วันจันทร์ที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2563

ศรีวรรณ ไดอารี่ 4



ในภาพอาจจะมี 3 คน 
   ในภาพอาจจะมี 3 คน  ในภาพอาจจะมี 2 คน, คนที่ยิ้ม

เวลาสบายๆไม่มีฝน เราก็เล่นวนกันไป กระโดดหนังยาง เป็นกิจกรรมของเด็กแถวนี้
No Rain...  We Play.
5 กรกฎาคม 2018


ในภาพอาจจะมี 5 คน, คนที่ยิ้ม  ในภาพอาจจะมี 6 คน, คนที่ยิ้ม

8 กรกฎาคม 2018

ในภาพอาจจะมี 2 คน, คนที่ยิ้ม


น้องๆมาจากประเทศตาฮิติ เห็นกระดาษกับสี สนุกกันใหญ่เลย 
22 กรกฎาคม 2018



ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ


ถึงฝนจะตกทุกวันทั้งครูและนักเรียนก็ขยันมาเรียนและมาสอนกัน ที่เงียบๆไปเพราะซุ่มทำคอร์สปั้นดินส่วนตัวกับน้องมาวิน เด็กอินเตอร์เชียงราย ปิดเทอมทั้งที หาวันสนุกกับการปั้นดินและศิลปะที่หอศ ลป์ศรีดอนมูลกันนะคะ. 25 กรกฎาคม 2018





ในภาพอาจจะมี 1 คน  ในภาพอาจจะมี 1 คน

อาจารย์ขึ้นรับรางวัล"ด้านการรังสรรค์ศิลปะกรรม"ของมูลนิธิเสถียรโกเศศ-นาคะประทีป
เมื่อวันที่5สิงหาคม 2561ณ หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพฯ


ในภาพอาจจะมี 1 คน  ในภาพอาจจะมี 1 คน

บ่ายวันนี้ชวนลูกน้อง บิ๊ก เปิ้ล ใหญ่มาหัดเขียนสีน้ำ ผลออกมาเป็นที่น่าพอใจ ทุกคนไม่เคยเรียนวาดเขียน คนเราถ้ามีความชอบ มีความรักที่จะเรียนรู้ ข้อสำคัญต้องให้เวลากับมันจริงๆ ทำอะไรก็เป็นผลดี ทั้งสามคนไล่น้ำหนักค่าของสี(value of colour)สีแต่ละสี ไล่น้ำ หนัก7ช่องฝึกไปเรื่อยๆก็จะรู้ธรรมชาติและคุณลักษณะของสีน้ำ พอใจ พอใจ #เชียงรายเมืองศิลปะ


ในภาพอาจจะมี 3 คน   ในภาพอาจจะมี 4 คน

ในช่วงบ่ายวันนี้ ทางหอศิลป์ฯได้ต้อนรับคณะสงฆ์จากวัดพระธาติดอยเวา จากอำเภอแม่สาย ซึ่งนำโดยท่านพระครูประยุต เจติยานุการ มาเยี่ยมชมหอศิลป์ศรีดอนมูลของเรา ซึ่งตอนแรกแอดมินคิดว่ารถใครหนอ เข้ามาในนี้ ขับผ่านหอศิลป์ของเราไป จึงออกมาดูและเดินไปเปิดประตูหอศิลป์ฯไว้ โดยใจนึกว่า คงจะเป็นนักท่องเที่ยว ที่แวะเข้ามาแต่เห็นประตูหอศิลป์ฯปิด เลยไม่ได้หยุดรถ จึงขับเลยไป แต่แล้วรถคันนั้นก็วกกลับมา และจอดหน้าหอศิลป์ฯของเรา เรื่องราวดีๆ ที่มีความสุขจึงเกิดขึ้นในวันหยุดวันนี้
เป็นเพราะธรรมะจัดสรรให้เกิดเรื่องราวดีๆนี้ขึ้น ขอขอบคุณคณะสงฆ์จากวัดดอยเวาที่ได้เข้าเยี่ยมชมหอศิลป์ของเราในวันนี้ด้วยค่ะ   27 สิงหาคม 2018

ในภาพอาจจะมี 7 คน, คนที่ยิ้ม   ในภาพอาจจะมี 4 คน

ขอบคุณที่เข้าเยี่ยมชมนะคะ เป็นสุดสัปดาห์ที่แสนครื้นเครงมากมาย คณะอาจารย์ชำนาญการเขียนบทกวีจากหูหนาน ,น้องมาวิน น้องฝ้ายและน้องภัทรก็มาเรียนรู้งานศิลปะกัน,พี่เล็กช่างภาพก็มาเก็บภาพผลงานของอ.ศรีวรรณชุดใหม่ๆและ น้องๆจากมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง สาขาLogistic เป็นคณะสุดท้ายที่แวะเข้ามา 4 กันยายน 2018



ในภาพอาจจะมี 6 คน, คนที่ยิ้ม  ในภาพอาจจะมี 6 คน, คนที่ยิ้ม


ขอขอบคุณคณะ สภาคณาจารย์ ม.ราชภัฎเชียงราย นำโดย ดร. ยุพาวดี นิศวอนุตรพันธ์ ที่มาเยี่ยมชมหอศิลป์ศรีดอนมูล 7 กันยายน 2018



ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ  ในภาพอาจจะมี 9 คน, คนที่ยิ้ม
วันนี้ขอบคุณ ทางทีมงานททท.กับโฮมสเตย์บ้านปางห้า คุณจินณาลักษณ์ พาน้องๆเหล่าบล็อกเกอร์มาเยี่ยมชมเก็บข้อมูลเส้นทางการท่องเที่ยวเพื่อนำไปเผยแพร่ในโอกาสต่อไป .. เชียงรายเมืองศิลปะ


ในภาพอาจจะมี 3 คน, คนที่ยิ้ม  ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ


