แด่อ.ศรีวรรณ เจนหัตถการกิจ ผู้เป็นที่เคารพรัก แบบอย่างในการดำเนินชีวิต
ตลอดจนการสร้างสรรค์ผลงานทางศิลปะ ผมขออนุญาตเอาบันทึกของท่านมาเก็บเรียบเรียงไว้ใน blog ที่จัดทำขึ้นเพื่อเผยแพร่ความรู้และประสบการณ์อันหลากหลายเป็นการถ่ายทอดความรู้ทางศิลปะผ่านมุมมองชีวิตส่วนตัวและเรื่องอื่นๆทั่วไป เผื่อแผ่ถึงผู้สนใจและเป็นข้อมูลไว้ในการสืบค้นอ้างอิง เพื่อความบันเทิง และจรรโลงสังคมสืบไป
กว่าจะมาเป็นศรีดอนมูลอาร์ตสเปช
เชิญร่วมกัน ร่างกิจกรรม ทำหอศิลป์
เธอได้ยิน จิตวิญญาณ ของฉันใหม
ปณิธาณ การเผยแพร่ งานศิลป์ไง
จรรโลงใจ จรรโลงจิต คิดสิ่งดี
จิตอาสา มาช่วยกัน สร้างภาพฝัน
ทำงานกัน งานสร้างสรรค์ สเปสศิลป์
มาวาดรูป มาปั้นถ้วย มาปั้นดิน
ดินแดนศิลป์ ศรีดอนมูล พูนความงาม
มาเชื่อมเหล็ก มาตอกไม้ แกะสลัก
มาฟูมฟัก เกิดปัญญา อัธยาสัย
มาสร้างศิลป์ เป็นแดนดิน ศิวิไลซ์
จรรโลงไว้ ให้พื้นที่ สร้างสรรค์งาน
ทำภาพพิมพ์ มาพิมพ์ภาพ ในราวป่า
สุขอุรา ไม่เร่งรีบ ทำเรื่อยเรื่อย
มาพิมพ์เสื้อ มาขายของไม่ฟุ่มเฟือย
แต่ไม่เฉื่อย การสร้างสรรค์ คืองานเรา
วาดหินโขง วาดแผ่นไม้ วาดบนเฟรม
จิตเกษม ไม่ยึดมั่น ล้วนสร้างได้
วาดอคริลิค วาดสีน้ำ จิตผ่อนคลาย
ไม่วุ่นวาย จิตกำหนด อยู่ที่งาน
จัดกลุ่มมา เพื่ออบรม บ่มสามารถ
จะมาวาด มาโยคะ สมาธิ
มาอบรม ทำหนังสั้น ให้ปิติ
ให้ดำริ เป็นรูปธรรม ตามสมควร
สถานที่ เป็นส่วนกลาง ใช้ประโยชน์
จึงตั้งโจทย์ ช่วยกันคิด นำเสนอ
ค่าใช้จ่าย ค่าน้ำไฟ ไงละเธอ
เพราะต้องเจอ ทุกทุกเดือน ค่าคนงาน
ความสะอาด อีกงานสอนต้องดูแล
ไม่งอแง ต้องตัดหญ้า ให้ดูสวย
ต้องตัดกิ่ง แต่งต้นไม้ ให้อำนวย
คนงานช่วย กวาดเช็ดถู ทุกทุกวัน
ฉันจึงคิด ตั้งกองทุน ขึ้นมาด้วย
ทุกคนช่วย กิจกรรม สมมุ่งหมาย
ผู้มาใช้สถานที่ได้สบาย
จุดมุ่งหมาย บริจาคตามกำลัง
ถ้าไว้ใจ ช่วยกดlove กำลังใจ
เพจนี้ได้ เปิดขึ้นมา ขอความเห็น
ทำคนเดียว ทำไม่ได้ ให้ลำเค็ญ
ฉันแค่เล่น ทำหอศิลป์ เพื่อชุมชน
กราบเรียน ท่านรัฐมนตรีว่าการกระทรวงวัฒนธรรม คุณวีระ โรจน์พจนรัตน์ คณะผู้ติดตาม หัวหน้าส่วนราชการ และแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน
ในนามหอศิลป์ศรีดอนมูล กระผมและทีมงานทุกคน รู้สึกปราบปลื้มและยินดีที่ได้มีโอกาสต้อนรับคฯรัฐมนตรีทุกท่านในวันนี้
เนื่องจากช่วงเวลานี้ ท่านอาจารย์ ศรีวรรณ เจนหัตถการกิจ กำลังติดภารกิจรอรับเสด็จ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาสยามบรมราชกุมารี ในงานบางกอกอาร์ตเบียนนาเล่ อยู่ที่กรุงเทพฯ จึงไม่สะดวกในการเดินทางมาต้อนรับด้วยตัวเอง จึงฝากขออภัยทุกท่าน มา ณ ที่นี้
ในโอกาสนี้ กระผม ใคร่ขอกล่าวถึงประวัติความเป็นมาโดยสังเขป ของหอศิลป์ ศรีดอนมูล ดังบทความต่อไปนี้
“การเดินทาง สู่ดอยช้างงู ”
