศิลปินรุ่นเก๋า ทางเชียงรายกลุ่มศิลปินขัวศิลป์ก็มาฮอมกันวาดภาพพ่อหลวง ทุกคนรวมใจเป็นหนึ่งเพื่อจะบอกพ่อว่า เราจะรักและสามัคคีกันตลอดไป ให้ชาติไทยได้ยืนยงในศิลปวัฒนธรรมอันดีงาม ให้รุ่นลูกหลานได้กล่าวขานว่าสามัคคีคือพลัง เครดิตภาพจากเฟสที่น้องๆถ่ายน่ะแหละ 24/10/2016
เมื่อวานตอนกลางวันที่หอศิลป์มีลานกว้าง เลยมีโอกาศให้แขกชาวฝรั่งเศส มานั่งรับประทานอาหารเที่ยง ทานข้าวเสร็จว่างก็เดินชมผลงานศิลปะเกณฑ์น้องอลิส หน่อย เต็ล เจ้ฮั้วน้องต้อยมาเป็นเด็กประจำการดูแลสถานที่ ต้อนรับแขก คุณฮันซ์สามีน้องอลิศ ปลอมตัวเป็นบาร์แมน ทุกคนเป็นไฮเปอร์ ขยันทำงานกันทุกคน 20 พฤศจิกายน 2016
เมื่อคืนฝนตก เช้าหยุด น้องเอมี่ชวนแขกชาวฝรั่งเศสมาพร้อมกับฝนอีกรอบ ขอบคุณนักๆเจ้า ที่พากรุ๊ปมาแอ่วชมภาพวาด ช่วยบอกน้องไกด์ชาติอื่นๆ ยินดีต้อนรับตามสภาพ เปิดให้ชมฟรี คนเขียนรูป มีคนมาชมเท่ากับเติมใจให้กัน พี่ ศุ บุญเลี้ยงเคยร้องเพลงไว้ เอ๊ะเรื่องเดียวกันนะ เพลงก็ศิลปะเหมือนกัน
ตั้งแต่เริ่มทำหอศิลป์มา ก็ตั้งปณิธานเอาไว้ในใจแล้วว่า อยากทำพื้นที่ศิลปะให้กับชุมชน โดยเฉพาะเยาวชนที่ขาดแหล่งเรียนรู้ทางศิลปะในเชียงแสน นานวันสังขารเริ่มไม่เอื้ออำนวย ต้องอาศัยน้องๆเป็นจิตอาสามาช่วยปัดกวาด ดูแลช่วยทำกิจกรรมต่างๆให้ จึงรู้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องส่วนตัวแล้ว เพราะลำพังพวกเขาต้องเจียดเวลาทำมาหากินมาช่วย ถือเป็นการช่วยเหลือสังคมนะ จะบอกว่าเป็นการปิดทองหลังพระก็คงไม่ไหวต้องขออภัย เป็นมารยาททางสังคมที่ต้องรับรู้กัน ทุกอย่างต้องอาศัยการจัดการเข้ามาช่วยจึงจะสามารถดำเนินกิจกรรมต่างๆให้ลุล่วงไปได้ด้วยดี
เอาเป็นว่าขอฝากให้ทุกหน่วยงาน ไม่ว่าโรงเรียนหรือสถาบันการศึกษาต่างๆที่จะพานักเรียนนักศึกษาหรือเด็กๆเยาวชนมาทัศนะศึกษาได้นำข้อคิดไปพิจารณาด้วย ไม่ต้องคิดอะไรมากขอแค่สินน้ำใจเล็กๆน้อยให้แม่บ้านพ่อบ้านที่ช่วยเป็นธุระปัดกวาดเช็ดถู ซ่อมแซมบำรุงข้าวของที่สึกหรอ หรือเป็นค่าน้ำค่าไฟ ค่าน้ำมันรถให้น้องๆมีกำลังใจมาช่วยขับเคลื่อนกิจกรรมดีๆนี้ต่อไป ต้องบอกกันแบบนี้เพราะเราก็ไม่ใช่หน่วยงานของรัฐ ไม่มีปัจจัยสำหรับรองรับการขับเคลื่อนกิจกรรม มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆ เดี๋ยวมันจะกลายเป็นวิบากกรรมเสียเปล่าๆ ถ้าวันหนึ่งอิชั้นไม่อยู่ใครหละจะมาช่วยสานต่อดูแล ?
อย่างวันนี้ ครึ่งวัน9.00.ถึงเที่ยง มากัน88คน ชั้นป.1ถึงป.3ทำให้เด็กๆได้รับประสบการณ์สุนทรีย์ ดูเค้ามีความสุขเราก็เป็นสุข อยากฝากถึงผู้บริหาร โรงเรียนบุญพิทักษ์ว่าถ้าเตรียมความพร้อม อีกหน่อยคือเครื่องมือในการวาดรูป ต้องมีกระดานสเก็ตซ์ และสีของทุกๆคน รับรองว่าจะราบรื่น และสนุกกว่านี้
อีกอย่างอาหารกลางวันเด็ก ไก่ทอดที่โรงเรียนจัดให้แข็งเด็กๆแอบบ่นให้เราฟังว่า ครูครับมันแข็งมาก ไม่อร่อยช่วงนี้อากาศเย็น การเตรียมอาหารให้เด็กต้องรอบคอบ ต้องคิดว่าเด็กๆทุกคนเป็นลูกของเรา อาหารที่จัดเตรียมสำหรับพวกเค้าจะได้เป็นอาหารที่เคี้ยวง่าย ย่อยง่าย เห็นไก่ชุปแป้งทอดแห้งกรังแบบนี้กับข้าวเหนียวแอบมองเค้ากินไปสองคำบ่นอุบอิบ แอบเก็บใส่เป้ ที่เล่าให้ฟังเนี่ยแอบเผือก อย่าถือสา มาถึงที่วาดรูปกันได้ทุกคนเปิดดูกันเองนะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น