ศ.ดร. อภินันท์ โปษยานนท์ ภัณฑารักษ์ จากงานBANGKOK ART BIENNALE และน้องกระแต จากเนชั่นทีวี ให้เกียรติมาเยี่ยมชมหอศิลป์ และคัดเลือกภาพของอ.ศรีวรรณ เจนหัตถการกิจ จำนวน 5 ภาพ เพื่อไปแสดงในงานBANGKOK ART BIENNALE ในวันที่ 19 ตุลาคม ที่กรุงเทพ พร้อมกับสัมภาษณ์อ.ศรีวรรณ ในเรื่องต่างๆ ทั้งการใช้ชีวิตและการทำงานของอาจารย์ด้วย
หากใครสนใจงานนี้BANGKOK ART BIENNALEสามารถเข้าเยี่ยมชมได้ในเดือนตุลาคมนี้นะคะ งานนี้มีรวมศิลปินจากทั่วโลกกว่า 70 คน เข้าร่วมแสดงงานในงาน ซึ่งจะหลากหลายงานศิลปะ จัดได้ว่าเป็นงานระดับโลกที่ไม่ควรพลาดเลยค่ะ   15 กันยายน 2018
ในภาพอาจจะมี 6 คน, คนที่ยิ้ม  ในภาพอาจจะมี 2 คน, คนที่ยิ้ม

ขอขอบคุณ​ คุณยุพา​ ทวีวัฒนะกิจบวร​ ผู้ช่วยปลัดกระทรวงวัฒนธรรม​ และคณะที่ได้เข้าเยี่ยมชมหอศิลป์​ศรีดอนมูลและให้คำแนะนำต่างๆเกี่ยวกับกิจกรรมเพื่อส่งเสริมทางด้านศิลปะกับทางหอศิลป์​ของเราในวันนี้นะคะ    27 ตุลาคม 2018



ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ

" ในฤดูใบไม้ผลิ เต็มไปด้วยหมู่ดอกไม้
ในฤดูใบไม้ร่วงพระจันทร์เต็มดวง
ในฤดูร้อนลมพัดโชยสดชื่น
ในฤดูหนาวหิมะจะไปมากับท่าน
ถ้าสิ่งไร้ประโยชน์ไม่ถูกแขวนอยู่ในจิตของท่าน

ในฤดูใดๆก็ตามเป็นฤดูกาลที่ดีสำหรับท่านเสมอ "


จากบทความหน้า55 ประตูที่ไร้ประตู 
The Gateless Gate By Ekai (Momon) Nyogen Senzaki and Paul Reps
 แปลโดย อ.จงชัย เจนหัตถการกิจ

15 พฤศจิกายน 2018

บัณฑิตคนหนึ่ง ถามพุทธองค์ว่า "ปราศจากถ้อยคำ ปราศจากการกล่าวถ้อยคำ พระองค์จะบอกความจริงแก่ข้าพเจ้าได้อย่างไร" 
พระพุทธองค์นิ่งเงียบ
บัณฑิตน้อมคารวะ และกล่าวขอบพระทัยพระพุทธองค์ และกล่าวว่า " ด้วยความเมตตาของพระองค์ ข้าพเจ้าได้ขจัดมายาไปจนหมดสิ้น และเข้าถึงมรรคแห่งสัจธรรม"
หลังจากที่บัณฑิตผู้นั้นจากไป พระอานนท์ทูลถามพระพุทธองค์ว่า "เขาเข้าถึงอะไร"
พระพุทธองค์ตรัสว่า "ม้าดีวิ่ง เพียงแค่เห็นเงาของแส้"



จากบทความหนังสือหน้า80 ประตูที่ไร้ประตู The Gateless Gate By Ekai (Momon) Nyogen Senzaki and Paul Reps แปลโดย อ.จงชัย เจนหัตถการกิจ
16 พฤศจิกายน 2018



ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ  ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ


ประเพณีเดือนยี่ คือ ประเพณีลอยกระทงแบบล้านนาโดยคำว่า ยี่ แปลว่า สอง ส่วน เป็ง แปลว่า เพ็ญ หรือ คืนพระจันทร์เต็มดวง ซึ่งหมายถึงประเพณีในวันเพ็ญเดือนสองของชาวล้านนา ซึ่งตรงกับเดือนสิบสองของไทยงานประเพณีจะมีสามวันวันขึ้นสิบสามค่ำ หรือ วันดา เป็นวันซื้อของเตรียมไปทำบุญที่วัด
วันขึ้นสิบสี่ค่ำ จะไปทำบุญกันที่วัด พร้อมทำกระทงใหญ่ไว้ที่วัดและนำของกินมาใส่กระทงเพื่อทำทานให้แก่คนยากจนวันขึ้นสิบห้าค่ำ จะนำกระทงใหญ่ที่วัดและกระทงเล็กส่วนตัวไปลอยในลำน้ำ
ในช่วงวันยี่เป็งจะมีการประดับตกแต่งวัด บ้านเรือน ทำประตูป่า ด้วยต้นกล้วย ต้นอ้อย ทางมะพร้าว ดอกไม้ ตุง ช่อประทีป และชักโคมยี่เป็งแบบต่าง ๆ ขึ้นเป็นพุทธบูชา และมีการจุดถ้วยประทีป(การจุดผางปะตี๊บ) เพื่อบูชาพระรัตนตรัย และมีการจุดว่าวไฟปล่อยขึ้นสู่ท้องฟ้าเพื่อบูชาพระเกตุแก้วจุฬามณีบนสรวงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ 
 22 พฤศจิกายน 2018
........
ขอบคุณข้อมูลจาก wikipedia


ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ
หลายคนเคยบอกว่า...เมื่อมาเยือนที่นี่แล้ว ทำให้มีพลัง(ไฟ)ในการทำงานมากขึ้น. มีสุภาษิตจีนกล่าวไว้ว่า อ่านหนังสือหมื่นเล่มไม่เท่าได้เดินทางพันลี้. การเดินทางในชีวิตและงานศิลปะของอาจารย์ศรีวรรณ นั้นถูกส่งต่อมายาวนานนับทศวรรษ จากตะวันตกสู่ตะวันออก อาจารย์รับไม้วิ่งผลัดต่อจาก ปิกัสโซ่ ผู้เป็นศิลปินต้นแบบในแนวทางการสร้างสรรค์ หรืออาจจะรับช่วงความคิดคำนึงในผลงานมาจาก มาร์ค ชากาล ที่สอดแทรกและยืนหยัดในแนวทางแห่งพุทธิปัญญา ที่ตื่นรู้และตระหนักในแก่นคำสอนของศาสนา ไม่ว่าคุณจะนับถือพระเจ้าองค์ใดในโลก คุณก็มีศาสดาองค์เดียวกันคือ.. ศิลปะ.. ผู้สร้างสรรค์และระบายสีลงบนดวงตาของมนุษย์ทุกหมู่เหล่าเผ่าพันธุ์.... วันนี้คุณมาถึงที่นี่ จะมีกี่คนที่มองเห็นปัจจุบัน อดีต และอนาคต ถูกหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว. ทั้งนี้ไม่ใช่เพื่อใครคนใดคนหนึ่ง ถึงเวลาที่เหมาะสมดอกไม้จะผลิบานเมื่อถึงฤดูกาลของมัน และวันนี้ที่นี่ดอกไม้แห่งความสุขจากการเดินทางของชีวิต กำลังแบ่งบานเพื่ออุทิศ ความงาม ความสุขให้กับโลกใบนี้ตามอัตภาพที่เป็นไป. อย่างน้อยก็สำหรับนักเดินทางที่กำลังเสาะแสวงหาคำตอบให้กับชีวิต ที่นี่จะช่วยร่นระยะทางให้คุณไปอีกหลายสิบปี.... ปล. ภาพสุดท้ายนี่สื่อถึงการเดินทางรึปล่าวไม่แน่ใจ  23/11/2018

ในภาพอาจจะมี 1 คน

" จะเขียนบทกวีจีนได้อย่างไร "
มีผู้ถามกวีชาวญี่ปุ่นที่มีชื่อเสียงท่านหนึ่งว่า จะเขียนบทกวีจีนได้อย่างไร ท่านจึงอธิบายว่า
" บทกวีจีน ตามปกติจะมี4บรรทัด บรรทัดแรกประกอบด้วยแง่มุมเริ่มแรก บรรทัดที่สองเป็นความต่อเนื่องของบรรทัดแรก. บรรทัดที่สามเปลี่ยนจากหัวข้อเดิมเริ่มหัวข้อใหม่ และบรรทัดที่สี่ นำสามบรรทัดแรกมารวมเข้าไว้ด้วยกัน เพลงยอดนิยมของญี่ปุ่นเพลงนี้จะแสดงให้เห็นลักษณะดังกล่าว ดังนี้
" ลูกสาว2คน ของพ่อค้าไหมอยู่ในเคียวโต
คนโตอายุ20 คนเล็กอายุ18
ทหารอาจฆ่าคนด้วยดาบของเขา
แต่หญิงสาวทั้งสอง ฆ่าผู้ชายด้วยสายตา
.............
ที่มาหนังสือเนื้อเซนกระดูกเซน(นิทานปริศนาธรรมเซน โกอัน101เรื่อง) /หน้า 174/เรื่องที่88/ 
แปลโดย อ.จงชัย เจนหัตถการกิจ

24 พฤศจิกายน 2018


ในภาพอาจจะมี 3 คน, คนที่ยิ้ม


ในระหว่างปี 2008-2010 เป็นช่วงที่อาจารย์ศรีวรรณมีความคิดคำนึงตกผลึกในด้านปรัชญาพุทธศาสนาผสานเป็นหนึ่งเดียวกับเทคนิคและรูปแบบการสร้างสรรค์งานเซรามิกที่อาศัยหลักการ ตั้งสมมติ
ฐาน การเฝ้าสังเกต การครีเอท แบบ learning by doing เพื่อแสวงหาความรู้เพื่อนำไปสู่ความหลุดพ้น จากวัฏจักรแห่งสุนทรียภาพแบบอัตภาวนิยมเดิมๆ ซึ่งหนึ่งในนั้นมีผลงานเซรามิกชุด"ใบหน้าคน" ที่อาจารย์ศรีวรรณ ได้สร้างสรรค์ขึ้น เพื่อแสดงสัญลักษณ์ทางอัตภาวะของมนุษย์ลงบนใบหน้า เพื่อสื่อถึงคุณค่าในตัวตน บุคคล ผ่านอาการ ความคิด ความโลภ ความโง่ ความฉลาด ความสุข ความทุกข์ ความฝัน ความเงียบเรียบเฉย ความสงสัยคลางแคลงใจ และหลากหลายล้วนสำแดงสภาพออกมาเป็นบุคลิกที่แตกต่างซ่อนเร้นอยู่ ทว่าเรามักเคยได้ยินแต่วลีที่ว่า สวมหน้ากากเข้าหากัน นั่นจึงเป็นที่มาของศิลปะชุดนี้ ทั้งหมดถูกติดตั้งอยู่บนอาคารชั้นสองของหอศิลป์ รอพบปะพูดคุยกับผู้มาเยือนทุกท่านอยู่ตั่งแต่เวลา 10.00-16.30 น. ทุกวันยกเว้นวันจันทร์ ขออนุญาตพักผ่อนหย่อนอารมณ์นะครับ,นะคะ