นับได้ว่า เป็นลิขิตฟ้าโดยแท้ ที่ได้กำหนดเส้นทาง ให้รองศาสตราจารย์ ศรีวรรณ เจนหัตถการกิจ ซึ่งต่อไปนี้ จะขอเรียกโดยย่อว่า อาจารย์ ศรีวรรณ ได้มีโอกาสใช้เวลาในช่วงปิดเทอมกับเพื่อนมัคคุเทศก์ ผู้ซึ่งได้นำคณะทัวร์ชาวฝรั่งเศสในนามของกรุ๊ป Art A-V หรือในภาษาไทยคือ กลุ่มชีวิตและศิลปะ มาเที่ยวเมืองไทย และเชียงรายก็เป็นหนึ่งในจุดหมายปลายทางนั้น
จากการที่ได้ใช้เวลาอยู่กับธรรมชาติ และซึมซับวิถีชีวิตในชนบท จึงเกิดความรับรู้ถึงความสงบภายในจิตใจ อาจารย์ ศรีวรรณ จึงตัดสินใจเกษียณอายุราชการก่อนเวลา 2ปี จากการสอนที่คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัย ศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร และเริ่มใช้ชีวิต ในแบบศิลปินอิสระ ทำงานศิลปะ อยู่ที่ดอยช้างงู หรือที่รู้จักกันในนาม ดอยสะโงะ ต. ศรีดอนมูล อ.เชียงแสน แห่งนี้ มานับตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2552
เมื่อเวลาได้ล่วงเลย ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงหลายอย่างในชีวิต ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสุขภาพ ผู้คน และสภาพสังคมรอบตัว ทำให้อาจารย์ ศรีวรรณ ได้ตระหนักและเรียนรู้ว่า จะต้องปรับตัวเพื่ออาศัยและอยู่ร่วมกับผู้คน ทุกหมู่เหล่าอย่างมีความสงบสุข ขอเพียงมีสติรู้เท่าทันความเปลี่ยนแปลง และมีความรัก ความปรารถนาดีต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน เป็นหัวใจสำคัญ ด้วยเหตุนี้ จึงไม่แปลกใจเลยว่า ยิ่งนานวัน ยิ่งมีคนรัก และเคารพอาจารย์เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นเด็กเล็ก หรือเยาวชนในละแวกใกล้ไกล รวมทั้งผู้คน ชาวบ้านดอยสะโงะ และ บรรดาลูกศิษย์ทั้งหลาย ทั่วทุกสารทิศ ต่างทยอยกัน หลั่งไหลเข้ามาเยี่ยมเยือนอย่างไม่ขาดสาย ทำให้สถานที่แห่งนี้เริ่มเป็นที่รู้จักกันมากขึ้นเรื่อยๆ ส่งผลทั้งทางตรงและทางอ้อมในเชิงเศรษฐกิจการท่องเที่ยว ในพื้นที่ใกล้เคียงของสามเหลี่ยมทองคำ อ.เชียงแสน ที่กำลังถูกจับตามองอยู่ในปัจจุบัน สอดรับกับนโยบายการท่องของรัฐที่จะผลักดันให้ จ.เชียงราย เป็นเมืองศิลปะในอนาคต
ณ บัดนี้ กระผมจึงขอเรียนเชิญ ท่านผู้มีเกียรติทั้งหลาย ได้เข้ามาเยี่ยมชม มหรสพทางจิตวิญญาณแห่งนี้ ซึ่งเป็นสถานที่ฟูมฟักลมหายใจของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ทุ่มเทชีวิตบั้นปลายให้กับศิลปะที่เธอรัก และทำให้มันปรากฏรูป เป็นประจักษ์พยานแห่งลมหายใจ อันเป็นพุทธวิถี ในแบบปัจเจกบุคคล ที่หล่อหลอมความรักความศรัทธาต่อคำสอนในพระพุทธศาสนา ให้เป็นหนึ่งเดียวกับศิลปะ
ทว่า “ ชีวิตสั้น ศิลปะนั้น ยืนยาว ” ดังคำกล่าวของท่าน อาจารย์ศิลป์ พีระศรี ยังคงดังก้องอยู่ในใจของอาจารย์ ศรีวรรณ มาโดยตลอด ทำให้เธอตระหนักในคุณค่าของงานศิลปะ ที่ทวีเพิ่มมากขึ้น ทุกขณะจิต ในทุกโมงยาม ขณะที่กระผมและบรรดาผู้ใกล้ชิด ก็ได้เห็นและเฝ้าสังเกตมาโดยตลอดว่า อาจารย์ ศรีวรรณ ทำงานศิลปะทุกวัน ไม่มีวันหยุด จึงทำให้สถานที่แห่งนี้ อัดแน่น และอบอวลเต็มไปด้วย มโหระทึกแห่งสติปัฏฐาน อันเป็นวิปัสสนาญาณ ตามมรรควิถีขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า อันมี กายานุปัสนา, เวทนานุปัสนา, จิตตานุปัสนา และ ธัมมานุปัสนา แทรกฝังอยู่ในทุกซอกหลืบ และอณู บนพื้นผิวชิ้นงาน ไม่ว่าจะเป็นงานจิตรกรรม ประติมากรรม ภาพพิมพ์ งานเซรามิก และทั้งหมดทั้งมวล ที่แสดงอยู่ในมหรสพทางจิตวิญญาณแห่งนี้
