นานแล้วไม่ได้เล่าเรื่องสนุกๆให้เพื่อนๆอ่าน ขอบันทึกเป็นความทรงจำละกัน ใครมีเวลาช่วยอ่านแล้วคอมเม้นท์ได้นะครับ เรื่องของเรื่องคือ ก่อนหน้านี้ราวๆครึ่งเดือน ผมฝันว่าได้ไปเที่ยวในสถานที่แห่งหนึ่ง เป็นหมู่บ้านในหุบเขา บ้านเรือนเป็นฝาไม้โบราณ ประดับห้อยและตกแต่งด้วยข้าวของเครื่องใช้แบบแปลกๆที่ผมไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน มันน่าสนใจมาก ตรงที่ผมเป็นคนช่างสังเกตุเพราะถ้าข้าวของเครื่องใช้ที่ประดับประดามีอยู่จริงๆในโลกใบนี้ คงเทียบรูปแบบได้ไม่ยากจากประสบการชีวิตและในหนังย้อนยุคหรือสารคดีการท่องเที่ยวตามประเทศต่างๆ...แต่นี่ ไม่มี. ไม่รู้เลยว่าคืออะไร ทุกอย่างใหม่หมด. ในฝันผมตื่นเต้นและเพลิดเพลินไปกับร้านค้าและรูปแบบบ้านเรือน ตลอดจนภูมิทัศน์ที่งดงามแปลกตา ผู้คนยิ้มแย้มแจ่มใส แต่งตัวรัดกุมด้วยเสื้อผ้ามิดชิดแบบชาวพื้นเมืองแบบชาวจีนมลฑณยูนาน แต่โทนสีผ้าเป็นแบบหม้อฮ่อมย้อมคราม. ผมเดินไปเรื่อยๆเจอร้านหนึ่งขายภาพวาดแนวศิลปะเซอเรียลลิส ผมหยุดดูรูปภาพที่วาดลงบนแคนวาสแบบผ้าทอด้วยมือ เป็นภาพวาดที่มีฝีมือเจนจัดและไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน รออยู่ซักพัก แต่ไม่เจอเจ้าของผลงานผมก็เดินต่อไปยังท่าน้ำหลังหมู่บ้าน เผลอแป๊บเดียวปรากฏว่าฉากทุกอย่างเปลี่ยนไป กลายเป็นกำลังยืนอยู่ท่ามกลางมหาวิหารที่อยู่กลางลำธาร ในมหาวิหารเป็นบรรยากาศแบบเปิดโล่ง มีหมอกขาวปกคลุมแบบดรายไอซ์ มีลานหินเป็นพื้นรูปวงกลม รายรอบมีต้นไม้ดอกไม้ประดับรอบๆ บนพื้นถูกแต่งแต้มระบายด้วยสีสันต่างๆราวกับฉากงานเลี้ยงแต่งงานในโบสของคู่บ่าวสาวในพิธีของศาสนาคริส พอพิจารณาสถานที่แปลกตาเสร็จก็ได้ยินเสียงขบวนแห่ขันหมากคู่บ่าวสาวนั่งอยู่บนหลังช้างกำลังเดินข้ามน้ำตรงมายังปรัมพิธี มาถึงตอนนี้ผมก็สะดุ้งตื่น... ต่อมาอีกราวๆครึ่งเดือนคือวันพระใหญ่ วันมาฆะบูชาที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสเดินทางแบบไม่ได้คาดคิด ไม่ได้วางแผนล่วงหน้า รู้แต่ว่าต้องไปทำธุระแถวๆถนนเส้นเชียงใหม่-ฮอด ต.บ้านกลาง พอทำธุระเสร็จแฟนก็รบเร้าให้ไปเที่ยวต่อ และหมู่บ้านแม่กำปองก็คือหนึ่งในที่ๆจะไป ระหว่างทางขับรถ ถนนทางขึ้นเขาไปยังหมู่บ้านทั้งโค้ง,สูงชัน,และแคบ ทำให้ต้องระมัดระวังอย่างที่สุด ในใจคิดตลอดว่า ขอมาแค่ครั้งเดียวพอละ
พอไปถึงเห็นนักท่องเที่ยวเยอะมาก ส่วนใหญ่ต้องจอดรถไว้ข้างทางด้านล่าง เพราะรถเยอะมากไม่มีที่จอด แต่ผมกัดฟันขับขึ้นไปเรื่อยๆโชคดีที่มีรถออกพอดี จึงได้ที่จอดรถอย่างง่ายดายราวกับมีคนจองที่ไว้ให้. พอลงจากรถ ภาพเหตุการณ์ทุกอย่างมันปรี่เข้ามาในความทรงจำทันที ผมอุทานออกมาให้แฟนฟังว่า ที่นี่เคยมาแล้วในความฝัน..เธอหัวเราะ.. ผมปรี่เข้าไปไหว้พระในวิหารไม้ และทำบุญหยอดตู้บริจากถวายวัดเป็นค่าน้ำค่าไฟ