29 พฤศจิกายน 2018




ไม่มีคำอธิบายรูปภาพไม่มีคำอธิบายรูปภาพไม่มีคำอธิบายรูปภาพ
"ความตาย".... มนุษย์เอ๋ยเจ้ากำลังไขว่คว้าหาสิ่งใด
ความสุขรึ ความร่ำรวยรึ ความฝันรึ ความสมบูรณ์แบบในการใช้ชีวิตรึ...รึว่าบางทีเจ้าอาจกำลังหลอกตัวเองโดยหลบซ่อนอยู่ภายใต้ฉากของชีวิต แต่จงอย่าลืมว่าบทสรุปที่มนุษย์ทุกคนจะต้องเผชิญก็คือ 
การสิ้นสุดของชีวิต..
มันขึ้นอยู่ว่า เจ้าเลือกที่จะรอคอยมันอย่างไร.. "อย่างผู้เฝ้าดู ... หรืออย่างผู้เล่น..."
ที่นี่มีเจดีย์(Pagoda)จำลองขนาดเล็กผลงานสร้างสรรค์ของอาจารย์ศรีวรรณ ตั้งเรียงจัดวางอยู่มากมาย บางชิ้นก็เป็นผอบบรรจุพระสารีริกธาตุ แต่รูปแบบก็คือ โกศที่ใส่กระดูก( mortuary urn) ทีชาวพุทธรู้จักดี เชิญมาค้นหาคำตอบของชีวิตได้ที่นี่ ณ. มหรสพแห่งวิญญาณ....

2 ธันวาคม 2018



ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ  ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ  ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ


กว่า2500ปีมาแล้วที่พระพุทธเจ้าอุบัติและยาตราไปทุกทั่วหัวระแหงบนดินแดนชมพูทวีป(ทวีปที่มีต้นชมพู่)ซึ่งรวมทั้งดินแดนสุวรรณภูมิ เพื่อเผยแผ่พระธรรมสู่มวลมนุษย์ ปราชญ์ชาวพุทธจึงมีกุศโลบายสร้างอนุสรณ์รอยพุทธบาทไว้ตามสถานที่สำคัญๆเพื่อตรึงศรัทธาของพุทธศาสนิกให้ตระหนักในพระปัญญาวิสุทธิคุณและเจริญรอยตามมรรคปฏิบัติอันเป็นหนทางพาไปสู่ความพ้นทุกข์ในสังสารวัฏ. เป็นหนึ่งในการใช้สัญลักษณ์ (symbolic)ที่ทรงพลังเพื่อเป็นศูนย์รวมและยึดเหนี่ยวจิตใจของเหล่าชาวพุทธบริษัทตั้งแต่อดีตจวบจนปัจจุบันหลังจากได้ร่วมนิทรรศการกลุ่มชุด จิตวิญญานไทย(Thai spiritual ties ) ปี2002 จึงต่อยอดให้อาจารย์ศรีวรรณ เริ่มชำแรกแนวทางในการสร้างสรรค์งาน จนสำเร็จมาเป็น Solo exhibition ในนิทรรศการชื่อว่า จารึกเมืองสยาม โลกิยะ-โลกุตระ(Siamnes inscription lokiya-Lokuttara ) ในปี2010 ซึ่งเป็นหนึ่งในนิทรรศการศิลปะที่สร้างความตื่นตัวในสังคมเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะ วงการเซรามิกของไทยหนึ่งในนั้นมีผลงานชุดรอยพระพุทธบาทอยู่จำนวนหนึ่ง เป็นการสร้างสรรค์ภายใต้กรอบความศรัทธาต่อพระพุทธเจ้า เป็นการบูชาและแสดงสัญลักษณ์แห่งความดีงามแบบมีชั้นเชิงและร่วมสมัย. ตอนนี้ผลงานที่เหลือบางส่วนจากการ Collection ของนักสะสมทั้งชาวไทยและต่างประเทศ กำลังจัดแสดงบนอาคารชั้นสองของหอศิลป์ศรีดอนมูล เชิญทุกท่านมาชื่นชมความงามได้ครับ
4 ธันวาคม 2018

ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ


ชุ่มชื่นชุ่มฉ่ำน้ำ ชุ่มหทัย
ร่มรื่นร่มแผ่นไผท ร่มหล้า
ปกปักปกปวงไทย ปกเกศ
เทิดเกียรติเทิดทูนฟ้า เทิดไท้ภูมิพล
5 ธันวาคม 2018