สุดท้ายนี้ กระผมและบรรดาทีมงาน หอศิลป์ ศรีดอนมูลทุกคน ขอกราบขอบพระคุณ ท่านรัฐมนตรี ว่าการกระทรวง วัฒนธรรม (คุณวีระ โรจน์จนรัตน์ ) ท่านปลัดกระทรวง วัฒนธรรม (คุณ กฤษศญพงษ์ สิริ) ท่านอธิบดีกรมศิลปากร (คุณ อนันต์ ชูโชติ ) และคณะฯ ที่ได้ให้เกียรติมาเป็นส่วนหนึ่ง ในบันทึกการเดินทางสู่ดอยช้างงูแห่งนี้
หากมีสิ่งใดขาดตกบกพร่องในการต้อนรับ และอำนวยความสะดวกในครั้งนี้ พวกเราต้องกราบขออภัย และขอน้อมรับคำแนะนำ เพื่อจะได้นำไปแก้ไขปรับปรุง และพัฒนาให้ดียิ่งๆขึ้นไป
ต่อจากนี้ ขอเรียนเชิญทุกท่านรับชมวีดิทัศน์ เกี่ยวกับการทำงานของอาจารย์ ศรีวรรณ
ได้เลยครับ
กระผมได้รับมอบหมายให้กล่าวคำต้อนรับคณะรมต.สัญจรแทนอาจารย์ที่ติดภารกิจรับเสด็จสมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้ากรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ. ทรงแสดงในงาน บางกอก อาร์ต เบียนนาเล่
ณ วันที่ 30/10/2561
///////////////////////////////////////////////////////////////////////
พี่ที่รักทั้งสอง พี่ฮูก พี่ตุ้ย บอกว่าให้เก็บตังสร้างทางราบสำหรับตัวเองถ้าต้องนั่งรถเข็น
พี่เขาไปอยู่อเมริกามาตั้งเกือบสี่สิบปี พี่มองการณ์ไกล ว่าแต่น้องจะ อยู่จนถึงปานนั้นรึเปล่าอ่ะ
21มิ.ย.2015
มาอยู่ที่เชียงแสนเหมือนได้มาเจอผู้คนที่เคยเป็นญาติอย่างยิ่ง น้องแดน ชื่อจริง จิรพงศ์ ผัสวี
เรียนจบศิลปกรรมที่ราชฎัช เชียงราย มาเปิดร้านรับออกแบบ งานสิ่งพิมพ์ ว่างจากงานจ็อบ ก็มานั่งวาดงานศิลปที่ตัวเองชอบ เป็นlandscape
หลากหลายมุมของลุ่มแม่น้ำโขง แดนมักมีสายตาแหลมคมเขาจะเลือกหินที่มีรูปฟอร์มแปลกๆ และจินตนาการวากภาพช้าง ในอริยาบทต่างๆ ที่สำคัญคือ จังหวะมันจะเหมาะเจอะกับหลืบ ร่องหิน ได้อย่างงดงาม ดูราวกับมันมีชีวิต พื้นผิวของหิน สีของหินให้ความรู้สึกหลากอารมณ์ ให้แดนถ่ายมาให้ดู 3 ก้อนก่อนใครได้มาเที่ยวเมืองเก่าเชียงแสน ร้านของแดนอยู่ตรงข้ามแบ้งค์ออมสินติด 711 ที่หน้าร้านแดนมีจักรยาน ที่เค้าไปซื้อชิ้นส่วนจากที่ต่างๆ และประกอบมันขึ้นมาใหม่สนใจก็แวะมา ร้าน รักษ์โขง ได้เลย/////// 21มิ.ย.2015
ซื้อที่นั่งในสวน เป็นเซรามิคสีสันสดใส จากราชรี มาตั้งแต่มาอยู่ดอยปี2553 ขนวางทั่วดอย น่าจะเป็นตรงนี้เหมาะสุด ชุดนี้ได้มาจาก เถ้า ฮ่ง ไถ่ นั่งสบายดื่มกาแฟ ไต้ร่มก้ามปู ลมโก้ลงทั้งวันทำ
24มิ.ย.2015
ได้เซรามิค จากเมืองขอนมาจัดวางตรงสะพานเชื่อมหอศิลป์กับตัวบ้าน ไปแอ่วหาน้องพุฒิ น้องต้อย ที่เมืองขอนมีเซรามิค หลายชิ้นถูกใจ
1 ก.ค.2015
เมื่อวานเริ่มเอาดินเผา มาติดกาวปืนเพื่อใส่ตามช่องไม้เก่าตามเสาของหอศิลป์ ช่วยให้ดูสนุก และมีชีวิตชีวาอีกเยอะ /////2 ก.ค.2015