จากนั้นผมก็ไม่ละสายตาจากบ้านเรือนสองข้างทางร้านค้าต่างๆเพื่อมองหาสิ่งที่ปรากฏในภาพฝัน มันคล้ายๆนะแต่ไม่ใช่ซะทีเดียว แต่ที่ทำให้มั่นใจว่าเราไม่ได้ฝันมั่วๆคือ กระดิ่งไม้ใบใหญ่ๆที่แขวนอยู่บนขื่อประดับฝาบ้านร้านค้าร้านหนึ่ง...เออใช่ อันนี้จำได้ว่าเห็นในฝัน ผมใช้เวลาเดินสำรวจหาจิ๊กซอในความฝันตามร้านต่างๆจึงได้ข้อสรุปว่า สามารถเทียบเคียงกับในฝันได้ประมาณ70% โดยเฉพาะผังเมือง ต่างกันแค่มิติรูปแบบของวัตถุและมิติของยุคสมัยเท่านั้น
พอเดินชมหมู่บ้านเสร็จ ก็มาถึงนาทีระทึกใจ คือ ไปชมอุโบสถเล็กๆกลางน้ำ.(เสียดายที่นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ไม่รู้ว่ามีอยู่ที่นี่) ผมรีบเดินปรี่ไปล่วงหน้าก่อนขณะที่แฟนและลูกสาวกำลังคล้อยหลังอยู่ราวๆห้าสิบเมตร พอไปถึงตรงบันไดลงไปยังท่าน้ำ ทันใดนั้นก็มีเสียงพูดของผู้ชายสนทนากันสั้นๆจับใจความไม่ออกเพราะไม่ใช่ภาษาที่เคยผ่านหู พูดเบาๆสองสามคำแล้วซุ้มกิ่งไม้ที่ผมกำลังจะลอดก็มีความกระเพื่อมพร้อมกันนั้นกลิ่นน้ำหอมแปลกๆมีความคาวนิดๆก็โชยมาเตะจมูกเต็มๆ ผมรีบหันไปมองรอบๆเพราะในใจไม่อยากฟันธงว่าเจออะไร อยากให้เป็นคนมากกว่า แต่ไร้ซึ่งวี่แววว่ามีใครซ่อนอยู่แถวนั้นหรือในระยะประชิดที่จะส่งกลิ่น,เสียงและแสดงความเคลื่อนไหวให้กับวัตถุได้ ถ้ามีคงใช้ความเร็วระดับการล่องหนเป็นแน่ หรือแม้แต่สัตว์อย่างงู,หนู,นก,หรือกระรอกก็ต้องเห็นแน่นอนเพราะพุ่มไม้ไม่ได้หนาทึบ. แต่กระนั้นก็ตาม จิตที่ผ่านเรื่องแบบนี้มาพอสมควรจึงวางเฉย ไม่ใส่ใจ รู้ก็แค่รู้ ไม่กลัวเลยสักนิด จึงแสร้งเป็นถ่ายรูปบันทึกภาพและรอให้คนอื่นๆตามมาสมทบ
ผมใช้เวลาอยู่กับบริเวณนั้นนานพอสมควรเพื่อที่จะเข้าไปในอุโบสถตามลำพังเพื่ออธิฐานจิตแผ่เมตตาให้กับสิ่งที่มองไม่เห็น. ขณะที่รอก็พิจารณาเห็นก้อนหินที่เรียงตัวมีความบังเอิญคล้ายกับไม่ใช่ฝีมือมนุษย์ในการมีส่วนร่วมโอบอุ้มทำให้อุโบสถกลางน้ำหลังนี้มีความทนทานสามารถต้านกระแสน้ำป่าที่ไหลหลากในยามฤดูฝนได้มาหลายฤดู ร่วมๆร้อยปี .
ขอขอบคุณทุกท่านที่อ่านมาจนถึงตอนนี้
ความเร้นลับความศรัทธาเกี่ยวกับองค์พญานาค
และสิ่งศักดิ์สิทธิ์จะนำไปสู่แรงบันดาลใจในการทำงานศิลปะได้อย่างไร โปรดติดตามรับชม
วาดก้อนหินพญานาคมุจลินทร์# 1
วาดก้อนหินพญานาคมุจลินทร์ # 2
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น