ไม่มีคำอธิบายรูปภาพไม่มีคำอธิบายรูปภาพ

จริงอยู่..ที่สายน้ำไหลผ่านไปนั้นไม่มีวันหวนกลับ ไม่ว่าคุณจะเป็นคนประเภทที่นับเวลาแบบเดินหน้า 1-2-3-4 หรือแบบถอยหลัง 10-9-8-7 ก็ตาม ผลลัพธ์ที่ได้ก็ยังเป็นเช่นเดิม คือ “ความเปลี่ยนแปลง” สรรพสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลง แต่อะไรคือสาระแห่งความเปลี่ยนแปลงนั้น. ไม่ว่าสิ่งมีชีวิต หรือวัตถุสสารที่ไม่มีชีวิตก็ล้วนขึ้นอยู่กับ..เหตุ..ที่ทำให้มันเกิด และ..เหตุ..ที่ทำให้มันดับ “เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้ย่อมมี เพราะความเกิดขึ้นแห่งสิ่งนี้ สิ่งนี้จึงเกิดขึ้น เมื่อสิ่งนี้ไม่มี สิ่งนี้ย่อมไม่มี เพราะความดับไปแห่งสิ่งนี้ สิ่งนี้จึงดับไป ” นี่เป็นสัจธรรม ดังนั้นคงไม่มีใครปฏิเสธเรื่องความเปลี่ยนแปลงไปได้
ย้อนไปเมื่อ10ปีที่แล้ว (จากปัจจุบัน 2561) ใครได้มาเยือนเชียงแสน คงไม่ลืมภาพมนต์เสน่ห์แห่งเมืองโบราณอันมีประวัติศาสตร์ยาวนานหลายพันปี ภาพแรกที่เห็นตอนเข้าเมืองคือต้นไม้ใหญ่สองข้างทางร่มรื่น ยืนต้นเรียงกันแผ่กิ่งก้านเขียวชอุ่มชุ่มเย็น ทอดนำสายตา ค่อยๆคลี่เปิดม่านบังแดดต้อนรับแขกผู้มาเยือนเข้าไปสู่อาณาจักรผ่านประตูกำแพงเมืองโบราณอันงามสง่าน่าเกรงขาม แต่ภาพเหล่านั้นก็ได้กลายเป็นอดีตไปแล้ว เราจะไม่โทษว่าเป็นฝีมือของใครกลุ่มใดที่ฉกฉวยและกระชากเอาทรัพย์สินที่เป็นม่านประดับหน้าบ้านของเราไป เพราะเราทุกคนต่างมีส่วนร่วมในการเปลี่ยนแปลงนั้น ซึ่งคนเชียงแสนที่อยู่ที่นี่ส่วนใหญ่ไม่ใช่คนเชียงแสนด้วยจิตวิญญาณและสายเลือด ทำให้ปัจจุบันอำเภอเล็กๆแห่งนี้กลายเป็น สหธานีแห่งใหม่ รวมผู้คนหลากหลายชาติพันธุ์เข้ามาอาศัยกอบโกยและขุดทอง ดิ้นรนชีวิตไปตามกระแสแห่งโลกาภิวัตน์ เป็นสิ่งที่คลืบคลานรุกล้ำและบั่นทอนอายุไขซากอารยธรรมเมืองโบราณแห่งนี้ให้สั้นลงไปทุกขณะๆ
แล้วอะไรคือตัวกำหนดทิศทางของเมืองนี้ ?... เราไม่มีเทศบัญญัติที่ศักดิ์สิทธิ์พอที่จะคุ้มครองโบราณสถาน.. ใครใคร่สร้างอะไรก็สร้าง ใครใคร่ถมอะไรก็ถม ใครใคร่ทำอะไรก็ทำ เป็นที่น่าใจหายว่าอีกหน่อยเชียงแสนคงเป็นเพียงเรื่องเล่าขานที่เก็บภาพถ่ายสวยๆไว้ให้ดูในพิพิธภัณฑ์เท่านั้น ทั้งๆที่เชียงแสนเป็นเมืองเล็กๆที่ขึ้นชื่อว่ามีโบราณสถานเก่าแก่ที่เยอะที่สุดในประเทศไทยถ้าเทียบวัดความหนาแน่นกันเป็นตารางเมตรแล้ว
โจทย์ที่ยากที่สุดของการอนุรักษ์ก็คือ การปลูกจิตสำนึกความรักษ์และหวงแหนลงไปในหัวใจของคนในชุมชนมากกว่าการบูรณะซ่อมแซมต่อเติมวัตถุสถาน ที่เพียงภายนอก ตัวอย่างความล้มเหลวในการจัดการที่เห็นได้ชัดและเป็นกรณีศึกษาของโลก(ก็ว่าได้)คือเมืองเชียงแสนนี่แหละ น่าเศร้าเพราะเราเป็นเมืองเล็กๆที่ดูเหมือนจะขาดการเหลียวแลเอาใจใส่จากภาครัฐเรื่องการส่งเสริมบูรณาการจัดระเบียบเพื่อพัฒนาให้เมืองนี้ขยับออกห่างจากคำว่าล่มสลายทางประวัติศาสตร์และร่องรอยแห่งอารยธรรม. จริงอยู่ที่เรามีงบประมาณในการบำรุงรักษาซ่อมแซมโบราณสถานเพื่อไม่ให้ทรุดโทรมพังทลาย แต่จริงๆแล้วเท่านี้ยังไม่เพียงพอสำหรับการต่อเติมลมหายใจอันโรยรินของเมืองโบราณแห่งนี้
ขอบคุณมากสำหรับร่มเงาพาดผ่านของโครงการ AEC ที่พาเอาตึกใหญ่ๆโครงการจัดสรรอาคารพาณิชย์, โรงแรม, รีสร์อท ให้เข้ามาบดบังทัศนียภาพริมฝั่งแม่น้ำโขงจนมืดมิด ขอบคุณสำหรับถนนสี่เลนที่อุตส่าห์แวะเข้ามาเทียบประชิดหน้าบ้านของเราและพาเอาต้นไม้ใหญ่ๆอายุร่วมหลายร้อยปีที่หน้าบ้านไปหลายสิบต้น แต่ยังดีที่เหลือบางต้นบริเวณทางเข้าซุ้มประตูอิฐไว้ให้ดูต่างหน้า ขอบคุณสำหรับความตื่นตัว(ตื่นตูม)ของความคาดคะเนว่าเศรษฐกิจที่นี่จะไปได้ดีจนพาเอาตึกแถวสูงสามชั้นเดินขบวนพาเหรดพร้อมชูป้ายประกาศว่า..ขาย-ให้เช่า ตั้งแถวยาวขนาบสองฟากฝั่งถนนกระจายเต็มไปทั่วเมือง ซึ่งพลอยทำให้ราคาที่ดินเชียงแสนพุ่งทะยานขึ้นหลายเท่าตัวสูงกว่าราคากลางซื้อขายที่ดินในกรุงเทพฯและเขตปริมณฑลภายในชั่วเวลาข้ามคืน(จนน่าเอาไปลงสถิติ) ขอบคุณสำหรับอาชีพใหม่ๆอย่างอาบอบนวด.....ที่รอขึ้นบัญชี Unseen Thailand ในอนาคตอีกไม่ไกล ขอบคุณที่ทำให้นักท่องเที่ยวและฝรั่งมังค่า งง เป็นไก่ตาแตกว่าทำไมเมืองนี้ไม่เหมือนใน Review การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. นั่นคงเป็นเพราะวันนี้เชียงแสนเจริญขึ้น(งั้นหรือ)
เราจะไม่กล่าวโทษผู้ใดว่ามีส่วนมากน้อยในความหายนะทางวัฒนธรรมนี้ เพราะต่อให้เทวดาก็คงช่วยแก้ไขอะไรไม่ได้ แต่เราขอฝากสิ่งเล็กๆที่เรียกว่า “ความคิด” ให้กับสังคมที่ว่า..เรื่องโบราณ ไม่ใช่เรื่องของคนที่มีหัวโบราณ เรื่องสมัยใหม่ ไม่ใช่เรื่องของคนที่ทำตัวสมัยใหม่ แต่มันเป็นเรื่องของวิสัยทัศน์และความมีการศึกษา ที่ไม่ได้วัดกันที่ใบประกาศดีกรีปริญญา-ด็อกเตอร์แต่มันวัดกันที่ความมีจิตสำนึก
ในด้าน “คุณธรรมจริยธรรม”