เอาภาพบรรยากาศการทำงานในสตูดิโอของอาจารย์ศรีวรรณ มาเล่าสู่กันฟังครับ ครั้งหนึ่งอาจารย์เคยบอกว่า ศิลปะ นั้นคือ สมถะภาวนาอย่างหนึ่ง ทำให้จิตเราตั้งมั่นเป็นสมาธิ เมื่อจิตมีสมาธิ ก็จะเกิดปัญญา ทำให้ไม่หลงยึดติดในสิ่งสมมติของโลก ... อีกสองเดือนกว่า อาจารย์จะนำผลงานชุด "ธรรมะ ธรรมชาติ ธรรมดา" ไปจัดแสดงที่หอศิลป์ วังหน้า กทม.ระหว่างวันที่ 16 กันยายนถึง 4 ตุลาคม 2558 งานนี้ใครสนใจสามารถไปชมและเป็นกำลังใจได้ครับ รับรองว่าคุ้มค่ามาก เพราะผลงานสร้างสรรค์ทั้งหมดนั้นอาจารย์ศรีวรรณได้เก็บรวบรวมและสร้างสรรค์ไว้ตั้งแต่ปี 2552 จนถึงปัจจุบัน โดยเฉพาะงานเคลือบเพ้นท์เซรามิกที่หาดูได้ยากไม่แพ้งานเซรามิกของปิกัซโซ่เลยก็ว่าได้
2 ก.ค.2015
"ลาวาเล่"
ชื่อรีสร์อทสำเนียงฝรั่งเศส แปลว่าหุบเขา แม้ว่าไม่ค่อยคุ้นหูคนไทยซักเท่าไหร่ แต่ทว่าไม่ธรรมดา ที่นี่ถูกจัดอันดับว่า เป็นเกสรดอกไม้แห่งสามเหลี่ยมทองคำ(อ.เชียงแสน จ.เชียงราย) ที่ชาวต่างชาติโดยเฉพาะ Tour lunch ที่ชาวฝรั่งเศสทุกคนต้องมาเยือน เริ่มจากขึ้นรถอีแต๋นที่ทางรีสร์อทจัดเตรียมต้อนรับพาลูกทัวร์นั่งรับลมชมวิว เดินทางลัดเลาะตามถนนชนบท ผ่านทุ่งนาป่าเขาก่อนเข้าถึงหมู่บ้าน จากนั้นก็ต้อนรับด้วยอาหารไทยสไตล์ฟิวชั่นผสมตะวันตก และเพลิดเพลินไปกับบรรยากาศที่รายล้อมไปด้วยธรรมชาติ และที่พลาดไม่ได้ก็คือ งานศิลปะที่ทาบผ่านจากตัวสะพานขึ้นมายังแกลลอรี่เล็กๆจำหน่ายงานฝีมือหายากให้ชมเพื่อเชื้อเชิญก่อนจะพาเดินไปยังข่วงศิลปะอันเป็นหัวใจของที่นี่ นั่นก็คือ Sridonmoon Art Space ที่มีอาจารย์ศรีวรรณ เจนหัตถการกิจ คอยยิ้มต้อนรับและเล่านิทานให้แขกผู้มาเยือนฟัง.....
ขอท้าวความก่อนจะมีลาวาเล่ ที่ คุณนฤมล (พี่มน) เจ้าของรีสร์อท ได้เขียนบรรยายไว้ว่า
--------------------------------------------
ปี 1999 เพื่อนสองวัยใจตรงกัน คนหนึ่งเป็นมัคคุเทศก์พร้อมลูกทัวร์ชาวต่างชาติอีก 35 ชีวิต ต้องการหาสถานที่ทานข้าวกลางวันที่ไม่พลุกพล่าน วุ่นวาย เนื่องจากเป็นช่วงเทศกาล ส่วนอีกคนหนึ่งก็รับมุขด้วยการเชิญชวนทั้งคณะให้มาทานข้าวที่บ้าน “ลาวาเล่’’แห่งดินแดนสามเหลี่ยมทองคำ โดยมีเพื่อนชาวฝรั่งเศสและคนงานซึ่งเป็นชนกลุ่มน้อย อันประกอบไปด้วย ไทลื้อ ไทใหญ่และชาวไทยภูเขาเผ่าอาข่า ได้พร้อมใจช่วยกันต้อนรับขับสู้คณะผู้มาเยือนเป็นอย่างดี อาหารมื้อนั้นผ่านไปอย่างอลหม่านนิดหน่อย แต่อร่อยโดยรวม นับเป็นประสบการณ์แปลกใหม่สำหรับนักเดินทาง………. “ลาวาเล่“ จึงได้ถือกำเนิดขึ้นนับแต่นั้นมา เรื่องราวดำเนินต่อไป มื้อแล้ว มื้อเล่า….วันแล้ว วันเล่า …คืนแล้วคืนเล่า …และด้วยความร่วมแรง ร่วมใจของพี่น้องผองเพื่อนทั้งที่เป็นเพื่อนเก่าและเพื่อนใหม่…ลาวาเล่ จึงเป็นเสมือนหมู่บ้านในนิทาน ที่มีทั้งสุข ทุกข์ ตลกบ้างในบางครั้ง และไม่ตลกบ้างในบางคราว….
“ลาวาเล่” สถานที่ที่จะทำให้เวลาของคุณหมุนช้าลง….. ยินดีต้อนรับนักเดินทางทุกท่านสู่หมู่บ้านค่ะ….
ติดตามรายละเอียดเพิ่มเติม http://lavalleethailand.com/Room.html
9ก.ค.2015
ช่วงนี้วุ่นๆกับการเตรียมข้อมูล สำหรับทำสูจิบัตรแสดงงาน มีเวลานิดหน่อยก็เลยเก็บหินโขงมาวาดเล่น รูปที่สองเป็นของน้องพรมาที่ดอยตำส้มตำให้กิน เลยให้ลองเขียนหินโขงเขียนออกมาได้ดีเพราะเป็นเด็กมีสมาธิสำหรับคนที่ไม่เคยเขียนไม่เคยเรียนก็สามารถเริ่มใด้ถ้ามีใจรักมีสมาธิมีความตั้งใจจริง
ศิลปะมีแต่คุณ คิดอยู่ในใจว่าพรสวรรค์เป็นปัจจุบันแต่พรแสวงนั้นแต่ละคนต้องค้นคว้าหาทางเดินของตัวเองค่อยๆออกแบบอนาคตด้วยใจสบายๆ
แต่ทว่ามุ่งมั่นสักวันคงต้องมีสักวัน
24ก.ค.2015
" ธรรมะ ธรรมชาติ ธรรมดา
ไม่วิ่งหา สิ่งภายนอก หลอกให้หลง
มองดูกาย มองดูจิต คิดให้ตรง
มองแล้วปลง อสุภะ ละกามา "
เหลือเวลาอีกเดือนกว่า สำหรับนิทรรศการศิลปะโดย อาจารย์ ศรีวรรณ เจนหัตถการกิจ ในวันที่ 16 กันยายนถึง 4 ตุลาคม 2558 ที่จะถึงนี้ แอดมินอดไม่ได้ที่จะเอาภาพสเก็ตด้วยปากกาลูกลื่นบนกระดาษมาให้แฟนเพจได้ดูกันว่าอาจารย์มีขั้นตอนการทำงานศิลปะที่เข้มข้นขนาดไหน อย่าไปผิดที่นะครับ จัดแสดงที่หอศิลป์วังหน้า กทม. ( ถ.ราชินี แขวงพระบรมมหาราชวัง เขตพระนคร
กรุงเทพฯ) http://www.wangnatheater.com/info-theater
5ส.ค.2015
เมื่อวานมีนักศึกษาจากราชภัฏเชียงรายมาเยี่ยมชมผลงานรู้สึกดีมาก เป็นของฝันวันเกิด ที่มีความสุขทุกสิ่งเป็นนามธรรม ขอบคุณอาจารย์จักรกฤษและอาจารย์โอมขอบคุณนิสิตที่ปั้นผลงานดินเผามาให้จะได้ให้คนรุ่นหลังได้ชื่นชมผลงาน
19พ.ย.2015
สองวันก่อนได้พบกับอาจารย์รุจนกวินพลอยสมบูรณ์เป็นสล่าคนดีของเชียงแสนมีความสามารถในการตัดลายฉลุลวดลายต่างๆได้สวยงามเป็นศิลปะพื้นบ้านที่เกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมไทยมาช้านานในงานบุญ ต่างๆโดยเฉพาะทางล้านนา ศิลปการตกแต่งด้วยตุงธรรมดา กับตุง3มิติที่ขาดไม่ได้คือโครงไม้ไผ่ กระดาษสีสันต่างๆ ตลอดจนการฉลุลวดลายด้วยการพับกระดาษ ตัดด้วยกรรไกรอย่างชำนิชำนาญ นับวันศาสตร์พื้นบ้านดีงามควรได้รับการถ่ายทอดสู่เยาวชนรุ่นใหม่ๆ เลยจีบอาจารย์ถ้ามีเวลาก็เรียนเชิญมาสอนเด็กๆที่ดอย จะเตรียมหาอุปกรณ์ไว้ให้ซึ่งอาจารย์ก็รับปากแล้วไว้เจอกันยามที่ชาติต้องการค่ะ
22พ.ย.2015
ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน
5ธ.ค.2015
เรียนจบศิลปกรรมที่ราชฎัช เชียงราย มาเปิดร้านรับออกแบบ งานสิ่งพิมพ์ ว่างจากงานจ็อบ ก็มานั่งวาดงานศิลปที่ตัวเองชอบ เป็นlandscape
หลากหลายมุมของลุ่มแม่น้ำโขง แดนมักมีสายตาแหลมคมเขาจะเลือกหินที่มีรูปฟอร์มแปลกๆ และจินตนาการวากภาพช้าง ในอริยาบทต่างๆ ที่สำคัญคือ จังหวะมันจะเหมาะเจอะกับหลืบ ร่องหิน ได้อย่างงดงาม ดูราวกับมันมีชีวิต พื้นผิวของหิน สีของหินให้ความรู้สึกหลากอารมณ์ ให้แดนถ่ายมาให้ดู 3 ก้อนก่อนใครได้มาเที่ยวเมืองเก่าเชียงแสน ร้านของแดนอยู่ตรงข้ามแบ้งค์ออมสินติด 711 ที่หน้าร้านแดนมีจักรยาน ที่เค้าไปซื้อชิ้นส่วนจากที่ต่างๆ และประกอบมันขึ้นมาใหม่สนใจก็แวะมา ร้าน รักษ์โขง ได้เลย/////// 21มิ.ย.2015
ซื้อที่นั่งในสวน เป็นเซรามิคสีสันสดใส จากราชรี มาตั้งแต่มาอยู่ดอยปี2553 ขนวางทั่วดอย น่าจะเป็นตรงนี้เหมาะสุด ชุดนี้ได้มาจาก เถ้า ฮ่ง ไถ่ นั่งสบายดื่มกาแฟ ไต้ร่มก้ามปู ลมโก้ลงทั้งวันทำ
24มิ.ย.2015
ได้เซรามิค จากเมืองขอนมาจัดวางตรงสะพานเชื่อมหอศิลป์กับตัวบ้าน ไปแอ่วหาน้องพุฒิ น้องต้อย ที่เมืองขอนมีเซรามิค หลายชิ้นถูกใจ
1 ก.ค.2015