9 ธันวาคม 2018


ในภาพอาจจะมี 4 คน, คนที่ยิ้ม  
ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ

เมื่อวันที่21ที่ผ่านมามีเพื่อนฝูงมีผู้มาเยี่ยมเยือนหลายชุดเลยทะยอยโพสรายงานเพื่อนๆ มี
น้องวนิดา น้องสุขุม ชินอิสระและครอบครัวชวนเพื่อนมากันจากเกาะสมุย ร่วมทำบุญที่วัดป่ายางถวายสังฆทาน และร่วมกับศรีดอนมูล อาร์ต สเปซจัดอาหารกลางวันไปเลี้ยงเด็กเล็ก และเด็กชั้ประถม140 นอกจากนี้ได้นำเครื่องเขียน ของเล่น นม และขนมมาแจกแบบถ้วนทั่วเลย และคุณครู เจ้าหน้าที่ อนุโมทนาด้วยกันทีมนี้เมื่อสามปีที่แล้วก็มาค่ะวันเวลาตรงกันกับเมื่อสามปีเปะเลย 
ขอให้บุญรักษาเทวดาคุ้มครอง 

25 ธันวาคม 2018



ในภาพอาจจะมี 6 คน, คนที่ยิ้ม  
ในภาพอาจจะมี 3 คน, คนที่ยิ้ม


คุณสิริสิทธิ์และครอบครัวเยี่ยมชมหอศิลป์ศรีดอนมูล 25 ธ.ค.61



ในภาพอาจจะมี 5 คน, รวมถึง Sriwan Jane   ในภาพอาจจะมี 7 คน, คนที่ยิ้ม
 

ลงกทม.มาเยี่ยมอาม่า มางานที่MOCA มางานวันเด็กวันนี้ที่Central Embassy เด็กเดี๋ยวนี้โชคดี คุณพ่อคุณแม่ส่งเสริมสนับสนุนให้ลูกๆกล้าแสดงออกร่วมกิจกรรมสนุกสนานได้เสื้อยืดที่ตัวเองระบายสีกลับบ้านไปคนละตัว#bkkartbiennale#central embassy
13 มกราคม 2019


ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ 
ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ 
ผลงานวาดสีอะคริลิคลงบนใบไม้ จากเด็กๆ เด็กเล็ก เด็กโตในดอย นอกดอยบอกอย่าอยู่เฉยๆได้ไอเดียมาจาก มูลนิธิกระต่ายในดวงจันทร์ ไม่มีกระดาษก็สามารถสร้างสรรค์
ระบายสี ฝึกสังเกต โครงสร้างใบไม้ ช่องไฟ และจินตนาการแจ๊สไปกับสีของใบไม้ออกมาสวยดี พอสีแห้งก็ทับใบไม้ให้เรียบเตรียมเคลือบพลาสติกใส สามารถทำเป็นแผ่นรองจานบนโต๊ะ อาหาร ใครที่มีลูกเก่งคอมพิวเตอร์ มีโปรแกรมออกแบบ สามารถนำไปขยาย ยืด หด ลดเพิ่ม สีสันเป็นลายผ้า หรือวอลเปเปอร์ ได้ดังใจปราถนา ขอเพียงเริ่มทำต้นแบบก่อน#เชียงรายเมืองศิลปวัฒนธรรม#sridonmoonartspace

28/1/2019



ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ

กิจกรรมดีๆโครงการโดย มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง

สำนักงานให้คำปรึกษาและช่วยเหลือนักศึกษา ร่วมกับ หอศิลป์ ศรีดอนมูล ได้จัดกิจกรรม Arts for Mental Development : ศิลปะเพื่อการพัฒนาจิต เพื่อให้นักศึกษาได้ใช้เวลาในช่วงทำกิจกรรมอยู่กับตนเอง เป็นการฝึกสมาธิ และความคิดสร้างสรรค์ โดยผ่านกิจกรรมด้านศิลปะ จะจัดขึ้นวันเสาร์ที่ ๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑ เวลา ๐๘.๐๐-๑๖.๐๐ น. งานนี้เป็นกิจกรรมภายในสำหรับนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวงเ่ท่านั้นนะครับต้องขออภัยท่านที่สนใจไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ

6 กุมภาพันธ์ 2019



ในภาพอาจจะมี 3 คน, คนที่ยิ้ม   
ในภาพอาจจะมี 11 คน, คนที่ยิ้ม

เมื่อวานมีแขกมาเยือนสองชุดชุดแรกเป็น ผู้อำนวยการพาณิชย์จังหวัดเชียงราย คุณ

วนิดา ทิพย์ศักดิ์และสามี ท่านพูดคุยเป็นกันเอง ท่านชื่นชมสิ่งที่พวกเราทำ เล่าให้เราฟังว่าเป็นแฟนหนังสือลลนา เท่านั้นแหละคุยกันยาว เลยบอกว่า เดี๋ยวนี้มีลลนาออนไลน์แล้วนะคะ รู้จักศิลปะศิลปิน อ่านไม่เบื่อก็ลลนานี่แหละ คุยกันเหมือนเจอญาติ ท่านบอกจะพาคนมาแอ่วดอยอีกแน่นอน และจะมาทานข้าวที่ ลาวาเล่ย์ ด้วยอีกต่างหาก ส่วนแขกชุดสองเป็นแขกมาจาก กทม.หลายคนเกษียนมาจากรร.เตรียมอุดมศึกษา#เชียงรายเมืองศิลปวัฒนธรรม