เมื่อวานเริ่มเอาดินเผา มาติดกาวปืนเพื่อใส่ตามช่องไม้เก่าตามเสาของหอศิลป์ ช่วยให้ดูสนุก และมีชีวิตชีวาอีกเยอะ /////2 ก.ค.2015
เอาภาพบรรยากาศการทำงานในสตูดิโอของอาจารย์ศรีวรรณ มาเล่าสู่กันฟังครับ ครั้งหนึ่งอาจารย์เคยบอกว่า ศิลปะ นั้นคือ สมถะภาวนาอย่างหนึ่ง ทำให้จิตเราตั้งมั่นเป็นสมาธิ เมื่อจิตมีสมาธิ ก็จะเกิดปัญญา ทำให้ไม่หลงยึดติดในสิ่งสมมติของโลก ... อีกสองเดือนกว่า อาจารย์จะนำผลงานชุด "ธรรมะ ธรรมชาติ ธรรมดา" ไปจัดแสดงที่หอศิลป์ วังหน้า กทม.ระหว่างวันที่ 16 กันยายนถึง 4 ตุลาคม 2558 งานนี้ใครสนใจสามารถไปชมและเป็นกำลังใจได้ครับ รับรองว่าคุ้มค่ามาก เพราะผลงานสร้างสรรค์ทั้งหมดนั้นอาจารย์ศรีวรรณได้เก็บรวบรวมและสร้างสรรค์ไว้ตั้งแต่ปี 2552 จนถึงปัจจุบัน โดยเฉพาะงานเคลือบเพ้นท์เซรามิกที่หาดูได้ยากไม่แพ้งานเซรามิกของปิกัซโซ่เลยก็ว่าได้
2 ก.ค.2015
ธรรมะ สอนเรา คือสติ
ควรดำริ ตรองตรึก ตามวิถี
ผ่านความสุข ผ่านความทุกข์ ถูกวิธี
ทางนั้นมี ไม่ยึดมั่น พลันผ่านไป
ธรรมชาติ สอนเรา ให้ได้รู้
เป็นทั้งครู เป็นแบบร่าง อย่างสร้างสรรค์
มันเปลี่ยนแปร ให้เราดู อยู่ทุกวัน
จึงรู้พลัน มันไม่มี สถาพร
มองอะไร มองไป ให้ถึงแก่น
จงหนักแน่น อภัยได้ ไม่หนักหนา
มีคนดี มีคนชัง มันธรรมดา
ถึงเวลา ทุกชีวิต ต้องปลิดปลง
วาด วาด วาด วาดความคิด จิตสร้างสรรค์
วาดทุกวัน คือวิถี ที่ประจักษ์
เป็นครรลอง สิ่งดีดี ที่ฉันรัก
ทั้งฟูมฟัก เกิดปัญญา พางอกงาม
ธรรมะ ธรรมชาติ ธรรมดา
ไม่วิ่งหา สิ่งภายนอก หลอกให้หลง
มองดูกาย มองดูจิต คิดให้ตรง
มองแล้วปลง อสุภะ ละกามา
------------------------------
*ภาพวาดสีน้ำมันบนผ้าใบขนาด2*2เมตร และบทกวีประกอบส่วนหนึ่งในสูจิบัติที่จะแจกในวันเปิดงานนิทรรศการเดี่ยวของอาจารย์ ศรีวรรณ เจนหัตถการกิจ ในชุด "ธรรมะ ธรรมชาติ ธรรมดา" ณ หอศิลป์ วังหน้า กทม. (โดยคุณบุญชัย เบญจรงคกุลประธานเปิดงาน 21 กันยายน) สำหรับท่านที่ไม่สะดวกสามารถมาก่อนล่วงหน้าได้ตั้งแต่ วันที่ 16 กันยายนถึง 4 ตุลาคม 2558 ทั้งนี้ถ้ามาเป็นหมู่คณะ อาจารย์จะอยู่บรรยายงานด้วยตัวเอง
3 ก.ค.2015
ศิลปะเซรามิกโดยอาจารย์ ศรีวรรณ เป็นเทคนิคผสมผสานระหว่างงานจิตรกรรม,ภาพพิมพ์ กับการปั้นเคลือบดินเผาในอุณภูมิที่แตกต่างกัน นำเสนอรูปแบบและเนื้อหาสอดแทรกพุทธิปรัชญาไว้อย่างลงตัว อาจารย์เล่าว่า กว่าจะได้ผลงานเหล่านี้มา ต้องใช้เวลาฟูมฟักอยู่ในโรงงานเซรามิก(เถ้าฮ่งไถ่ จ.ราชบุรี)นานเกือบสองปี ซึ่งผลงานบางส่วนจะถูกนำไปติดตั้งและแสดงด้วยใน วันที่ 16 กันยายนถึง 4 ตุลาคม 2558 ที่จะถึงนี้ ณ หอศิลป์ วังหน้า กทม.
4 ก.ค.2015
ชื่อรีสร์อทสำเนียงฝรั่งเศส แปลว่าหุบเขา แม้ว่าไม่ค่อยคุ้นหูคนไทยซักเท่าไหร่ แต่ทว่าไม่ธรรมดา ที่นี่ถูกจัดอันดับว่า เป็นเกสรดอกไม้แห่งสามเหลี่ยมทองคำ(อ.เชียงแสน จ.เชียงราย) ที่ชาวต่างชาติโดยเฉพาะ Tour lunch ที่ชาวฝรั่งเศสทุกคนต้องมาเยือน เริ่มจากขึ้นรถอีแต๋นที่ทางรีสร์อทจัดเตรียมต้อนรับพาลูกทัวร์นั่งรับลมชมวิว เดินทางลัดเลาะตามถนนชนบท ผ่านทุ่งนาป่าเขาก่อนเข้าถึงหมู่บ้าน จากนั้นก็ต้อนรับด้วยอาหารไทยสไตล์ฟิวชั่นผสมตะวันตก และเพลิดเพลินไปกับบรรยากาศที่รายล้อมไปด้วยธรรมชาติ และที่พลาดไม่ได้ก็คือ งานศิลปะที่ทาบผ่านจากตัวสะพานขึ้นมายังแกลลอรี่เล็กๆจำหน่ายงานฝีมือหายากให้ชมเพื่อเชื้อเชิญก่อนจะพาเดินไปยังข่วงศิลปะอันเป็นหัวใจของที่นี่ นั่นก็คือ Sridonmoon Art Space ที่มีอาจารย์ศรีวรรณ เจนหัตถการกิจ คอยยิ้มต้อนรับและเล่านิทานให้แขกผู้มาเยือนฟัง.....
ขอท้าวความก่อนจะมีลาวาเล่ ที่ คุณนฤมล (พี่มน) เจ้าของรีสร์อท ได้เขียนบรรยายไว้ว่า
--------------------------------------------
ปี 1999 เพื่อนสองวัยใจตรงกัน คนหนึ่งเป็นมัคคุเทศก์พร้อมลูกทัวร์ชาวต่างชาติอีก 35 ชีวิต ต้องการหาสถานที่ทานข้าวกลางวันที่ไม่พลุกพล่าน วุ่นวาย เนื่องจากเป็นช่วงเทศกาล ส่วนอีกคนหนึ่งก็รับมุขด้วยการเชิญชวนทั้งคณะให้มาทานข้าวที่บ้าน “ลาวาเล่’’แห่งดินแดนสามเหลี่ยมทองคำ โดยมีเพื่อนชาวฝรั่งเศสและคนงานซึ่งเป็นชนกลุ่มน้อย อันประกอบไปด้วย ไทลื้อ ไทใหญ่และชาวไทยภูเขาเผ่าอาข่า ได้พร้อมใจช่วยกันต้อนรับขับสู้คณะผู้มาเยือนเป็นอย่างดี อาหารมื้อนั้นผ่านไปอย่างอลหม่านนิดหน่อย แต่อร่อยโดยรวม นับเป็นประสบการณ์แปลกใหม่สำหรับนักเดินทาง………. “ลาวาเล่“ จึงได้ถือกำเนิดขึ้นนับแต่นั้นมา เรื่องราวดำเนินต่อไป มื้อแล้ว มื้อเล่า….วันแล้ว วันเล่า …คืนแล้วคืนเล่า …และด้วยความร่วมแรง ร่วมใจของพี่น้องผองเพื่อนทั้งที่เป็นเพื่อนเก่าและเพื่อนใหม่…ลาวาเล่ จึงเป็นเสมือนหมู่บ้านในนิทาน ที่มีทั้งสุข ทุกข์ ตลกบ้างในบางครั้ง และไม่ตลกบ้างในบางคราว….
“ลาวาเล่” สถานที่ที่จะทำให้เวลาของคุณหมุนช้าลง….. ยินดีต้อนรับนักเดินทางทุกท่านสู่หมู่บ้านค่ะ….
ติดตามรายละเอียดเพิ่มเติม http://lavalleethailand.com/Room.html
9ก.ค.2015
ช่วงนี้วุ่นๆกับการเตรียมข้อมูล สำหรับทำสูจิบัตรแสดงงาน มีเวลานิดหน่อยก็เลยเก็บหินโขงมาวาดเล่น รูปที่สองเป็นของน้องพรมาที่ดอยตำส้มตำให้กิน เลยให้ลองเขียนหินโขงเขียนออกมาได้ดีเพราะเป็นเด็กมีสมาธิสำหรับคนที่ไม่เคยเขียนไม่เคยเรียนก็สามารถเริ่มใด้ถ้ามีใจรักมีสมาธิมีความตั้งใจจริง
ศิลปะมีแต่คุณ คิดอยู่ในใจว่าพรสวรรค์เป็นปัจจุบันแต่พรแสวงนั้นแต่ละคนต้องค้นคว้าหาทางเดินของตัวเองค่อยๆออกแบบอนาคตด้วยใจสบายๆ
แต่ทว่ามุ่งมั่นสักวันคงต้องมีสักวัน
24ก.ค.2015
" ธรรมะ ธรรมชาติ ธรรมดา
ไม่วิ่งหา สิ่งภายนอก หลอกให้หลง
มองดูกาย มองดูจิต คิดให้ตรง
มองแล้วปลง อสุภะ ละกามา "
เหลือเวลาอีกเดือนกว่า สำหรับนิทรรศการศิลปะโดย อาจารย์ ศรีวรรณ เจนหัตถการกิจ ในวันที่ 16 กันยายนถึง 4 ตุลาคม 2558 ที่จะถึงนี้ แอดมินอดไม่ได้ที่จะเอาภาพสเก็ตด้วยปากกาลูกลื่นบนกระดาษมาให้แฟนเพจได้ดูกันว่าอาจารย์มีขั้นตอนการทำงานศิลปะที่เข้มข้นขนาดไหน อย่าไปผิดที่นะครับ จัดแสดงที่หอศิลป์วังหน้า กทม. ( ถ.ราชินี แขวงพระบรมมหาราชวัง เขตพระนคร
กรุงเทพฯ) http://www.wangnatheater.com/info-theater
5ส.ค.2015
เมื่อวานมีนักศึกษาจากราชภัฏเชียงรายมาเยี่ยมชมผลงานรู้สึกดีมาก เป็นของฝันวันเกิด ที่มีความสุขทุกสิ่งเป็นนามธรรม ขอบคุณอาจารย์จักรกฤษและอาจารย์โอมขอบคุณนิสิตที่ปั้นผลงานดินเผามาให้จะได้ให้คนรุ่นหลังได้ชื่นชมผลงาน
19พ.ย.2015