11 กุมภาพันธ์ 2019



ในภาพอาจจะมี 10 คน, คนที่ยิ้ม   
ในภาพอาจจะมี 2 คน
ในภาพอาจจะมี 5 คน   ในภาพอาจจะมี 1 คน

วันนี้มีกิจกรรม Art for Mental Development ร่วมกับทางมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง น้องๆทุกคนน่ารักสนใจใฝ่เรียนรู้ ขอขอบคุณวิทยากรพิเศษจากหอศิลป์เอมเจริญ ทั้งสองท่าน คุณน้ำ ศรีศิลป์ เอมเจริญ
และคุณอาร์ม ศุภฤดี มณีจันทร์ ที่สละเวลามาให้ความรู้ด้านทักษะการใช้สีอคริลิกกับน้องๆนักศึกษา

ขอบคุณอาจารย์ทุกท่านจากม.แม่ฟ้าหลวงที่ช่วยจัดกิจกรรมดีๆ ที่หอศิลป์แห่งนี้มีสาระและความบันเทิงให้ผู้แสวงหาตามสมควรแก่กาลเวลา เพื่ออนาคตของชาติ..และ เชียงราย เมืองศิลปะ.
16 กุมภาพันธ์ 2019 




ในภาพอาจจะมี 9 คน, คนที่ยิ้ม  
ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ 

วันนี้น้องโอ๊ควัฒนะ กรีทอง น้องนพมาศ แก้วดอยและน้องหลายคนมาจากหลายสถาบัน จำชื่อไม่หวัดไหว เจอน้องอีกคนชื่อปภังกร แย้มวงษ์เป็นเด็กผู้หญิงมาจากอยุธยาเรียนจบคณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากรแต่ชอบเดินทาง ไปใหนมาใหนพกสมุดสเก๊ตซ์ เราเลยขออนุญาติถ่ายรูปสมุดบันทึกของเธอที่มีรูปวาดและเรื่องราวบันทึก การเดินทาง ประสบการณ์ในชีวิตประจำวัน น้องบอกเรียนคณะวิทยาศาสตร์ตามใจพ่อแม่ จบออกมาเดินทางไปออกงานรับจ้างวาดภาพคน สัตว์ตามสไตล์ส่วนตัว ถ่ายมาให้ดูเผื่อเด็กที่เรียนศิลปสายตรงจะคิดอะไรออก#เชียงรายเมืองศิลปวัฒนธรรม#นานไปมันคือคุณค่า ดีต่อใจทีมนี้มาช่วยเขียนArt Streetที่เชียงของ

18 กุมภาพันธ์ 2019



ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ


น้ำค้างยามรุ่งเช้า. เกาะใบ. หญ้านา
หยาดหยดสวยสดใส. เพริศแพร้ว
ยามสายระเหยไป. หายกลับ ฟ้านา
ชี้วิตมนุษย์ไม่แคล้ว. เช่นน้ำค้างสูญฯ
จงเร่งเพียรหมั่นสร้าง. ความดี
ละชั่วจิตปราศธุลี. ผ่องแผ้ว
ตอนอยู่อย่ารอรี. สร้างกุ- ศลนา
วันพรุ่งอาจดับแล้ว. อย่าร้องเสียดาย ฯ
มุมหนึ่ง ณ หอศิลป์ศรีดอนมูล 
20 กุมภาพันธ์ 2019




ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ  
ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ


“นกฮูก” ในภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า Fukurou (梟) ว่ากันว่ามันมีความหมายอื่นๆคือ Fuku (福) แปลว่าโชคดี และ Rou (郎) ใช้ต่อท้ายชื่อเด็กผู้ชาย หรือ… Fu (不) ที่แปลว่าไม่ รวมกับ Kurou(苦労) ที่แปลว่า ความลำบาก… ด้วยเหตุผลนี้ นกฮูกจึงกลายเป็นสัญลักษณ์แห่งความโชคดี หรือ Engimono (縁起物) 
20 กุมภาพันธ์ 2019


ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ


ต้องขอบคุณ A Seat Studio ของ ณัฐสิทธิ์ บุญมา ได้สร้างสรรค์เรือสำเภา เซรามิคทั้งลำ สวยงามมาก ได้ฝากมากับรถของ บางกอก อาร์ต เบียนนาเล่ย์ สภาพสมบูรณ์ ตอนนี้จัดวางอยู่ที่หอศิลป์เรียบร้อยแล้ว เรียนเชิญเพื่อนๆfb และผู้ชื่นชอบงานศิลปแวะมาชมงานเซรามิคอีกมากมายที่ได้ทำตั้งแต่ปี2549ถึง 2552มีทั้ง2 มิติ และ 3มิติ ได้ทะยอยขนจากที่บ้านกรุงเทพ มาให้ชม#เชียงรายเมืองศิลปวัฒนธรรม 
2 มีนาคม 2019


ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ  
ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ

ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ  ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ  ในภาพอาจจะมี 2 คน  ไม่มีคำอธิบายรูปภาพ



ปัจจุบันน่านเป็นจังหวัดเล็กๆที่มีบริบทน่าสนใจ ทั้งทรัพยากรทางสิ่งแวดล้อมและทางวัฒนธรรม ย้อนไปในอดีตเมื่อหลายสิบปี น่านประสบปัญหาการรุกคืบของระบบสังคมทุนนิยมทำให้ทรัพยากรทางธรรมชาติถูกทำลายอย่างหนัก จากผลกระทบทั้งทางตรงและทางอ้อมของการส่งเสริมการปลูกพืชเชิงเดี่ยวทำให้ประชาชนบุกรุกยึดครองพื้นที่ป่าไม้ ทำให้เกิดภูเขาหัวโล้น จากการเผาป่า และลักลอบตัดไม้ ทำให้เกิดปัญหาหมอกควันและปัญหาดินโคลนถล่มและน้ำท่วมอย่างหนัก. ทำให้ต่อมา หน่วยงานภาครัฐและภาคประชาชนบัณฑิต ปราชญ์ชาวบ้าน และศิลปินกลุ่มเล็กๆภายใต้การนำของ อ.วินัยปราบริปู ผู้ก่อตั้งหอศิลป์ริมน่าน ต่างพากันออกมาเคลื่อนไหว ต่อสู้เรียกร้องปลูกจิตสำนึกหรือปลูกต้นไม้ในหัวใจของประชาชนให้ตระหนักถึงการหวงแหนและรักษาทรัพยากรทางธรรมชาติให้ฟื้นคืนสภาพ หนึ่งในกลยุทธ์ที่เรียบง่ายและได้ผลแบบเกินคาดก็คือ การใช้เรื่องราวของศิลปะวัฒนธรรมเข้ามาเป็นตัวประสานสร้างบริบททางสังคมขึ้นมาใหม่ โดยใช้เวทีการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์เข้ามาเป็นเครื่องมือในการฟื้นฟู เปรียบเสมือนการตอกเสาเข็มโครงสร้างทางสังคมที่เป็นนามธรรมแบบซึมลึก พอเวลาผ่านไป รู้สึกตัวอีกที น่านก็มีสภาพบ้านเมืองที่เข้ารูปเข้ารอย กลายเป็นเมืองน่าอยู่ และเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่มีคุณภาพอีกจังหวัดหนึ่ง เสียดายแต่เรื่องชัยภูมิที่ถูกปิดล้อมด้วยภูเขาและเส้นทางตามแบบลักษณะของเมืองรอง ทำให้น่านยังถูกตัดขาดจากโลกภายนอก. แต่ถึงอย่างไรก็ดี วันนี้ความสำเร็จก็กำลังผลิบานขึ้นเรื่อยๆ ใครว่างยาวๆแนะนำให้ลองไปพิสูจน์กันดูว่า จริงหรือไม่จริง. ฝากไว้อีกเรื่อง จ.น่านเขากวดขันเรื่องการทิ้งขยะมาก โดยเฉพาะการคัดแยกขยะ เหล่าบรรดานักท่องเที่ยวผู้มาเยือนทั้งหลายโปรดสังเกตให้ดี ทิ้งขยะให้เป็นที่เป็นทาง 4 มีนาคม 2019


ในภาพอาจจะมี 5 คน, ผู้คนกำลังยืน  ในภาพอาจจะมี Sriwan Jane
ในภาพอาจจะมี 9 คน, รวมถึง Fa Sudjai และ Sriwan Jane, คนที่ยิ้ม  ในภาพอาจจะมี 2 คน

เมื่อวานออกไปหาหมอตามนัดโดยไปอีกเข็มรับยามาอีกระหว่างทางออกจากดอยมีงูยาวเกือบเมตรวิ่งตัดผ่านเรานึกในใจว่าเห็นเธอทีไร ข่าวดีก็จะตามมาไปถึงรพ.ก็เก้าโมงเช้า รอหมอเสร็จจากการตรวจรักษาก็เกือบเที่ยง น้องปุ๋ย ใหญ่ พามา น้องมาลัยก็มารอให้ความสดวกกลับถึงดอยหลังเที่ยง อาจารย์สุวิทย์ประธานขัวศิลป์โทรมาแจ้งข่าวดีพรุ่งนี้ อาจารย์เฉลิมชัยจะมาเยี่ยมหาชมหอศิลป์มาถึงก็มานั่งเม้าท์ประสาพี่น้อง น้องเสงี่ยม กับน้องอ้อยมาก่อนมาดำหัวเสร็จกระซิบบอกอาจารย์มีเฟรมไม้บอกว่ามีเลย
เตรียมเฟรมสำหรับ อาจารย์เฉลิมชัยก็ฝากฝีมือไว้เป็นที่ระลึก อาจารย์เชิด อาจารย์สุวิทย์ อาจารย์ทรงเดชหนุ่มณรงค์เดช อาจารย์เชิดที่มาดำหัว ที่ดีใจที่สุดโยโย่ เป็นเด็กรับแขกอาจารย์เจอหน้าให้ตังค์100บาท เอ็นดูขนาดอุ้มตลอดรายการโยโย่ทำงานเลี้ยงชีพให้ได้แล้ว เป็นพนักงานน้อยฝ่ายต้อนรับ อาจารย์อุดหนุนเด็กน้อยที่มาขายของดีใจวันนี้ได้มีกับข้าวอร่อย บอกกับเด็กๆให้ขยันวาดรูป ทำงานช่วยผ่อนแรงพ่อแม่ อนุโมทนาสาธุ อาจารย์ชวนกินข้าวเที่ยงเลยไปนั่งครัวศรีใส ติดน้ำโขงทุกคนชมว่าอร่อย หลังจากทานข้าวเสร็จก็ไปที่แกลลอรี ของอาจารย์เชิด สันดุสิต ที่สามารถเป็นสถานที่เรียนรู้อีกแห่งในอนาคต#เชียงรายเมืองศิลปวัฒนธรรม ปล.ขอบคุณที่น้องเหลิมเลี้ยงข้าว ปกติเราแก่กว่าเราต้องเลี้ยง เอาเป็นว่าน้องมีใจเราก็ไม่มากเรื่อง  24 เมษายน 2019







ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น