สองวันก่อนได้พบกับอาจารย์รุจนกวินพลอยสมบูรณ์เป็นสล่าคนดีของเชียงแสนมีความสามารถในการตัดลายฉลุลวดลายต่างๆได้สวยงามเป็นศิลปะพื้นบ้านที่เกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมไทยมาช้านานในงานบุญ ต่างๆโดยเฉพาะทางล้านนา ศิลปการตกแต่งด้วยตุงธรรมดา กับตุง3มิติที่ขาดไม่ได้คือโครงไม้ไผ่ กระดาษสีสันต่างๆ ตลอดจนการฉลุลวดลายด้วยการพับกระดาษ ตัดด้วยกรรไกรอย่างชำนิชำนาญ นับวันศาสตร์พื้นบ้านดีงามควรได้รับการถ่ายทอดสู่เยาวชนรุ่นใหม่ๆ เลยจีบอาจารย์ถ้ามีเวลาก็เรียนเชิญมาสอนเด็กๆที่ดอย จะเตรียมหาอุปกรณ์ไว้ให้ซึ่งอาจารย์ก็รับปากแล้วไว้เจอกันยามที่ชาติต้องการค่ะ
22พ.ย.2015
สถาบันราชภัฏเชียงรายส่งนักศึกษามาฝึกงาน เอางานมาส่ง พ่อช่วยขับรถมาหาถึงในดอยตั้งแต่เดือนกันยายน คุณพ่อหน้าเครียดกลัวลูกจะไม่ผ่านสี่ชิ้นนี้สำหรับเราคิดว่าน่าจะเจอแนวทางของเค้าเอง กลับไปอาจารย์ที่สถาบันตบความคิดให้เข้ารูปก็น่าจะจบได้ สำหรับหนูนา ชื่อเล่นของนักศึกษาตอนนี้ก็ต้องไปช่วยพ่อซึ่งมีอาชีพเป็นสล่าปลูกกุฏิให้แก่ครูบาบุญชุ่ม ได้เอาลูกไปช่วยเขียนลายคำในกุฏิด้วยถ้าไม่คิดมากหนูนาก็ได้ไปฝึกงานกับพ่อแบบของจริง เพียงแต่เป็นนอกระบบ ทีนี้มาพูดกันในระบบถ้าหนูนาไม่ต้องเอาเวลาไปช่วยพ่อมาทุ่มให้กับการเรียนในระบบหนูนาอาจจะได้A แต่เอก็กินไม่ได้ การแบ่งเวลาให้พ่อคือคุณธรรมในระหว่างพ่อลูกและยอมรับเกรดBไปตามระเบียบ สำหรับเราเองคือการทำความเข้าใจ ในระหว่างพ่อลูกคู่นี้ ให้เคารพซึ่งกันและกัน ///28 พ.ย.2015
ความสุขเล็กๆน้อยๆของเด็กดอย มีพื้นที่ให้พวกเขาได้มีปฏิสัมพันธ์กัน วาดรูปกับเพื่อนๆเป็นประสบการแห่งสุนทรีย์ในช่วงเยาว์วัย
30พ.ค.2015
ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน
5ธ.ค.2015
แบบฝึกหัดเขียนสีน้ำของน้องเจและน้องพรไม่เคยเรียนเขียนรูปมาก่อน สองคนเป็นนักร้องที่ครัวไทยภัตตาคารริมโขง เวลาเพื่อนฝูงมาเยี่ยมหาก็พาไปกินข้าวฟังเพลงก็มีทิปบ้างถ้าได้ฟังเพลงที่ถูกใจ นักร้องทั้งสองคนตามเข้าดอยมาเพื่อขอบคุณโดยการตำส้มตำ ย่างปีกไก่ให้กิน
คุยไปคุยมาอยากวาดรูปก็จัดให้ ดูแล้วน้องๆก็มีสมาธิในการวาดดีทีเดียวคนที่เล่นดนตรีได้ก็เป็นคนที่มีสมาธิเป็นพื้นฐานและชอบศิลปะอยู่แล้ว เมื่อวานซืนเลยพาไปชมงานที่ขัวศิลป์กินกาแฟแบบชิวๆ
8 ธ.ค. 2015
ชุมชนแบ่งปัน 3SD ช่อง 28 : ห้องเรียนศิลปะบ้านดอยสะโง๊ะ
อาจารย์ศรีวรรณ เจนหัตถการกิจ เป็นศิลปินหญิงที่รู้จักกันในหมู่ของศิลปินไทยมายาวนาน ได้ลาออกจากราชการก่อนครบอายุ 60 ปี ในตำแหน่งรองศาสตราจารย์ ในสาขาภาพพิมพ์ของมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งในประเทศไทย และย้ายตัวเองไปอยู่ที่จังหวัดเชียงราย เพื่อทุ่มเทให้กับงานศิลปะตามจริตส่วนตัวที่ชื่นชอบ พร้อมทั้งเปิดบ้านส่วนตัวเป็นสถานที่สอนศิลปะฟรีให้กับเด็กชาวเขาดอยสะโงะ ในชุมชนที่ตัวเองไปอาศัยอยู่ตามที่ตั้งใจไว้ ติดตามรายละเอียดกับคุณโชฏิมา จันทร์คง
15 ธ.ค. 2015
ส่งหมูบินจากดอยไปที่กรุงเทพให้น้องปริมกับน้องเปรมวาดออกมาน่ารักทันใจมีความสุขในวันคริสตมาสนะคะ /// 25 ธ.ค. 2015
มาเที่ยวชมหอศิลป์ศรีดอนมูลมีของที่ระลึกเป็นก้อนหินโขงวาดด้วยสีอคริลิค และโปสการ์ดสวยๆฝีมือเด็กๆตลอดจนเสื้อยืดลวดลายงานศิลป์ ใส่สบายตัว
29 ธ.ค. 2015
